Στη ζητιανιά βγαίνουν…

Οι συζητήσεις και οι διεργασίες μεταξύ των στελεχών έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα λόγω της έντονης κινητικότητας που υπάρχει στο πεδίο της Κεντροαριστεράς, αλλά και της αυξημένης πιθανότητας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Αποκτούν δε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις δεδομένου ότι η Νέα Δημοκρατία παραμένει σταθερά δεύτερη πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Η πρόσφατη παρέμβαση του Β. Μεϊμαράκη, ο οποίος πρότεινε τη διεξαγωγή -τον Σεπτέμβριο- ενός ενωτικού συνεδρίου, όπου θα κληθούν όλες οι διάσπαρτες δυνάμεις της Κεντροδεξιάς, απηχεί τις απόψεις μεγάλης μερίδας στελεχών της παράταξης. Ορισμένοι εξ αυτών, μάλιστα, χαρακτηρίζουν «μονόδρομο» για τον κ. Σαμαρά την προσπάθεια επανένωσης, «αν θέλει να έχει πιθανότητες να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και να διατηρήσει την πολιτική ηγεμονία», όπως τονίζουν χαρακτηριστικά. Από το Μέγαρο Μαξίμου απέφυγαν να εκφράσουν οποιοδήποτε σχόλιο ή επισήμανση σχετικά με την πρόταση του κ. Μεϊμαράκη, παράγοντες του κόμματος, ωστόσο, προέβησαν σε ειρωνικές παρατηρήσεις. Που δεν είχαν να κάνουν τόσο με την ουσία της πρότασης, όσο με το πρόσωπο του προέδρου της Βουλής. Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι ο ίδιος ο κ. Σαμαράς αντιμετωπίζει όλα αυτά με σκεπτικισμό, διότι γνωρίζει τις μεγάλες δυσκολίες που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα -αυτό της επανένωσης της Κεντροδεξιάς- και ως εκ τούτου τις μειωμένες πιθανότητες επιτυχίας. Επιπλέον, στον στενό περίγυρό του υπάρχουν πρόσωπα που αντιμάχονται -εκ πεποιθήσεως- μια τέτοια προοπτική και τον προτρέπουν να συνεχίσει στον δρόμο που έχει χαράξει. Άλλωστε, οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης και συμπόρευσης με τους εκτός Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να συνοδευθεί από αμοιβαίες υποχωρήσεις, με παραχώρηση κομματικών αξιωμάτων και είναι λογικό ορισμένοι να ανησυχούν μήπως χάσουν τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα.

Εχθρικό κλίμα

Ανεξάρτητα πάντως από προθέσεις, διαθέσεις, επιδιώξεις και αντιθέσεις, το εγχείρημα είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά δύσκολο και με περιορισμένες πιθανότητες επιτυχίας. Και το πρόβλημα βρίσκεται στην κορυφή: Ο κ. Σαμαράς θα δυσκολευτεί πολύ να απευθυνθεί σε μια σειρά από στελέχη που βρίσκονται εκτός Νέας Δημοκρατίας, είτε αφορά κόμματα (Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΛΑΟΣ) είτε μεμονωμένα στελέχη (Β. Πολύδωρας, Π. Ψωμιάδης, Χρ. Ζώης κ.ά.). Κι αυτό διότι όλοι οι παραπάνω βρέθηκαν εκτός ύστερα από σύγκρουση μαζί του -πολιτική ή ιδεολογική. Διαγράφηκαν επειδή διαφοροποιήθηκαν από την επίσημη γραμμή του κόμματος, ενώ στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει, σημειώθηκαν αρκετά θερμά επεισόδια, έχουν ανταλλαγεί κατηγορίες μέχρι και πολιτικές ύβρεις, βαρύτατες σε ορισμένες περιπτώσεις. Με άλλα λόγια, το κλίμα δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, ακόμη και αν τον πρωταγωνιστικό ρόλο κληθεί να αναλάβει κάποιο τρίτο πρόσωπο. Η απόσταση που χωρίζει τον κ. Σαμαρά, π.χ., με τον Π. Καμμένο είναι χαώδης, έχει πολιτικά και προσωπικά χαρακτηριστικά και πολύ δύσκολα θα καλυφθεί για να ξεκινήσει η διαδικασία συνεννόησης. Όσοι πάντως υποστηρίζουν σθεναρά την υπόθεση επανένωσης της Κεντροδεξιάς, υποστηρίζουν πως αν γίνουν οι σωστές κινήσεις, από τα κατάλληλα πρόσωπα, το χάσμα με τον κ. Καμμένο είναι δυνατόν να γεφυρωθεί. Προσθέτουν, δε, ότι από το φθινόπωρο και μετά, οπότε η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο κι η «τρόικα» θα αποχωρήσει οριστικά από την Ελλάδα, θα έχει εκλείψει ένα σημαντικό εμπόδιο που σήμερα δυσκολεύει τις προσπάθειες προσέγγισης. Από την άλλη, εκτιμούν ότι κι ο κ. Καμμένος θα επανεξετάσει τη στρατηγική του λόγω των χαμηλών ποσοστών που καταγράφει το κόμμα του στις δημοσκοπήσεις, αλλά και το «διαζύγιο» με τον ΣΥΡΙΖΑ που έθεσε τέρμα στις προοπτικές μετεκλογικής συνεργασίας.

Πιο εύκολη θεωρούν ότι θα είναι η συνεννόηση με τον Γ. Καρατζαφέρη, παρά τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς που έχει εκτοξεύσει κατά καιρούς εναντίον του ίδιου του κ. Σαμαρά. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ διατηρεί δίαυλο επικοινωνίας με υπουργούς και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και πιστεύεται ότι αν υπάρξει ένα γενικό προσκλητήριο θα ανταποκριθεί θετικά. Εφόσον, φυσικά, υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι εγγυήσεις για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Εκτιμάται ότι στην περίπτωση που οι κ. Καμμένος και Καρατζαφέρης απαντούσαν θετικά στην πρόσκληση για επανένωση της Κεντροδεξιάς, αυτό θα συμπαρέσυρε και τις άλλες διάσπαρτες δυνάμεις που υπάρχουν στον ευρύτερο χώρο. Η Νέα Δημοκρατία, ως η μεγάλη παράταξη πλέον, θα αποκτούσε δυναμική και καλύτερες προοπτικές για τις επόμενες εκλογές. Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά είναι ακόμη στο επίπεδο των συζητήσεων, των αναλύσεων, ωστόσο τα χρονικά περιθώρια για την ανάληψη συγκεκριμένων πολιτικών πρωτοβουλιών δεν είναι απεριόριστα.