Το καραβάνι του… νεοθωμανισμού στα Βαλκάνια
Τυπικά, διοργανώνεται από τον Δήμο Μπαϊραμπασά, που βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη κι έχει θρησκευτικό χαρακτήρα. Ουσιαστικά, χρηματοδοτείται από το τουρκικό ΥΠΕΞ και αποτελεί ένα ακόμα πολιτικό μέσο της τουρκικής προπαγάνδας για την προβολή της γείτονος ως κυρίαρχη δύναμη της βαλκανικής χερσονήσου – εννοείται πως στο εσωτερικό της Τουρκίας ουδείς σκέφτηκε να κάνει το ίδιο για τα εκατομμύρια φτωχών τούρκων πολιτών…
Στη Ροδόπη, το τραπέζι στήθηκε στο χωριό Καλαμόκαστρο του Δήμου Κομοτηνής, στα τέλη Ιουλίου, με τον ψευδομουφτή Ιμπραήμ Σερίφ να έχει την τιμητική του και να ακολουθεί πιστά τις πολιτικές επιταγές του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών:
«Εμείς είμαστε ευχαριστημένοι από την Ανατολία, μακάρι και η Ανατολία να είναι ευχαριστημένη από τη Ρούμελη (σ.σ: όρος που η οθωμανική αυτοκρατορία χρησιμοποιούσε για όλα τα Βαλκάνια). Ο Αλλάχ να μη διαταράξει την ενότητά μας. Ο Αλλάχ αιώνια να μη μας αφήσει χωρίς μητέρα πατρίδα και πίστη».
Μέσα σʼ αυτές τις λιγοστές αράδες που κατάφερε να αποστηθίσει (προφανώς) ο Σερίφ περικλείεται όλο το νόημα αυτής της τουρκοφιέστας, που διαφημίζεται ως προσπάθεια «γέφυρας φιλίας και αλληλεγγύης» μεταξύ των λαών –των μουσουλμανικών– της βαλκανικής και που ουσιαστικά αποτελεί έκφραση τουρκισμού και νεοθωμανισμού.
Οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται κάθε πολιτική συγκυρία που μπορεί να αναδείξει μια θέση – κυρίως όταν αυτή είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτή που ακολουθεί πραγματικά η Τουρκία (…). Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μετά την ανάγνωση του Κορανίου, έγινε και μια προσευχή για τους… Παλαιστινίους, ακολουθώντας πιστά τη γραμμή που φρόντισε όλο αυτό το διάστημα να εκφράζει ο, Πρόεδρός τους πλέον, Ταγίπ Ερντογάν.
Είναι γεγονός ότι αυτή την απλή αναφορά ακολούθησαν δηλώσεις διαμαρτυρίας από τουρκοσυλλόγους αλλά και πορείες από μέλη της μειονότητας, ζητώντας να σταματήσει το αιματοκύλισμα στη Γάζα. Και ίσως πολλοί (και εντός Θράκης) να ταυτίστηκαν με αυτά τα καλόπαιδα που διαδηλώνουν και ζητούν την παύση του αιματοκυλίσματος, χωρίς βεβαίως να σκεφτούν πως ο Ερντογάν… έλυσε το ζωνάρι του για προεκλογικούς λόγους και πως οι σχέσεις –οι οικονομικές– Τουρκίας-Ισραήλ βρίσκονται στο απόγειό τους…
Και είναι πράγματι θλιβερό όταν εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας πέφτουν στην παγίδα και ενισχύουν ομιχλώδεις θέσεις της τουρκικής προπαγάνδας μόνο και μόνο επειδή αισθάνονται αμήχανα…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση του δημάρχου Κομοτηνής Γιώργου Πετρίδη, όταν προσπάθησε να αποφύγει την πρόσκληση που του απηύθυναν για να παραστεί στην εκδήλωση. Σύμφωνα με τον συντονιστή του «Καραβανιού» Μουσταφά Χατιπλέρ, ο δήμαρχος ανέφερε πως νιώθει τα… ίδια αισθήματα με αυτά των Τούρκων για τα θύματα της Παλαιστίνης και απέφυγε την πρόσκληση, διανθίζοντάς τη με έναν στίχο του Ναζίμ Χικμέτ: «Η μία μου πλευρά βρίσκεται κοντά σας… αλλά δεν θα μπορέσω να μετάσχω, λόγω μιας συνόδου της Ένωσης Δήμων Ελλάδας στην οποία παραβρίσκομαι» (να ʼχαμε να λέγαμε, δηλαδή)…
Δεν θα πρέπει να προκαλούν, βεβαίως, εντύπωση τα όσα ακούστηκαν σε αυτή την εκδήλωση από τους «γνωστούς-άγνωστους», που μετά και την ποιητική επισήμανση του δημάρχου φυσιολογικά θα πρέπει να επαναπροσδιόρισαν την ύπαρξή τους ως μέλη μιας χώρας που αποτελεί τον… ομφαλό της γης (τουλάχιστον)…
Μάλιστα, ο Γκιοκχάν Μπαλέκογλου, αντιδήμαρχος του Δήμου Μπαϊραμπασά, έδωσε (ίσως κι αυτός συνεπαρμένος από το νεοθωμανικό κλίμα) τις πραγματικές διαστάσεις του «Καραβανιού»:
«Εξαιτίας της ενότητας που είχαμε με τα Βαλκάνια στο παρελθόν και της κληρονομιάς που άφησαν οι Οθωμανοί, σκεφτήκαμε να στήσουμε σχέδια σχετικά με τα Βαλκάνια. Αρχίσαμε το “Καραβάνι της Αφθονίας” πριν από δέκα χρόνια.
Το κομβόι μας, που δέκα χρόνια τώρα παίρνει τους δρόμους με το σύνθημα: “Η αδερφοσύνη σύνορα δεν γνωρίζει”, επιδιώκει να εδραιώσει τη γέφυρα αδερφοσύνης ανάμεσα στην Τουρκία και τα Βαλκάνια…».
Μόνο που σʼ αυτή τη «γέφυρα» τόσο η Ελλάδα όσο και η Παλαιστίνη ούτε μπορούν ούτε επιτρέπεται να περπατήσουν…