Οι κεντροδεξιοί που παίζουν για την Προεδρία

Το κυριότερο, έστρεψε το ενδιαφέρον (και την αναζήτηση) προς συγκεκριμένη (πολιτική) κατεύθυνση, ενώ το γεγονός ότι στο πλευρό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήρθαν να «στρατευτούν» εκδοτικά συγκροτήματα, αλλά και μεμονωμένοι δημοσιογράφοι προσέδωσε μυθικές (και συνωμοσιολογικές) διαστάσεις στην όλη υπόθεση.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εκτίμησαν ότι ο κ. Βενιζέλος δεν αναφέρθηκε τυχαία και εν τη ρύμη του λόγου, αλλά ότι υπάρχει προεργασία ενδεχομένως και συμφωνία στο παρασκήνιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι επικαλέστηκε τον Κ. Στεφανόπουλο, ο οποίος προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ το 1995 κι εξελέγη και με τις ψήφους της Πολιτικής Άνοιξης, με συνέπεια να κατηγορηθεί τότε ο Αντ. Σαμαράς ότι με τη στάση του διατήρησε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία αποτρέποντας τις πρόωρες εκλογές.

Το σενάριο περί κεντροδεξιού Προέδρου τροφοδότησε τις συζητήσεις σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, επανέφερε στο προσκήνιο, όπως ήταν φυσικό, το όνομα του Κ. Καραμανλή, ενώ νέα ονόματα «έπεσαν στο τραπέζι».

Μέσω συνεργατών του ο πρώην πρωθυπουργός επανέλαβε την πάγια θέση του ότι δεν ενδιαφέρεται για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η άρνησή του έχει να κάνει με τις περιορισμένες αρμοδιότητες που έχει ο Πρόεδρος, χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να παρεμβαίνει στις εξελίξεις. Μεταξύ των ονομάτων που ακούστηκαν ήταν αυτό του πρώην υπουργού και διπλωμάτη Π. Μολυβιάτη (δεν τίθεται θέμα), του Στ. Δήμα κ.ά.

Ο τελευταίος συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά που απαιτεί το αξίωμα του Προέδρου, έχει μακρά πολιτική εμπειρία, επιτυχημένη θητεία και υψηλές διασυνδέσεις στην Ευρώπη. Ως πολιτικός υπήρξε μετριοπαθής, δεν προκάλεσε με τις θέσεις και τις απόψεις του.