ΤΩΡΑ; ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΒΡΟΥΒΕΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤΕΣ ΜΕ ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ

Α! Δρόμοι μου Ελληνικοί
πώς γίνατε χαντάκια
μέ εργολάβους πίθηκους
καί αργυρά γαντάκια.
•••
Γαντάκια αφιλότιμα
μέ φούλ υποκρισία
γεμάτα μέ μικρόβια
καί λάθρα παρουσία.
•••
Εκεί πού περπατούσανε
Πλάτωνες καί Σωκράτες
τώρα βαδίζουν άτσαλα
λεροί γραφειοκράτες.
•••
Δέν ομιλώ γιά τίς οδούς
τών πόλεων καί άλλους
μιλώ γιά τούς τυραννικούς
τούς πλέον τί μεγάλους.
•••
Εκείνους τούς ανάλγητους
καί τής υποκρισίας
τά τέκνα κάποιας σκοτεινής
Δευτέρας παρουσίας.
•••
Δρόμοι σπαρμένοι πτώματα
καί κόκκινοι βαμμένοι
οδοστρωτήρες μέταλλου
πλήρως εκπαιδευμένοι.
•••
Ω! λεωφόροι Ντίλιγκερ
σαφώς μαχαιροβγάλτες
τού Αλ Καπόνε συγγενείς
μέ ατσαλένιες πλάτες.
•••
Αισθάνομαι τήν βρώμα σας
καί όλη τήν σαπίλα.
Εσείς τό ψεύδος κάνατε
μαστίχα καί πιπίλα.
•••
Τά πάντα ερημώθηκαν
από τίς «μηχανές» σας
καί ταξιδιάρηδες εμείς
μέσα στό αχανές σας.
•••
Δρόμοι μου αιμομικτικοί
καί συγγενείς κοπράνων
η ώρα σας πλησίασε
μετά βιολών καί πιάνων.
•••
Θεία καί δικαιότατη
θά ‘ναι η τιμωρία
καί ‘μείς θεάτρου θεατές
πάνω στά θεωρία.
•••
Μπορεί τό αίμα καθενός
τό τέρμα νά αγγίζει
αυτό τό αίμα θά γενεί
τό μίσος πού γογγύζει.
•••
Τότε θά δείτε, τέρατα
πώς η ζωή ανήκει
σέ μανιωμένους τιμωρούς
–αυτή κι η Θεία Δίκη.
•••
Πάνω σας τό παπαδαριό
θά ψάλλει μέ λιβάνια
καί σείς θά ταξιδεύετε
πρός άγνωστα λιμάνια.
•••
Ναί, δρόμοι μου ανάλγητοι
τό τέλος πλησιάζει
καί η «τροχαία» σας ναί, ναί
τότε θ’ απουσιάζει.
•••
Τώρα με ποδαρόδρομο
βαδίζει ένα Έθνος
μά τά παλάτια σας μωροί
θά βάφει μαύρο πένθος.
……………………………………………
……………………………………………
«Έτσι απλά, σκοτώνοντας
τίς μουσικές
τόν κίνδυνο πού φτάνει
δέν ακούμε»
Μ. Θεοδωράκης: ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ