Ανανέωση χρειάζεται η οικονομική πολιτική
Οι κύριοι Σαμαράς – Βενιζέλος, που αποτελούν τη σημερινή συγκυβέρνηση, προσπαθούν με ανακομιδή λειψάνων, εννοείται πολιτικών, να παρουσιάσουν ότι τάχα παρατηρείται συνωστισμός από επαναπατριζόμενα στελέχη. Ο κ. Κουβέλης, κατά πάντα συμπαθής, δίνει σκληρό αγώνα πολιτικής επιβίωσης και επιδιώκει να παίξει έναν ρόλο που θα λειτουργήσει ως σωσίβιο σωτηρίας του, ενώ παρόμοια βλέπει τον πολιτικό ρόλο του Κουβέλη και ο Σαμαράς.
Μιλήσαμε προηγουμένως για ανακομιδή λειψάνων και σωσίβια. Ας δούμε τώρα αναλυτικά τα γεγονότα. Τις τελευταίες μέρες ανακινήθηκε θέμα συνεργασίας του κ. Καρατζαφέρη, πάλαι ποτέ αρχηγού ανεξαρτήτου δεξιού κόμματος, με τη ΝΔ. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη σχεδόν διαλύθηκε και τα δύο περισσότερο γνωστά στελέχη του, ο Μ. Βορίδης και ο Άδ. Γεωργιάδης, προσχώρησαν στη ΝΔ και μάλιστα έγιναν και υπουργοί της σημερινής συγκυβέρνησης, ως ανταμοιβή ίσως της πολιτικής μεταπήδησής τους. Ο κ. Καρατζαφέρης στο παρελθόν είχε ταχθεί ενάντια στα Μνημόνια και στην πολιτική που ακολουθούσε η «τρόικα» για την επίλυση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Για τον λόγο αυτό είχε κερδίσει την εκτίμηση μιας μερίδας του ελληνικού λαού. Μετά τη διάλυση του κόμματός του δεν μπόρεσε να αντέξει την πολιτική μοναξιά. Αναζητεί γέφυρες για την επιστροφή του στη ΝΔ, ως συνεργαζόμενο κόμμα, που προς το παρόν το Μαξίμου αρνείται. Ο κ. Καρατζαφέρης… αναβαθμίζει τον εαυτό του ως ένα φράγμα που θα σταματήσει την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι τα όνειρα θερινής νυκτός των κ. Σαμαρά και Καρατζαφέρη. Και επειδή τα όνειρα συνεχίζονται, βλέπουν τον κ. Τσίπρα να είναι τρομοκρατημένος από την εξέλιξη αυτή και από τις απειλές της ΝΔ. Η παρακμή και η σήψη του πολιτικού μας συστήματος έχει δημιουργήσει πολλά πολιτικά απολιθώματα και ο κ. Σαμαράς, για την ενίσχυση της ΝΔ, φαίνεται ότι πολλά από τα απολιθώματα αυτά θα τα φέρει στην επιφάνεια για να ζωντανέψει πολιτικά. Μια τέτοια προσπάθεια έκανε και ο κ. Βενιζέλος με την Ελιά αλλά δεν κατάφερε να αποκτήσει σημαντικά εκλογικά κέρδη. Τώρα βλέπουμε τον υπουργό Παιδείας, τον κ. Λοβέρδο, να δηλώνει προσχώρηση στο ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή παύει πλέον να ανήκει στην Ελιά. Και αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν είχε δημιουργήσει πολλές φορές προστριβές με τον κ. Βενιζέλο. Όλα αυτά ξεχάστηκαν και η πολιτική, πολλές φορές, ξεγυμνώνει πολιτικές προσωπικότητες που μεταπηδούν με ευκολία από το ένα κόμμα στο άλλο. Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ έχει μετακινηθεί κατά μεγάλο ποσοστό στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας έκανε επιλογή, με τα δικά του κριτήρια, και ορισμένους από αυτούς τους ενέταξε στο κόμμα του. Πολλούς όμως δεν τους δέχτηκε. Άρα, και στη μερίδα του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ, μπορεί ο κ. Βενιζέλος να επιστρατεύσει πολλά πολιτικά απολιθώματα. Είναι φυσικό και λογικό τα κόμματα να επιδιώκουν την προσέλκυση στελεχών για να διευρύνουν το λαϊκό έρεισμά τους. Όμως, με την προσέλκυση στελεχών που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και έχουν καταντήσει πλέον πολιτικά απολιθώματα, δεν είναι δυνατόν τα κόμματα να πετύχουν ανανέωση και αύξηση του λαϊκού ερείσματος.
Είναι γεγονός ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση προκαλεί τον αποκλεισμό ορισμένων στελεχών από το πολιτικό σκηνικό. Την περίοδο αυτή της κρίσης, που είχαμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, δημιουργήθηκε πληθώρα από πολιτικούς που έμειναν στα αζήτητα. Είναι βέβαια λογικό το σύστημα να θέλει ανανέωση. Αλλά η ανανέωση γίνεται με την προσέλκυση αδιάφθορων στελεχών. Στη χώρα μας υπάρχουν ασφαλώς πολλές προσωπικότητες με κατάρτιση και ήθος. Αλλά ένα πολιτικό σύστημα που βαρύνεται με πληθώρα ανομημάτων και η κυβέρνηση το οδηγεί από το κακό στο χειρότερο, δεν είναι δυνατόν να προσελκύσει προσωπικότητες κύρους για ανανέωση. Οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ανανέωση χρειάζονται μόνο η οικονομική και κοινωνική πολιτική τους. Οι κυβερνητικές επιλογές τους στους τομείς αυτούς ήσαν αποτυχημένες, χωρίς αμφισβήτηση. Γι’ αυτό και ο λαός απομακρύνθηκε από τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα. Πρέπει το ενδιαφέρον τους να επικεντρωθεί: α) Στον σεβασμό του Συντάγματος και των δημοκρατικών θεσμών του πολιτεύματός μας. Η σημερινή κυβέρνηση έχει καταπατήσει και το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος. Έχει εντελώς παραμερίσει τη Βουλή, την οποία εκβιάζει με την απειλή ότι θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Η έννομη τάξη δεν είναι πλέον σεβαστή. Και άρχισε και η Δικαιοσύνη να εκδίδει αποφάσεις σκοπιμότητας. Έτσι οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν υποστεί μια καθίζηση και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να μεριμνήσει για την αποκατάσταση του κύρους των δημοκρατικών μας θεσμών. Έτσι ώστε το πολιτικό σύστημα να δημιουργήσει κίνητρα για την ανάμειξη στην πολιτική προσωπικοτήτων με γνώσεις και ήθος. β) Όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει από τη στήλη μας, το ζητούμενο για την ελληνική οικονομία και για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής είναι η ανάπτυξη. Και ευτυχώς αυτό η κυβέρνηση το έχει συνειδητοποιήσει. Και απόδειξη ότι ο κ. Σαμαράς συνεχώς ομιλεί για ανάπτυξη. Όμως οι δανειστές μας μας αναγκάζουν να λαβαίνουμε συνεχώς μέτρα αντιαναπτυξιακά. Οι αποδείξεις είναι πολλές. Μόνο αν σκεφτούμε ότι η Ελλάδα σύρθηκε στην εφαρμογή κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας με τα γνωστά αποτελέσματα στη μείωση των εξαγωγών. Τώρα η κυβέρνηση αναζητά νέες αγορές για την απορρόφηση ελληνικών προϊόντων, γεωργικών και κτηνοτροφικών. Ας ευχηθούμε αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησης να πετύχει. Πρέπει ακόμη να θυμηθούμε ότι με τις συνεχείς μειώσεις του διαθέσιμου εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών, η κατανάλωση προϊόντων, βασικός πυλώνας της ανάπτυξης, συνεχώς παρουσιάζει υποχώρηση. Πώς λοιπόν μπορεί να δικαιολογηθεί η αισιοδοξία για ανάπτυξη; Αντί να εκμεταλλευτούμε την οικονομική σπουδαιότητα των λιμανιών μας (Πειραιά – Θεσσαλονίκης – Πατρών) που αποτελούν την πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη, δεχόμαστε τα εμπόδια και τις αρνήσεις που προβάλλει η ΕΕ και ειδικά οι χώρες του Βορρά, λες και είμαστε κατεχόμενο κράτος που έχει χάσει την ανεξαρτησία του. Αυτό που μας συμβαίνει, μόνο ως ντροπή το αισθάνεται ο ελληνικός λαός. γ) Πρέπει να θυμηθούμε την προσπάθεια που γίνεται από τους δυτικούς τάχα φίλους και συμμάχους μας να υποβαθμιστεί η τεράστια συνεισφορά της ελληνικής κουλτούρας στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης των ευρωπαϊκών λαών.
Τώρα, με την ανεύρεση του μεγαλοπρεπούς τάφου στην Αμφίπολη, δόθηκε η ευκαιρία σε ορισμένους Ευρωπαίους να κατηγορήσουν ευθέως αυτούς που δημιούργησαν το αρχαίο ελληνικό μεγαλούργημα. Και φτάσανε στο σημείο να μιλάνε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σφαγέας, αλκοολικός, κοκκινομούρης (λες και ήταν εκεί και τον είδαν) και γενικά προσπαθούν να αμφισβητήσουν τα τεράστια έργα του που διατηρούνται ακόμα στις χώρες από τις οποίες πέρασε. Αυτοί οι κύριοι ξεχνούν ότι οι βασικοί άξονες της δημιουργίας του σημερινού ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι η Αθήνα και η Ρώμη. Ξεχνούν ότι η Ελλάδα όταν έχτιζε τον Παρθενώνα, αυτοί ήσαν ανθρωποφάγοι και ζούσαν στα σπήλαια, ντυμένοι με τις προβιές των ζώων που σκότωναν, έχοντας ρόπαλο στο χέρι. Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο οι αλλοδαποί που αμφισβητούν τη συνεισφορά της χώρας μας στη διαμόρφωση του σημερινού πολιτισμού. Υπάρχουν δυστυχώς και έλληνες ιστορικοί που αμφισβητούν ορισμένα κομμάτια της ελληνικής ιστορίας. Την εθνική μας παράδοση, την ελληνική γλώσσα, τα ήθη και έθιμα και γενικά την ελληνική κουλτούρα πρέπει να τα διδάσκουμε στα σχολεία με τη σοβαρότητα που τους αξίζει. Δυστυχώς τα παιδιά τώρα έχουν στρέψει την προσοχή τους στο internet και στις άλλες εφευρέσεις της σύγχρονης τεχνολογίας, και κατάντησαν να μην μπορούν ούτε μια σωστή έκθεση να συντάξουν. Αυτό τουλάχιστον έχουν διαπιστώσει φιλόλογοι καθηγητές που διόρθωσαν στις Πανελλήνιες τα γραπτά τους στην έκθεση. Και από την πλευρά αυτή πρέπει να γίνει προσπάθεια το ενδιαφέρον της σπουδάζουσας νεολαίας να στραφεί προς κατευθύνεις της γνώσης και της ηθικής. Ο κ. Λοβέρδος, ως επικεφαλής του υπουργείου Παιδείας, ας στρέψει το ενδιαφέρον του στον σωστό προγραμματισμό της εκπαιδευτικής αγωγής των μαθητών.
Όλα αυτά που αναφέραμε σήμερα συνιστούν βασικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης και ο κ. Σαμαράς, αντί να επιστρατεύει μερικούς πολιτικούς που έχουν αποδοκιμαστεί από τον λαό με την προσδοκία ότι ο λαός θα ξεγελαστεί και ότι αναγεννάται η ΝΔ, καλό είναι να προσπαθήσει μια ανανέωση στελεχών με προσωπικότητες γνώσεων, κύρους και ήθους. Και προπαντός να αναμορφώσει την οικονομική και κοινωνική του πολιτική, για να μπορέσει επιτέλους η ελληνική οικονομία να ανορθωθεί.