Κάνει πίσω ο Σαμαράς στην πρόωρη εκλογή Προέδρου
Η αποκάλυψη προκάλεσε αίσθηση, ταρακούνησε το Μέγαρο Μαξίμου σε σημείο που -κατ’ εντολή του πρωθυπουργού- ο υπουργός Επικρατείας Δ. Σταμάτης τοποθετήθηκε δημόσια λέγοντας ότι η κυβέρνηση δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να επισπεύσει το χρόνο ανάδειξης του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας κι ότι θα τηρήσει κατά γράμμα το Σύνταγμα. Πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι το θέμα είχε απασχολήσει κατ’ επανάληψη τις κλειστές συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και τις συναντήσεις των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου. Οι δύο πλευρές είχαν επεξεργαστεί όλα τα πιθανά σενάρια καθώς και τις πιθανότητες επιτυχίας ενός τέτοιου εγχειρήματος, είχαν μάλιστα βολιδοσκοπήσει και τον Κ. Παπούλια προκειμένου να διακριβώσουν τις προθέσεις (διαθέσεις) του. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση φαίνεται να εγκαταλείπει τώρα τα σχέδιά της και μάλιστα να το δηλώνει δημόσια, σημαίνει ότι έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το εγχείρημα συναντά μεγάλες δυσκολίες ή ακόμη χειρότερα δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας.
Κυβερνητικοί παράγοντες αποδίδουν τη στροφή αυτή σε τρεις βασικά λόγους: Πολιτικούς, θεσμικούς και… εξωγενείς. Παρά τις κατά καιρούς αισιόδοξες δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι έχει σχεδόν εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος αριθμός (180) βουλευτών για την εκλογή Προέδρου, αυτό φαίνεται ότι δεν έχει πραγματική βάση. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι 26 βουλευτές, πέραν των 154 κυβερνητικών (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) προτίθενται να ψηφίσουν το πρόσωπο που θα προταθεί από την κυβέρνηση. Τα μικρότερα κόμματα εμφανίζονται συμπαγή στην άρνησή τους, ενώ και το σώμα των ανεξάρτητων βουλευτών δεν είναι ομοιογενές, κατά συνέπεια απαιτούνται ειδικοί χειρισμοί για καθέναν ξεχωριστά. Επιπλέον κανείς εξ αυτών δεν έχει ως τώρα αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δώσει θετική ψήφο για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Θεσμικά τώρα, στο Μέγαρο Μαξίμου αντιλήφθηκαν ότι αν επιχειρούσαν επίσπευση του χρόνου ανάδειξης του Προέδρου (Οκτώβριο ή Νοέμβριο) θα μπορούσαν κάλλιστα να κατηγορηθούν για κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος. (σ.σ.: Διαβάστε σε διπλανή στήλη τις επισημάνσεις του έγκριτου συνταγματολόγου Γ. Κασιμάτη.) Πέρα από τη σκληρή κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης, των συνταγματολόγων και άλλων φορέων, θα είχαν να αντιμετωπίσουν και την καχυποψία των πολιτών. Που -όχι άδικα- θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, παραβιάζει ακόμη και το Σύνταγμα για να επιτύχει τους πολιτικούς (κομματικούς) στόχους της. Κι αν αυτή η αντίληψη διαχεόταν στην κοινωνία τότε οι συνέπειες για την κυβέρνηση θα μπορούσαν να ήσαν καταστροφικές, ιδίως δε αν η χώρα οδηγείτο άμεσα σε εθνικές εκλογές.
Ο τρίτος λόγος που -όπως εκτιμάται- ανάγκασε τους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο να αναθεωρήσουν τα σχέδιά τους για πρόωρη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι ότι δεν δείχνουν έτοιμοι να αναμετρηθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο των εθνικών εκλογών. Το κλίμα παραμένει εξαιρετικά αρνητικό για την κυβέρνηση, κάτι που αποτυπώνεται ανάγλυφα σε όλες τις δημοσκοπήσεις – και στις μυστικές που έχουν στα χέρια τους στο Μέγαρο Μαξίμου. Επιπλέον ο χρόνος που απομένει μέχρι τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο δεν επαρκεί για να αλλάξει το κλίμα σε βαθμό τέτοιο που η Νέα Δημοκρατία να ανακτήσει τη δυναμική της και την πρωτιά στις δημοσκοπήσεις. Από την άλλη, το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είναι γνωστό ότι κάθε άλλο παρά ενθουσιάζει τους δανειστές που θεωρούν ότι μια νέα εκλογική αναμέτρηση αυτήν την περίοδο θα ανατρέψει κατά πολύ το πρόγραμμα που πρέπει να εφαρμόσει η χώρα μας. Το έχουν καταστήσει σαφές σε όλες τις επαφές τους, με τελευταία την γερμανίδα καγκελάριο Άνγκ. Μέρκελ. Έτσι, αν οι Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσιζαν να «ρισκάρουν» με μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, πέραν των άλλων, θα είχαν να αντιμετωπίσουν και την οργή των δανειστών.