ΠΑΣΟΚομανία διχασμένων και άλλα

Πρόκειται για εμπεριστατωμένο και χρήσιμο άρθρο. Χρήσιμο διότι περιέχει σχολαστικά ΟΛΑ τα συμβάντα μετά την κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Υποστηρίζει αρχίζοντας ότι δεν υπήρξε «αποκατάσταση της δημοκρατίας» και το επεξηγεί γράφοντας ότι πριν από τη δικτατορία υπήρχε «μοναρχία (“Βασίλειον της Ελλάδος”) με συνταγματικές εκτροπές (1965)». Ακολουθούν παρόμοια αδιάβλητες ερμηνευτικές επισημάνσεις, αλλά το καταληκτικό συμπέρασμα, αφού προηγηθεί ένας άκρατος ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ των πάντων, είναι η… ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Τουτέστιν: Νεφελοκοκκυγία κατά τον Αριστοφάνη στους «Όρνιθες» ή, απλούστερα, φαντασιοπληξία. Κάτι εντελώς ανέφικτο και μη πραγματοποιήσιμο στις μέρες μας.

Προέταξα αυτή την εισαγωγή –και μπράβο στον νεαρό διδάκτορα για την τόλμη του–, ώστε να επανέλθουμε στα δεδομένα της θλιβερής επικαιρότητας. Το ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την 40ή επέτειο της Ιδρυτικής Διακήρυξής του, αυτοϊκανοποιείται θαρρεί κανείς ηδονιστικά με τον αγεφύρωτο διχασμό του. Γιωργάκης και Βενιζέλος προκαλούν αηδία στους εναπομείναντες θαυμαστές του Ανδρέα. Θαυμαστές που απομακρύνονται τροχάδην. Η μουσίτσα ο Σημίτης, γερμανόφιλος μέχρι μυελού οστέων, πήγε στην εκδήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου –κατʼ άλλους Ευάγγελου Σαμαρά ή Αντώνη Βενιζέλου–, για να τον ενισχύσει και δήλωσε πομπωδώς: «Μας κόστισε το “λεφτά υπάρχουν”». Ξεχνώντας, προφανώς ηθελημένα, ότι εκείνος έδωσε το δαχτυλίδι της διαδοχής στον καταστροφέα της Ελλάδας και των Ελλήνων Γιωργάκη. Ο οποίος, όπως ισχυρίζονται… γίγαντες της πολιτικής τέχνης τύπου Πεταλωτή και άλλων… ισάξιών του, ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ την αντιδεξιά αντεπίθεσή του! (Κανένας, βέβαια, από τους κρατούντες δεν ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ειδικό Δικαστήριο για τα ανθρωπόμορφα όρνεα που κατασπάραξαν την πατρίδα μας, πλουτίζοντας μάλιστα ταυτοχρόνως.)

Στο Παρίσι –εκεί όπου υπάρχει και η Βαστίλη, ας μην το ξεχνάμε για λόγους συμβολικούς– οργίασε αχαλίνωτη η «τρόικα», με τους δικούς μας δήθεν διαπραγματευτές να μη βγάζουν απʼ το τσεπάκι τους τις κατά φαντασίαν «κόκκινες γραμμές». Ο Χαρδούβελης, άλλωστε, εθελόδουλος υπαλληλίσκος των ξένων δυναστών μας, το είχε πει πριν μεταβεί στο Παρίσι, επιβεβαιώνοντας κάθε σκεπτόμενο έλληνα πολίτη: «Κόκκινες γραμμές δεν υπάρχουν από την κυβέρνηση». (Κατόπιν αυτού θα… ελαχιστοποιηθούν οι αυτοκτονίες στη χώρα μας.)

Η γραφική, τουλάχιστον εδώ και έναν μήνα, Σοφία Βούλτεψη το έχει βουλώσει ως προς τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων στη γαλλική πρωτεύουσα. Τι να πει; Ότι το περιβόητο «success story» της κυβέρνησης κατέληξε σε φιάσκο; Ότι δεν θα μειωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης; Ότι στον πλειστηριασμό ακινήτων επιμένει η «τρόικα» να υπολογίζεται μόλις το 1/3 της αντικειμενικής τους αξίας; Ότι ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις για τις ομαδικές απολύσεις και την επιβολή του απεργιακού νόμου; Όλα αυτά –είναι αυτονόητο– αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η ΜΟΝΗ εναλλακτική λύση για τον τόπο μας και τους όλο και περισσότερο εξαθλιωνόμενους πολίτες του. Αυτό το αντιλαμβάνεται η γραφική Βούλτεψη και συνεχίζει απτόητη τον… τίμιο αγώνα της, με τη βοήθεια φυσικά και του Κουτσούμπα του ΚΚΕ, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. (Άξιος ο μισθός αμφοτέρων των πλευρών.)

Μεγάλο αγκάθι για τους κρατούντες –εκτός του ότι εξακολουθούν να υποστηρίζουν τυφλά την αντιρωσική προπαγάνδα της Μέρκελ και των ΗΠΑ– είναι και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο Σαμαράς, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που, όπως κάθε πρωθυπουργός, μιλούσε το βράδυ στο Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης (χωρίς να παραχωρεί συνέντευξη Τύπου την επομένη το μεσημέρι), αυτήν τη φορά άλλαξε τροπάρι. Δηλαδή, χώρο και ώρα. Θα εκφωνήσει τον δεκάρικό του –τον αποκαλώ «δεκάρικο» επειδή δεν θα έχει τίποτα το θετικό να πει μετά την ψυχρολουσία της «τρόικας» στο Παρίσι– στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» σε λογική πρωινή ώρα. Το Μαξίμου αγωνιά αν θα πάει ο Καραμανλής. Όχι για να τον ακούσει. Θα προτιμούσε μάλιστα, εάν γινόταν, να μην τον ακούσει. Την έλευσή του μόνο επιθυμεί για να μαζευτεί –ΛΟΓΩ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ– κόσμος! Όπου μιλάει ο Σαμαράς –και μιλάει σπάνια διότι τρέμει τις αποδοκιμασίες– με το φανάρι προσπαθεί κανείς να εντοπίσει ακροατήριο.

Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Αλέξης Τσίπρας θα σκίσει. Όχι μόνο στη βραδινή ομιλία του αλλά και την επομένη στη συνέντευξή του προς τον ελληνικό και τον ξένο Τύπο. Ως προς τη συνέντευξή του, δεν πρόκειται να μην απαντήσει ακόμα και στις πιο στριμωχτικές ερωτήσεις. Άλλωστε, οι «στριμωχτικές» ερωτήσεις είναι οι ίδιες πάντοτε: Πού θα βρείτε τα λεφτά; Πώς θα αντιδράσουν οι συνιστώσες, αν δεν συμφωνούν όλες; Αυτήν τη φορά θα υπάρξουν πιεστικές ερωτήσεις και για τον Φώτη Κουβέλη. Εικάζω ότι απαντώντας θα τον εκθέσει ανεπανόρθωτα, και καλά θα του κάνει. Θυμίζω ότι εδώ και τρία χρόνια, σε ανύποπτο δηλαδή χρόνο, έχω εκφράσει την πεποίθησή μου ότι «στόχος του σοβαροφανούς και όχι σοβαρού Κουβέλη είναι η Προεδρία της Δημοκρατίας».