Βατερλώ στο Παρίσι!
Στο θέμα των ομαδικών απολύσεων, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης πίστευε ότι θα μπορούσε να «κερδίσει» ένα εύλογο χρονικό διάστημα, περίπου έναν χρόνο, προκειμένου να παρουσιαστεί η αξιολόγηση από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) και τελικά οι αλλαγές να γίνουν σε βάθος 12 μηνών. Αυτό που τελικά δέχθηκαν οι δανειστές είναι η παρουσίαση της μελέτης με τη συμμετοχή του ILO, τον Σεπτέμβριο, οπότε με την έλευση της «τρόικας» θα ληφθεί και η οριστική απόφαση. Επί της ουσίας οι δανειστές ζήτησαν απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με νέο νόμο ο οποίος δεν θα θέτει όριο (σήμερα είναι στο 5%) όσον αφορά τα σχέδια μιας επιχείρησης για αποχωρήσεις εργαζομένων. Κάπου εκεί… έσβησαν και οι «κόκκινες γραμμές» του κ. Βρούτση.
Με βάση αυτήν την εξέλιξη, η έγκριση των ομαδικών απολύσεων από το ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας) που δρομολογήθηκε δοκιμαστικά το τελευταίο διάστημα φθάνει στο τέλος της και οι επιχειρήσεις με τον νέο νόμο θα προχωρούν κατά το δοκούν σε απολύσεις χωρίς όριο, δηλαδή, ενημερώνοντας απλώς τις υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας. Αυτή η εξέλιξη εκτιμάται πως θα οδηγήσει άμεσα σε δεκάδες χιλιάδες νέες απολύσεις στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα των δυναμικών και παραγωγικών ηλικιών 45-55 ετών που θα αντικατασταθούν από νέους με φθηνά μεροκάματα και περιορισμένα δικαιώματα. Υπενθυμίζεται πως σήμερα για τις ομαδικές απολύσεις προβλέπεται το όριο των έξι εργαζομένων τον μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους και μέχρι 30 εργαζόμενους ή 5% για τις επιχειρήσεις με περισσότερους από 150 εργαζόμενους. Ακόμα, οι δανειστές επιμένουν στην άμεση αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις, ώστε να απαιτείται το 50%+1 των μελών του συνδικάτου, όσο και στην επαναφορά του δικαιώματος των εργοδοτών για ανταπεργία (lockout). Ειδικά για το θέμα της προκήρυξης απεργιών, η «τρόικα» ζητά τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Ακόμη οι δανειστές ζητούν μεγαλύτερο χρόνο προειδοποίησης, ενώ θέτουν ως προϋπόθεση την εφαρμογή συγκεκριμένων σταδίων διαβούλευσης ανάμεσα στα σωματεία και στους εργοδότες. Τέλος, στο τραπέζι τέθηκαν και οι αλλαγές όσον αφορά τις πηγές χρηματοδότησης των συνδικάτων.
Ένα Ταμείο, μία σύνταξη για όλους!
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η «τρόικα» ζήτησε επιτάχυνση του Ασφαλιστικού, κάτω και από το βάρος των δραματικών ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων (2,5 δισ. ευρώ θα χρειαστούν επιπλέον τα Ταμεία για να πληρώσουν τις συντάξεις μέχρι το τέλος του χρόνου), ενώ ταυτόχρονα απέρριψε κάθε σκέψη για αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα Ταμεία σε 80 ή 100 δόσεις!
Δεν είναι τυχαίο ότι την Πέμπτη το υπουργείο Εργασίας επιχείρησε να διαψεύσει -χλιαρά είναι η αλήθεια- δημοσίευμα για τις νέες απαιτήσεις της «τρόικας» στο Ασφαλιστικό, με τους δανειστές να επιμένουν πως το σχήμα «ένα Ταμείο, μία σύνταξη» που επεξεργάζεται και το ΚΕΠΕ, είναι ψηφισμένο από το πρώτο Μνημόνιο! Το υπουργείο Εργασίας περιορίστηκε να διευκρινίσει πως «υπάρχουν διάφορα σενάρια, διοικητικών και μόνο αλλαγών», ενώ ο υφυπουργός Εργασίας Βασίλης Κεγκέρογλου, με τη σειρά του, σημείωσε στο ΑΠΕ πως «η λειτουργική και οργανωτική ενοποίηση των συστημάτων είναι στόχος μας, βεβαίως, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει μία σύνταξη και μάλιστα του ίδιου ύψους. Δεν μπορεί να υπάρξει ισοπέδωση και κατάργηση των διαφορετικών ασφαλιστικών ιστορικών του κάθε ασφαλισμένου και μάλιστα διαφορετικών Ταμείων. Άρα, επιβεβαιώνουμε το κομμάτι που αφορά την πρόθεση για λειτουργική και οργανωτική ενοποίηση», τόνισε.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση σε αυτή τη φάση επιχειρεί να αποκρύψει ότι η λειτουργία ενός Ταμείου με ενιαίους κανόνες και παροχές θα σημάνει νέες μειώσεις στις συντάξεις που θα φθάσουν μέχρι και το 30% για ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων και ήδη συνταξιούχων. Τον σχεδιασμό της «τρόικας» αποκάλυψε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος που τόνισε πως το συγκεκριμένο σχήμα «είναι αποφασισμένο ήδη από το πρώτο Μνημόνιο». Όπως σημείωσε, «στη μεταβατική διετία 2015-2017 θα υπάρξουν τρία μεγάλα Ταμεία και από το 2017 όλοι θα είμαστε σε ένα Ταμείο και οι συντάξεις θα δίνονται από έναν ασφαλιστικό οργανισμό». Όπως πρόσθεσε, «αυτή η ιδέα και ο θεσμός είναι ταυτισμένος και συγχρονισμένος με τη ρήτρα κύριας σύνταξης που ισχύει από 1.1.2015, όταν το κράτος θα εγγυάται μόνο το μικρό μέρος της κύριας σύνταξης και το βασικό, μεγάλο και αναλογικό κομμάτι θα εγγυώνται τα ασφαλιστικά ταμεία, στο ποσό και βαθμό που μπορούν».