Βεβαιότητα στον ΣΥΡΙΖΑ για εκλογές το φθινόπωρο
Στην Κουμουνδούρου εμφανίζονται βέβαιοι ότι δεν θα βρεθούν στην παρούσα Βουλή 180 βουλευτές προκειμένου να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενώ δεν αποκλείουν ακόμα και την προκήρυξη εκλογών το φθινόπωρο.
Το μπλοκάρισμα της προεδρικής εκλογής ήταν και ένας από τους λόγους που άνοιξε ο δίαυλος επικοινωνίας με τη ΔΗΜΑΡ, ο πρόεδρος της οποίας έχει ακουστεί για υποψήφιος, ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται. Έτσι, η στάση του κόμματος για την προεδρική εκλογή θα κριθεί από το κλίμα που θα επικρατεί όταν ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες στη Βουλή.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», σχολίασε τη βεβαιότητα του Αντ. Σαμαρά ότι διαθέτει τους 180 βουλευτές, τονίζοντας δεικτικά: «Ιδού η Ρόδος. Αν είναι τόσο σίγουρος ότι τους έχει, ας μην περιμένει τον Φλεβάρη. Ωστόσο, όταν αρνείσαι να ανοίξεις τη Βουλή στο αίτημα 139 βουλευτών για την υπόθεση της ΔΕΗ, χωρίς να διστάζεις να παραβιάσεις το ίδιο το Σύνταγμα, μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι τη δεδηλωμένη, είναι αστείο να επικαλείσαι ότι έχεις εξασφαλίσει τους 180».
Για το σενάριο να προταθεί για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας πρόσωπο προερχόμενο από την Αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαροι, ενώ πρόσφατα ο Π. Λαφαζάνης είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Και τον Τσίπρα να προτείνουν για Πρόεδρο δεν πρόκειται να τον ψηφίσουμε, γιατί αυτό που προέχει είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση».
Ο δε Αλ. Τσίπρας στο ερώτημα για αριστερό υποψήφιο ήταν υπαινικτικός, τονίζοντας ότι: «Δεν πιστεύω πως θα υπάρξει κανένα σοβαρό πολιτικό πρόσωπο που θέλει να παριστάνει τον σύγχρονο Τσιριμώκο (πρωθυπουργός των αποστατών το 1965)».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν αφορά το όποιο πρόσωπο προταθεί, αλλά το εάν μπορεί και πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο. Ως εκ τούτου, ο κάθε βουλευτής θα κληθεί να αποφασίσει όχι με βάση ένα πρόσωπο, αλλά «με βάση τα εκατομμύρια πρόσωπα που απαιτούν απαλλαγή από τα Μνημόνια και αλλαγή πολιτικής».
Την περασμένη Κυριακή, ο Αλ. Τσίπρας, με άρθρο του στην εφημερίδα «Εποχή», κατέθεσε ένα ιδεολογικό μανιφέστο με τίτλο: «Κυβέρνηση της Αριστεράς: Κράτος, τάξεις και συμμαχίες», στο οποίο εκτός των άλλων γίνεται και μια αναδρομή στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τα λαϊκά κινήματα της προηγούμενης περιόδου, στα οποία στηρίχθηκε η εκλογική εκτόξευση του κόμματος στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κατά την ανάλυση του Αλ. Τσίπρα η κατάσταση σήμερα, σε επίπεδο αγώνων και κοινωνικών κινημάτων, είναι αρκετά διαφορετική από την πρώτη μνημονιακή περίοδο και οι λόγοι είναι οι εξής: Η κόπωση από τέσσερα χρόνια ακραίας πολιτικής λιτότητας, η οριακή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, που απογοήτευσε τμήματα των λαϊκών τάξεων που είχαν κινητοποιηθεί και η σκληρή αδιαλλαξία των μνημονιακών κυβερνήσεων απέναντι σε οποιοδήποτε λαϊκό αίτημα, έχουν οδηγήσει σε ύφεση τις κοινωνικές κινητοποιήσεις, με ισχυρές, ωστόσο, εξαιρέσεις όπως, π.χ., Σκουριές, καθαρίστριες.
Σε κάθε περίπτωση, παραδέχεται, είναι σαφές ότι δεν είδαμε έπειτα από την περίοδο 2010-2012 αντίστοιχες κοινωνικές εκρήξεις και εξηγεί:
«Οι κυριαρχούμενες τάξεις διαισθάνονται ότι οποιαδήποτε κοινωνική κινητοποίηση είναι δύσκολο να αποσπάσει υλικά ανταλλάγματα προς όφελός τους χωρίς μια ριζική αλλαγή στο πολιτικό επίπεδο, στην κυβέρνηση της χώρας και είναι αυτή ακριβώς η πραγματικότητα που έχει να διαχειριστεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην οποία καλείται να αναζωογονήσει τις λαϊκές προσδοκίες και να αναστήσει την πίστη των ανθρώπων στη δυνατότητα ενός καλύτερου μέλλοντος».
Γνωρίζουμε πολύ καλά, λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το πολιτικό και οικονομικό σύστημα δεν πρόκειται να αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ανενόχλητο στον μεγάλο αγώνα ανατροπής της σημερινής κατάστασης και καταγγέλλει ότι εδώ και αρκετό καιρό πολλά και διαφορετικά κέντρα εξουσίας απεργάζονται σχέδια για να ανατρέψουν «το ιστορικό ορόσημο» της ανάληψης λαϊκής εντολής διακυβέρνησης από «μια ευρεία πολιτική και κοινωνική συμμαχία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ως εκ τούτου, λέει, ενορχηστρώνουν τον εκφοβισμό των μεσαίων στρωμάτων από τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης, θέτουν πλαστά διλήμματα και σχεδιάζουν ακόμα και εκ των προτέρων το ολισθηρό έδαφος, τον περιορισμό των κινήσεων μιας τέτοιας κυβέρνησης, ώστε να προεξοφλήσουν τη σύντομη πτώση της (σενάριο αριστερής παρένθεσης για το οποίο έγραψε το «ΠΑΡΟΝ» την προηγούμενη Κυριακή).
Το έντρομο πολυποίκιλο κατεστημένο, κατά τον Αλ. Τσίπρα, δίνει κυριολεκτικά τα ρέστα του στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του πολιτικού χώρου του Κέντρου και τις Κεντροαριστεράς σε μνημονιακή κατεύθυνση, ώστε να λειτουργήσει ως εφεδρεία αλλά και ως ανάχωμα απέναντι στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την αλλαγή του πολιτικού και του κοινωνικού συσχετισμού δύναμης. Στόχος τους, τονίζει, είναι είτε η επαναδημιουργία ενός μεγάλου πολιτικού πόλου που θα εκλαϊκεύει «επί το προοδευτικότερον» την ίδια μνημονιακή πολιτική είτε η συγκρότηση μιας παράταξης που θα παίξει τον ρόλο ενός αμφίπλευρου συνομιλητή με στόχο την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στο κυρίαρχο πολιτικό μπλοκ εξουσίας.
Ο μόνος δρόμος, συμπεραίνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, για να αποτρέψουμε αυτή τη διαδικασία είναι: «Η επιδίωξη της πλατύτερης δυνατής συσπείρωσης των κυριαρχούμενων τάξεων και πολιτικών δυνάμεων που αναγνωρίζουν το αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής της λιτότητας, με άξονα ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής πολιτικής, με στόχο αυτή η πλατιά συσπείρωση να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του στην κατάκτηση της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές».
Με την παραπάνω αναφορά ο Αλ. Τσίπρας ουσιαστικά περιγράφει το δίλημμα που θα θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές και θα είναι: «Δώστε μας αυτοδυναμία για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας, ώστε να μην αναγκαστούμε να κάνουμε υποχωρήσεις για να σχηματιστεί κυβέρνηση».
Την επομένη των εκλογών, εκτιμούν στην Κουμουνδούρου, θα προκύψει νέο πολιτικό τοπίο, αφού ήδη το ΠΑΣΟΚ έχει καταποντιστεί, η ΝΔ τείνει να καταντήσει μικρό ακραίο κόμμα της Δεξιάς ενώ εμφανίζονται και κάποιοι νέοι σχηματισμοί.
Ως εκ τούτου, είπε ο Αλ. Τσίπρας, την επομένη των εκλογών όλοι θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και πρωτίστως οι δυνάμεις της Αριστεράς, φωτογραφίζοντας έτσι το ΚΚΕ, το οποίο όμως από τώρα έχει ξεκαθαρίσει ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να στηρίξει έστω και με ψήφο ανοχής μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την οποία θεωρεί εκ των προτέρων ως μια κυβέρνηση «αστικής διαχείρισης με ένα άλλο μείγμα πολιτικής, που δεν αλλάζει την ουσία».