Η αλαζονική συμπεριφορά της «τρόικας»
Δεξιοί οικονομολόγοι έγιναν με την πολιτική τους οικονομικοί σύμβουλοι της Αριστεράς. Αριστεροί οικονομολόγοι στήριξαν «με το ζόρι» δεξιά οικονομική πολιτική. Η Αριστερά βρήκε δίκιο στην καταστροφική πολλές φορές θέση του ΔΝΤ. Η Δεξιά βρήκε ορθότητα στην αναβλητικότητα των αριστερών θεωρητικών, που πρέσβευαν ευρωομόλογα και διαγραφή χρέους. Ασχοληθήκαμε με τον πολλαπλασιαστή των δημοσίων δαπανών και κρυφτήκαμε επιμελώς πίσω από το λάθος μας στην αναγνώριση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αντί να βλέπουν την ανεργία και την ύφεση και να εισηγούνται μέτρα ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους για να επιταχύνουμε την ανάκαμψη, μιλούσαν για νέο δανεισμό –από πού, άραγε;– και κρατικές δαπάνες.
Αντί να στηρίξουμε την ελληνική παραγωγή –τη στιγμή που, σε πείσμα των διεθνών αντιπάλων της, ανίσχυρη σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, χωρίς χρηματοδότηση και με μόνο προστάτη της τον έλληνα καταναλωτή, υποκαθιστούσε δυναμικά εισαγωγές και κάλυπτε την εισαγόμενη κατανάλωση–, ασχοληθήκαμε με την πτώση της ζήτησης των πετρελαιοειδών και τους ειδικούς φόρους. Είναι αξιοπερίεργο το ότι δεν δειλιάσαμε όταν μας πίεζαν να παρέμβουμε στους ειδικούς φόρους των αυτοκινήτων. Όταν μας ζητούσαν ισοδύναμα για τη μείωση του ΦΠΑ. Αντί να μεσολαβήσουμε διευκολύνοντας την αποτελεσματικότητα των στελεχών του τραπεζικού συστήματος της χώρας, μας προβλημάτιζε το πόσο δίκιο είχαν οι διάφοροι σύμβουλοι, που δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να τα αμφισβητούν.
Και η αποθέωση ήταν όταν ήρθε και μίλησε ο πολύς κ. Κλάους Ρέγκλινγκ. Ο εγγυητής του δημόσιου χρέους, προσκεκλημένος στην Τράπεζα της Ελλάδος, μας είπε: Μη φοβάστε, το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα «γιατί σας κάναμε τη χάρη να μην πληρώνετε τόσο μεγάλο τόκο». Όχι γιατί αγωνιστήκατε όσο καμία άλλη χώρα στην ΕΕ. Αλλά γιατί εμείς σας κάναμε τη χάρη.
Η θέση ότι «εμείς τελειώνουμε και παρακαλούμε να μην πάτε διακοπές για να διακόψουμε τη σχέση» ήταν καθοριστική. Θεωρούμε ότι επιβάλλεται να εγκρίνει η Βουλή ένα κονδύλι για δημόσιες σχέσεις υπέρ της «τρόικας». Και στο μέλλον, όταν κάποιοι προτείνουν συνεργασία με το ΔΝΤ, ας προσέχουμε.