Διά χειρός…
…του προέδρου του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου Παντελή Βουτουρή, από τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» στη Μαργαρίτα Πουρνάρα.
Στην Κύπρο λένε: «Η Ελλάδα μας έχει γυρίσει την πλάτη…
«Το 2004, όταν μας εκβίαζαν με το σχέδιο Ανάν, περισσότεροι από 200 “πνευματικοί άνθρωποι” στην Ελλάδα υπέγραψαν ένα κείμενο υποστήριξης του σχεδίου, χωρίς προηγουμένως να το έχουν διαβάσει. Και το λέω με βεβαιότητα διότι όταν δημοσιοποίησαν το κείμενό τους, οι χίλιες σελίδες του σχεδίου δεν είχαν ακόμη μεταφραστεί στα ελληνικά. Η Ελλάδα δεν θέλει να δεχθεί ότι το Κυπριακό είναι ένα πρόβλημα του Ελληνισμού και όχι αποκλειστικά και μόνο των Κυπρίων. Την ίδια στάση αποπνέουν και τα σχολικά βιβλία στην Ελλάδα. Αγνοούν προκλητικά την Κύπρο. Το 2014 εορτάζουμε στην Κύπρο το έτος του μείζονος ποιητή Κώστα Μόντη. Ποιος τον γνωρίζει στην Ελλάδα; Όλα αυτά είναι δείγματα μιας συνολικότερης στάσης. Τεκμαίρεται από αυτά ότι η Ελλάδα έχει γυρίσει την πλάτη στην Κύπρο πολιτιστικά, πολιτικά και συναισθηματικά».
Στενεύει η Ελλάδα τρομερά χωρίς την Κύπρο
«Η Ελλάδα στενεύει τρομερά χωρίς την Κύπρο, χάνει τα στρατηγικά ερείσματά της στην Ανατολική Μεσόγειο και αποκλείει περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους που μιλούν την ίδια γλώσσα και έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης. Για την κατάσταση αυτή νομίζω ότι έχει μεγάλη ευθύνη η ελληνική Αριστερά και οι πολιτικοί που έβλεπαν το νησί σαν αναμμένο κάρβουνο στα χέρια τους. Που θα ήθελαν να το πετάξουν μακριά, χωρίς να έχει σημασία πού. Απαντήστε μου ειλικρινά, ποιο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα έχει επεξεργασμένες θέσεις για το Κυπριακό και πόσο αυτές ανατροφοδοτούνται από τη σύγχρονη πραγματικότητα;». Πικρή αλήθεια.
Η ευπορία ευτέλισε τις αξίες… και εξαγόρασε τα ιδανικά μας…
«Η ευπορία επέδρασε σαν ναρκωτικό, και μας οδήγησε σε έναν καταναλωτικό εθισμό, ευτέλισε τις αξίες μας και εξαγόρασε τα ιδανικά μας. Όταν όμως μια κοινωνία αφήνεται να εξαρτηθεί σε τέτοιο βαθμό από τον πλούτο, εύκολα δελεάζεται και ακόμη πιο εύκολα χειραγωγείται. Παράδειγμα σήμερα, με το εκκολαπτόμενο σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού, υπάρχει μια απροκάλυπτη σύνδεση της οικονομίας μας και του πολιτικού μας προβλήματος, λες και επειδή χάσαμε την ευμάρειά μας, μπορούν να μας εξαγοράσουν. Δεν αναφέρομαι σε σκοτεινά σχέδια συνωμοσίας, αλλά στο πλέγμα των συνθηκών που διαμορφώνουν το τοπίο στις ημέρες μας».
***
…του Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννη Μ. Κονιδάρη, από το άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Μια ανοίκεια συγκατοίκηση», που αναφέρεται στη διαδικασία της ανάδειξης πρυτάνεων από «το νεοπαγές 15μελές Συμβούλιο του Ιδρύματος»:
Πίσω στα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων
«Ομολογώ ότι η διαδικασία αυτή μου θυμίζει, ως εκ του γνωστικού μου αντικειμένου, το δικαίωμα των τουρκικών αρχών να διαγράφουν από τη λίστα των υποψηφίων για εκλογή Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, αναιτιολογήτως, όποιον θέλουν, ακόμη και όλους!
Δεν αντιλαμβάνομαι, πολύ περισσότερο, για ποιον λόγο το έργο αυτό δεν ανατίθεται απευθείας στους τελικούς εκλέκτορες του πρύτανη αλλά μεταβιβάζεται σε άλλο όργανο, το οποίο «φιλτράρει» τις υποψηφιότητες με άγνωστα και προφανώς υποκειμενικά κριτήρια.
Η γενιά μου πρόλαβε τα, αλήστου μνήμης, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων που ήταν προϋπόθεση καταλήψεως δημόσιας θέσεως, φυσικά και πανεπιστημιακής. Δικαιολογείται, λοιπόν, η όποια καχυποψία, πέραν του ότι η διαδικασία αυτή δεν αποτελεί και δείγμα διαφάνειας, την οποία επαγγέλλεται το νέο σύστημα διοικήσεως των πανεπιστημίων μας, με αυτή την ιδιότυπη συγκατοίκηση…».