Νέος κύκλος διακοινοτικών συνομιλιών μετά τις προκλητικές επισκέψεις και δηλώσεις Ερντογάν και Νταβούτογλου στην κατεχόμενη Κύπρο
Κατά την παραμονή του εκεί προέβη σε δηλώσεις πλήρους αδιαλλαξίας για το Κυπριακό, μιλώντας για δύο κράτη και καλώντας την Ελλάδα να αναλάβει ρόλο, ως εγγυήτρια δύναμη, για να πεισθεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά να δει και να δεχθεί τις «πραγματικότητες».
Υπάρχει αρμοδιότερος από τον Τούρκο Πρόεδρο για να πει ποια είναι η Τουρκική πολιτική στο Κυπριακό; Τι είδους συζητήσεις να κάνει η Ελληνική πλευρά, με στόχο, υποτίθεται, μια λύση «ομοσπονδίας», όταν από τα αρμοδιότερα Τουρκικά χείλη δηλώνεται απροκάλυπτα ότι ο στόχος είναι τα δύο κράτη, «λύση», δηλαδή, συνομοσπονδιακή. Αφήνεται από την Τουρκική πλευρά ένα δόλωμα για δήθεν ομοσπονδία μόνο εκεί όπου έχει στρατηγικό συμφέρον: στο φυσικό αέριο. Σ’ αυτό η Τουρκική πλευρά θέλει ομοσπονδία, για να μπορεί να προβάλλει τις αξιώσεις της περί ίσης συμμετοχής.
Την επίσκεψη Ερντογάν ακολούθησε εκείνη του σημερινού πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος έδωσε, στο ίδιο μήκος κύματος, το δικό του ρεσιτάλ αδιαλλαξίας. Σε τέτοιο σημείο προκλητικότητας έφτασαν οι Τούρκοι ηγέτες. Να επισκέπτονται την κατεχόμενη Κύπρο, ενώ είναι υποψήφιοι για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και να παρουσιάζονται ως η πλευρά που δήθεν προσπαθεί για να «λυθεί» το Κυπριακό, αλλά δεν υπάρχει, δυστυχώς, ανταπόκριση από την άλλη πλευρά.
Θα ανέμενε κανείς μετά την πλήρη αδιαλλαξία της Τουρκικής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες, η οποία επιβεβαιώνεται από τις δηλώσεις των Τούρκων ηγετών, η Ελληνική πλευρά να προβληματισθεί, επιτέλους, για το πού οδηγεί η στρατηγική που ακολουθεί και να εξετάσει τη χάραξη μιας νέας στρατηγικής.
Το γεγονός ότι η Τουρκική πλευρά στην κατεχόμενη Κύπρο, με άλλα λόγια το ψευδοκράτος, σημείωσε σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη των διεθνών του σχέσεων από την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών, τον Φεβρουάριο του 2013, δεν είναι άσχετο με το περίφημο κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου και την αποδοχή των λεγομένων χιαστί επισκέψεων στην Αθήνα και την Άγκυρα αντιστοίχως Ελληνοκυπρίου και Τουρκοκυπρίου εκπροσώπου.
Οι ολέθριες υποχωρήσεις, στις οποίες προέβη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με το κοινό ανακοινωθέν, με το ψευδές άλλοθι ότι η Τουρκική πλευρά δέχθηκε δήθεν τις τρεις αρχές της ενιαίας κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ενιαίας διεθνούς προσωπικότητας, άνοιξαν τον δρόμο για να παρουσιάζεται το ψευδοκράτος, υπό τον μανδύα της Τουρκοκυπριακής κοινότητας, ως δήθεν «ισότιμο» της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η αποδοχή, επίσης, από τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο της προτάσεως Νταβούτογλου να γίνουν οι χιαστί επισκέψεις αντιστοίχως στην Αθήνα και στην Άγκυρα Τουρκοκυπρίου και Ελληνοκυπρίου εκπροσώπου, αναβαθμίζει, προφανώς, το ψευδοκράτος και παρουσιάζει την Ελλάδα ως να έχει τις ίδιες ευθύνες με την κατοχική Τουρκία στην Κύπρο. Τι ήρθε να συζητήσει στην Αθήνα ο Τουρκοκύπριος εκπρόσωπος; Η επίσκεψή του ήταν, προφανώς, συμβολική. Ήρθε για να δείξει ότι γίνεται δεκτός από το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Προβάλλεται το άλλοθι ότι δεν ήρθε ως εκπρόσωπος του ψευδοκράτους αλλά της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Το φύλλο συκής είναι όμως προβληματικό, γιατί ο εκπρόσωπος διορίσθηκε στον ρόλο αυτό από το ψευδοκράτος και γιατί ο ίδιος είναι αξιωματούχος του ψευδοκράτους. Οι συνέπειες τέτοιων επισκέψεων και τέτοιων παραχωρήσεων είναι προφανείς. Αφού το ίδιο το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δέχεται συναντήσεις με αξιωματούχους του ψευδοκράτους, υπό το πρόσχημα του εκπροσώπου της Τουρκοκυπριακής κοινότητας, γιατί να μην τον δεχθούν και τα υπουργεία Εξωτερικών άλλων χωρών;
Η κατολίσθηση αυτή θα έπρεπε να διδάξει τους ιθύνοντες στη Λευκωσία και στην Αθήνα ότι η πολιτική και η δήθεν στρατηγική που ακολουθούν είναι συμπληρωματική της Τουρκικής πολιτικής και στρατηγικής και των συμμάχων τους. Υπονομεύει την Κυπριακή Δημοκρατία και προάγει σταδιακά το ψευδοκράτος ως «ισότιμο» μέρος, που προεικονίζει τη λύση των δύο ισοτίμων μερών, για τα οποία γίνεται λόγος στο κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου. Ο Κύπριος Πρόεδρος είχε δηλώσει σε υψηλούς τόνους ότι δεν θα δεχόταν να περάσουν οι συνομιλίες στη λεγόμενη φάση του «πάρε-δώσε» εάν η Τουρκική πλευρά δεν κατέθετε ουσιαστικές προτάσεις πάνω σε όλα τα θέματα, περιλαμβανομένου του εδαφικού. Αντί άλλης απαντήσεως, διά στόματος Τουρκοκυπριακής ηγεσίας αλλά και διά στόματος Τουρκικής ηγεσίας, στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, ήρθε η προκλητική επαναβεβαίωση των πιο αδιάλλακτων θέσεων.
Τι κάνει, όμως, η Ελληνική πλευρά; Επαναρχίζει νέο κύκλο συνομιλιών, που δεν είναι ακριβώς συνομιλίες «πάρε-δώσε», αλλά συνομιλίες μεταβατικού χαρακτήρα «σμικρύνσεως των διαφορών»! Ο νέος κύκλος άρχισε, έπειτα από νέα συνάντηση Αναστασιάδη – Έρογλου, υπό την αιγίδα του νέου ειδικού εκπροσώπου για το Κυπριακό του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ, του Νορβηγού Έσπεν Μπαρθ Άιντα.
Ένα νέο στοιχείο, που προέκυψε από την εμφάνιση του νέου ειδικού εκπροσώπου, είναι οι ανεπίσημες δηλώσεις ότι ο ΟΗΕ έχει ορισμένες ιδέες, τις οποίες θα υποβάλει στα δύο μέρη για να υποβοηθήσει την πρόοδο των συνομιλιών. Επανέρχεται με το ενδεχόμενο μιας άτυπης επιδιαιτησίας από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Ανησυχίες επίσης προκαλεί το παρασκήνιο που αναπτύσσεται στη Ν. Υόρκη με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και την παρουσία εκεί του Κυπρίου Προέδρου αλλά και του Έρογλου, που θέλει να εμφανίζεται, σε κάθε περίπτωση, ως «ισότιμος» του Κυπρίου Προέδρου.
Το γεγονός ότι μέσα σε πολύ μικρό διάστημα είχαμε την επίσκεψη στην κατεχόμενη Κύπρο του Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας και του Τούρκου πρωθυπουργού, δεν είναι τυχαίο. Είναι ενδεικτικό της προτεραιότητας που δίνει στο Κυπριακό η Τουρκική πλευρά, με στόχο την αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Η Ελληνική πλευρά ακολουθεί, δυστυχώς, την ίδια αυτοκαταστροφική πολιτική. Είναι χαρακτηριστική σχετικά η ανακοίνωση του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών μετά τις προκλητικές δηλώσεις Νταβούτογλου. Καλεί την Τουρκία να «συμβάλει» στη λύση του Κυπριακού. Τόσο κομψές και ολιγαρκείς έγιναν οι απαιτήσεις μας από την κατοχική δύναμη στην Κύπρο.