Περιμένουμε έναν Κολοκοτρώνη να μας ξυπνήσει…
Ο λεβέντης από την Κρήτη, που κατάγεται από γενιά ηρωική -ο θείος του ήταν ήρωας στην αντίσταση κατά των Γερμανών και εκτελέστηκε φωνάζοντας ελευθερία-, μιλά στο «ΠΑΡΟΝ» για την υποταγή του Έλληνα που δεν την περίμενε, για την επανάσταση που πρέπει να γίνει από όλους μαζί γιατί δεν θα περάσουμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιά από την «τρόικα»! Άλλωστε έχουμε έναν πολιτισμό να μας κοιτάει μέσα στα μάτια όπως οι Καρυάτιδες στην Αμφίπολη. Ο ίδιος έχει έντονη φιλανθρωπική δράση για τα παιδιά, ενώ δημιούργησε και τη «Βραδιά του Ψηλορείτη», σε μια ιδέα για να βοηθήσει τον τόπο του.
// «Για ποια Ελλάδα μου μιλάς, ποια ήθη, ποιες αξίες, οι πρόγονοί μας έκαναν αδίκως τις θυσίες». Στο τραγούδι «Πόλεμος» από το νέο σας CD «Κομμάτια την αγάπη μας» φωτογραφίζετε τα όσα ζούμε αυτό το διάστημα της οικονομικής κρίσης. Αλλά διαπιστώνετε ότι η χρεοκοπία μας είναι κυρίως ηθική…
Οι άνθρωποι, θέλοντας και μη, γύρισαν την πλάτη τους στο χρήμα και έδωσαν σημασία σε ιδέες που όταν είμαστε καλά δεν τις υπολογίζουμε όπως στη φιλία, την οικογένεια, την αγάπη, τον έρωτα. Δυστυχώς, οι Έλληνες μόνο στις δύσκολες στιγμές αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον. Τώρα ζυγιάζουμε τα πράγματα. Όταν οι συνθήκες είναι ειρηνικές κοιτάμε να βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου. Αυτός είναι ο πολιτισμός μας; Εγώ αυτό το τραγούδι το έγραψα όχι για να πουλήσω δίσκους. Το έγραψα γιατί είμαι ένα δυναμικό κομμάτι αυτής της κοινωνίας που μπορεί να βοηθήσει τον διπλανό του, τον συμπατριώτη του.
// Στο τραγούδι σας λέτε «έγινε ο ξένος Έλληνας και ο Έλληνας έγινε ξένος»…
Γιατί, έτσι δεν είναι; Κάποτε είχαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιά και τώρα θα έχουμε για τετρακόσια χρόνια από πάνω μας την «τρόικα». Οι ξένοι δεν μας κυβερνούν; Εδώ πάνε να εξευτελίσουν τον Έλληνα! Τι περιμένουμε; Έναν Κολοκοτρώνη για να μας ξυπνήσει;
// Για μένα οι πιο συγκλονιστικοί στίχοι είναι αυτοί: «Και ο καημός της ξενιτιάς πάλι κοντοζυγώνει και εσύ Ελλάδα κλαις τα νιάτα σου σαν Παναγιά θλιμμένη»;
Πόσα παιδιά φεύγουν ξανά μετανάστες στη Γερμανία, στην Αυστραλία; Πόλεμο έχουμε! Δεν είμαι από γενιά καλλιτεχνών. Ο δρόμος στο τραγούδι μού ανοίχτηκε με πολύ αγώνα. Παράλληλα ήμουν και βοσκός και οικοδόμος. Όταν βοσκούσα, έβλεπα ότι για να βγάλουν τα ζώα γάλα έπρεπε να τους ρίξεις τρεις μπάλες τριφύλλι. Όταν τους έριχνες δύο έβγαζαν το μισό και όταν τους έριχνες μία το ένα τέταρτο. Όταν δεν τους έριχνες καθόλου ήθελαν να σπάσουν το μαντρί να ρίξουν το συρματόπλεγμα για να πάνε να βοσκήσουν έξω. Εδώ γιατί δεν ρίχνουμε το συρματόπλεγμα; Τι υποταγή είναι αυτή από τους Έλληνες, την ώρα που τα παιδιά μας πεινάνε; Τόσο καλά μας μάντρωσαν και μας σκλάβωσαν με τα δάνεια και τις κάρτες; Τόσο καλά βολευτήκαμε που προτιμάμε να ζούμε με τα 300 ευρώ από το να ξεχυθούμε στους δρόμους;
// Είσαστε από γενιά ηρώων. Από τη γενιά του πατέρα σας, ο θείος σας ο καπετάν Στεφανογιάννης ήταν στην αντίσταση κατά των Γερμανών, εκτελέστηκε φωνάζοντας ελευθερία και ο ανδριάντας του κοσμεί το Μεϊντάνι στα Ανώγεια. Μεγάλη η ευθύνη σας;
Μεγάλη η ευθύνη να είσαι Έλληνας και άνθρωπος. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα θα ήμασταν τώρα εμείς εδώ; Ή θα ήμασταν Τούρκοι, Γερμανοί; Αν κάθονταν στα σπίτια τους και δεν αντιστέκονταν θα είχαμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο εμείς ή οι ξένοι; Μα τι πλύση εγκεφάλου μας έκανε τα τελευταία χρόνια το σύστημα και η παγκοσμιοποίηση; Να μη θέλουμε να χάσουμε τη βόλτα μας, το ταξίδι μας. Γίναμε καλοπερασάκηδες. Και ο καλοπερασάκιας δεν κάνει επαναστάσεις. Και η ιστορία έχει δείξει ότι τα πράγματα αλλάζουν μόνο με αίμα. Αυτό που με θυμώνει είναι όταν μιλάω με κάποιους νέους για την κατοχή που ζούμε σήμερα και μου λένε «έλα μωρέ, κάτσε να πιούμε έναν καφέ». Τότε χάνω και την παραμικρή ελπίδα.
Γιατί νιώθω ότι έχουν παραιτηθεί.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι νέοι. Ένας από αυτούς μου είπε: «Για να ʼρθω να σʼ ακούσω, έκοψα δύο εβδομάδες το τσιγάρο. Ήθελα να ʼρθω για να ευφρανθεί η ψυχή μου, να κλάψω, να προβληματιστώ.
// Θα έπρεπε να είχαμε ξεσηκωθεί;
Ναι. Εγώ έχω μια Ελλάδα στο μυαλό μου. Μια μεγάλη ιδέα και αυτή έπρεπε ήδη να έχει ξεσηκωθεί. Αυτή την υποταγή του Έλληνα δεν την περίμενα. Αφού ο Έλληνας έγινε πειραματόζωο και δέχθηκε αυτή τη δοκιμασία χωρίς να εξεγερθεί, τότε μπορούν να υποταχθούν όλες οι χώρες.
// Το χρήμα αλλοτριώνει συνειδήσεις;
Από τα λίγα στα πολλά πας εύκολα. Από τα πολλά στα λίγα πώς πηγαίνεις; Φοβάσαι πλέον να μη χάσεις και τα ελάχιστα. Αυτοί που σκέφτηκαν αυτό το σχέδιο για την Ελλάδα δεν θα περίμεναν αυτό το αποτέλεσμα. Έχουμε πουλήσει τα πάντα. Θα χάσουμε και τις ελιές μας και τα αμπέλια μας και τα σπίτια μας. Εκεί μας κατάντησαν, να μη μας ανήκει η γη μας. Ας δούμε τα πράγματα μια φορά από πίσω και όχι όπως φαίνονται από μπροστά.
// Πολλές και οι αυτοκτονίες και ιδιαίτερα στην Κρήτη…
Κλειστή κοινωνία η Κρήτη, υπερήφανος λαός και δεν αντέχει την ήττα. Αλλά η αυτοκτονία είναι μεγάλος εγωισμός. Χρειάζεται ταπείνωση η ζωή και αλληλεγγύη. Για μένα ο Έλληνας πρέπει πρώτα να ελευθερώσει την ψυχή του, το μυαλό του και μετά θα ξεφύγει από τα δεινά. Και αυτό θα το κάνουμε όλοι μαζί. Δεν περιμένουμε το θαύμα.
// Ως πατέρας δύο παιδιών, έχετε την αγωνία τους για το αύριο;
Δεν νιώθω υποχρεωμένος απέναντι στα παιδιά μου. Είναι έμφυτο το συναίσθημα να δώσω γι’ αυτά και την ψυχή μου. Έχω μεγάλη αδυναμία στα παιδιά. Το άσχημο είναι ότι τα παιδιά πλέον δεν κάνουν όνειρα. Έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και έχουν μεγάλες ευθύνες οι προηγούμενες γενιές για τα παιδιά που είναι 20 χρονών σήμερα. Ναι, αγαπάω την αθωότητα των παιδιών και πάντα τραγουδώ γι’ αυτά.
// Την αγαπάτε την κρητική μουσική;
Την αγαπώ και δεν έχω σκοπό να την αλλοιώσω. Δεν έγινα καλλιτέχνης για να ξεχωρίσω από το σύνολο. Θα ξεχωρίσουμε σʼ αυτή τη ζωή όλοι μαζί. Κανείς δεν προχωρά μόνος. Ο τόπος πρέπει να πάει μπροστά και όχι ο καθένας ως μονάδα.
// Στο πλαίσιο αυτό εμπνευστήκατε την ιδέα για τη «Βραδιά του Ψηλορείτη»;
Ναι. Αγαπώ τον τόπο μου και θέλω δουλειά και ευημερία για όλους. Έτσι σκέφτηκα τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης που θα στηρίζει η Περιφέρεια Κρήτης και θα λαμβάνει χώρα τόσο στο νησί μου όσο και σε 13 νομούς της Ελλάδας κάθε χρόνο, όπου μέσα από αυτόν θα διαφημίζεται η Κρήτη. Και θα παρουσιάζεται μέσα από το τραγούδι, τον χορό και τα γνήσια και ντόπια προϊόντα της. Αυτό θα ήθελα να γίνει και στο εξωτερικό. Έγινε αρχικά στον Άγιο Νικόλαο το καλοκαίρι, με καντάδες το βράδυ στα σοκάκια της περιοχής και ήταν μια μαγεία. Πούλησαν την ωραία και πλούσια πραμάτια τους πολλοί παραγωγοί και χάρηκα. Στις 28 Σεπτεμβρίου θα γίνει η βραδιά στο Ηράκλειο και μετά, πρώτα ο Θεός, σε Κέρκυρα, Ρόδο και πάει λέγοντας.
// Η ευτυχία στη ζωή ποια είναι;
Η ευτυχία στη ζωή που ζούμε δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Θα ήθελα όμως στη ζωή αυτή να προσπαθήσω να είμαι καλός πατέρας, σύντροφος, άνθρωπος που να αγαπάει με την καρδιά του την πατρίδα. Αυτό θα με έκανε ευτυχισμένο. Αλλά σήμερα ο άνθρωπος φοβάται να αγαπήσει γιατί η αγάπη πονάει. Σήμερα ο άνθρωπος δεν λέει ούτε καλημέρα στον διπλανό του. Άραγε οι παππούδες μας θα καμαρώνουν για εμάς; Λίγοι μείνανε οι ρομαντικοί. Και αυτοί είναι οι άνθρωποι που προέρχονται από οικογένειες με αξίες. Για εμένα όλα στη ζωή είναι παιδεία. Και να έχεις γεννηθεί διαμάντι, αν δεν καλλιεργηθείς δεν έχεις αξία. Στην Αμφίπολη χάζεψε ξανά ο κόσμος με τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων. Τι σπουδαία κληρονομιά έχουμε!
// Ζούμε σε δημοκρατική χώρα;
Λέγεται δημοκρατία αυτή που δεν εφαρμόζει τους νόμους και το Σύνταγμα; Ο κόσμος νιώθω ότι φοβάται. Σαν τρομοκρατία μού μοιάζει. Τι κακό μάς έχει βρει δεν ξέρω. Μας έχουν χωρίσει σε δίπολα, Νέα Δημοκρατία – ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ – Χρυσή Αυγή, Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, πλούσιοι – φτωχοί, για να νιώθουμε ότι ανήκουμε κάπου και να εκτονωνόμαστε. Και έχουμε ξεχάσει ότι ανήκουμε σʼ αυτήν την όμορφη γυναίκα, την Ελλάδα, που τη θέλουν πολλοί μνηστήρες.