Γιατί δεν ψήφισα τον Διαμαντούρο για ακαδημαϊκό
Αλλά η εισήγηση της Επιτροπής και η πρόταση της Τάξης επέλεξε ως επικρατέστερους τους κυρίους Διαμαντούρο και Κιτρομηλίδη.
Στις παρατηρήσεις του, που ανέπτυξε στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Ακαδημίας Αθηνών στις 8 Μαΐου, ο κ. Σταθόπουλος απογυμνώνει κυριολεκτικά τον κ. Διαμαντούρο, επισημαίνοντας ότι η επιστημονική του παραγωγή είναι πολύ μικρή, τα άρθρα-μελέτες του -πολύ λίγες δεκάδες- είναι κατά βάση επαναλήψεις προηγούμενων μελετών του και άλλα συνιστούν απλώς προλόγους, ενώ η συγγραφική του παραγωγή είναι ελάχιστη!
«Η βασική διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι η επιστημονική παραγωγή του κ. Διαμαντούρου είναι πολύ μικρότερη από αυτή του κ. Κιτρομηλίδη, συνισταμένη σε δύο αυτοτελή έργα έναντι πάνω από τριάντα του κ. Κιτρομηλίδη και σε μερικά άρθρα, πολύ λιγότερα από τα υπερδιακόσια του κ. Κιτρομηλίδη», τονίζει ο κ. Μιχ. Σταθόπουλος και κυριολεκτικά αδειάζει τον κ. Διαμαντούρο. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η συνέχεια: «Τα μη αυτοτελή άρθρα-μελέτες του κ. Διαμαντούρου θα έλεγα ότι είναι μόνο πολύ λίγες δεκάδες, γιατί πολλά αναφερόμενα είναι κατά βάση επαναλήψεις, από απόψεως περιεχομένου, προηγούμενων μελετών του, αλλά αναφέρονται κυρίως στον θεσμό του Συνηγόρου-Διαμεσολαβητή με επανάληψη συνήθως του ίδιου προβληματισμού. Και τέλος άλλα συνιστούν απλώς προλόγους ή διατύπωση συμπερασμάτων, συχνά από κοινού με άλλους συγγραφείς, σε συλλογικούς τόμους με μελέτες άλλων συγγραφέων. Η μειωμένη συγγραφική παραγωγή του δεν νομίζω ότι οφείλεται στις θητείες του ως Ombudsman, γιατί αυτές άρχισαν όταν ήταν ήδη σε σχετικά ώριμη ηλικία και ως τότε είχε ακόμη ελάχιστη συγγραφική παραγωγή».
Σε άλλο σημείο των παρατηρήσεών του, ο κ. Μιχ. Σταθόπουλος σημειώνει ότι όταν τον επισκέφθηκαν οι τρεις υποψήφιοι για να του δώσουν στοιχεία ειδικά ως προς τη διεθνή αναγνώρισή τους από ξένους επιστήμονες, «ο κ. Διαμαντούρος μου έφερε στοιχεία ότι το έργο του για τα εκλογικά συστήματα μεταφράστηκε στα γαλλικά και επιλέχθηκε ως διδακτικό εγχειρίδιο σε γαλλόφωνα πανεπιστήμια. Είναι μια σημαντική αναγνώριση που τιμά τον συγγραφέα. Ο κ. Διαμαντούρος μου έφερε τέσσερις βιβλιοκρισίες, εκ των οποίων όμως μόνο η μία προέρχεται από ξένο κριτή (οι άλλες τρεις είναι ελληνικές) και συγκεκριμένα από τον καθηγητή του LSE Kevin Featherstone. Η βιβλιοκρισία αυτή αφορά όμως έργο (το ”Democracy and the State in the New Southern Europe”) που είναι συλλογικός τόμος με μελέτες άλλων επιστημόνων, όπου ο κ. Διαμαντούρος είχε απλώς τη συνεπιμέλεια του τόμου και τη συγγραφή από κοινού με συναδέλφους του της εισαγωγής και των συμπερασμάτων».
Με διεθνή αναγνώριση ο αντίπαλος
Απέναντι σε αυτή την πολύ μικρή επιστημονική παραγωγή του κ. Διαμαντόπουλου, ο έτερος διεκδικητής της έδρας της Ακαδημίας Αθηνών κ. Κιτρομηλίδης έχει απείρως σημαντικότερα στοιχεία στο βιογραφικό του. Μια γεύση δίνει η αναφορά στο έργο του που κάνει στις παρατηρήσεις του ο κ. Μιχ. Σταθόπουλος: «Από την πολύ εκτενέστερη επιστημονική παραγωγή του κ. Κιτρομηλίδη, νομίζω ιδιαίτερη σημασία έχουν δύο κύκλοι θεμάτων όπου η συμβολή του είναι καίρια και έχει διεθνή αναγνώριση. Ο πρώτος κύκλος είναι η μελέτη των πολιτικών ιδεών του δημοκρατικού φιλελευθερισμού και η ανάλυση του έργου των σημαντικότερων πολιτικών στοχαστών των νέων χρόνων, όπως των Hobbes, Locke, Rousseau, Bentham, Tocqeville, Stuart Mill κ.λπ. Εκεί αποτυπώνεται η εξέλιξη του πολιτικού στοχασμού από το πρότυπο της πεφωτισμένης απολυταρχίας ως τις πολιτικές θεωρίες του δημοκρατικού φιλελευθερισμού, του κοινωνικού συμβολαίου, τις ωφελιμιστικές πολιτικές θεωρίες κ.λπ.
Ο δεύτερος κύκλος μελετών είναι αυτός που αναφέρεται στον νεοελληνικό Διαφωτισμό. Ο συγγραφέας έφερε στην επιφάνεια τις πολιτικές και κοινωνικές ιδέες του νεοελληνικού Διαφωτισμού, τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος που οδήγησε από το ιδεώδες της χριστιανικής μοναρχίας στο πρότυπο του μη μοναρχικού φιλελεύθερου κράτους, του κράτους των ελεύθερων θεσμών, όπως το επεξεργάστηκε ο φιλελευθερισμός στην ευρωπαϊκή πολιτική σκέψη. Ιδίως μελέτησε το έργο του Ρήγα Βελεστινλή, του Κοραή, του Ιώσηπου Μοισιόδακα, του Ευγένιου Βούλγαρη κ.ά. Στην ουσία δημιούργησε ένα ολόκληρο νέο πεδίο έρευνας, τη σπουδή των νεοελληνικών πολιτικών ιδεών και τη σημαντική συμμετοχή τους στον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, έναν νέο κλάδο που τον εισήγαγε και στη διεθνή βιβλιογραφία. Πρόκειται για σημαντική συμβολή, τόσο επιστημονική όσο και εθνική».
Οι πιέσεις απέδωσαν…
Η ιστορία δυστυχώς επαναλήφθηκε και για άλλη μια φορά η Ακαδημία Αθηνών βάδισε στα ίδια αχνάρια, που χρόνια μας έχει συνηθίσει. Εξέλεξε τον εκλεκτό του συστήματος για την έδρα της Πολιτικής Επιστήμης, όχι με βάση τα στοιχεία της πορείας των δύο υποψηφίων, του έργου τους και της διεθνούς αναγνώρισης, αλλά τις επιθυμίες του κατεστημένου, που άσκησε τεράστιες πιέσεις, ακόμη και εκβιασμούς για να επιλεγεί ο κ. Νικηφόρος Διαμαντούρος, παρότι ο φάκελός του υστερούσε σημαντικά του κ. Κιτρομηλίδη. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά. Είναι ο κανόνας δυστυχώς… Ο κ. Διαμαντούρος ψηφίστηκε με 22 έναντι 14.
Η Ακαδημία Αθηνών, δυστυχώς, συνεχίζει στην ίδια ρότα. Μακριά από τον ελληνικό λαό. Στα έξι χρόνια της τραγωδίας που ζει το κάθε σπίτι, των αυτοκτονιών, του ενάμισι εκατομμυρίου ανέργων, των εκατοντάδων χιλιάδων λουκέτων και την ώρα που οι νέοι μας παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς, η Ακαδημία έχει εξαφανισθεί. Για το μόνο που φρόντισε ήταν να μην κόψουν το αφορολόγητο επίδομα των 2.000 ευρώ που παίρνουν κάθε μήνα. Για τον λαουτζίκο από τον οποίο ζουν, ούτε μιλιά…
•••
Τον προορίζουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Σύμφωνα με πληροφορίες, που από καιρό διακινούνται, τον κ. Νικηφόρο Διαμαντούρο, το σύστημα τον έχει εφεδρεία για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αξίωμα που όπως έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια είναι απλώς διακοσμητικό.