120 με 125 «ΟΧΙ» στη Βουλή θα είναι η αρχή του τέλους…
Το ενδεχόμενο αυτό, υπό τις παρούσες συνθήκες, ήταν αδύνατο αφού θα έπρεπε να υπερψηφισθεί από τουλάχιστον 180 βουλευτές.
Εκείνο που πραγματικά ήθελαν ν’ αποφύγουν στην κυβέρνηση ήταν να μην καταγραφεί, και μάλιστα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, με τον πιο επίσημο και θεσμικό τρόπο, ένα μπλοκ 125 με 130 και πλέον βουλευτών κόντρα στην κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ένα ισχυρό μήνυμα όχι μόνο για το ζήτημα της ΔΕΗ, αλλά ευρύτερα για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Θα λειτουργούσε κατά κάποιον τρόπο ως προπομπός για τις διαδικασίες ανάδειξης νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Επί της ουσίας θα ακύρωνε την αισιοδοξία της κυβέρνησης και τη βεβαιότητα του ίδιου του πρωθυπουργού ότι είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν οι ψήφοι 180 βουλευτών. Ενώ, το τελικό συμπέρασμα στο οποίο θα κατέληγαν, εκτός από τους βουλευτές και οι πολίτες, θα ήταν ότι οι εκλογές είναι πλέον αναπόφευκτες την άνοιξη του 2015. «Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την κυβέρνηση, αλλά και για την παράταξη», ομολογούν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Η χώρα θα έμπαινε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο με ό,τι σημαίνει αυτό. Δηλαδή, η κυβέρνηση θα έμπαινε σε τροχιά απορρύθμισης καθώς υπουργοί θα προωθούσαν μόνο πολιτικές και αποφάσεις με φιλολαϊκά χαρακτηριστικά. Ήδη ορισμένοι (Βορίδης, Δένδιας κ.ά.) εμφανίζονται απρόθυμοι να εκτελέσουν κατά γράμμα τις… εντολές της «τρόικας». Οι δε βουλευτές θα αυτονομούνταν και προκειμένου να διασωθούν στις επερχόμενες εκλογές θα αρνούνταν να υπερψηφίσουν επώδυνα μέτρα. Κι όλα αυτά θα προσλάμβαναν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις δεδομένου ότι η χώρα βρίσκεται υπό την επιτήρηση των δανειστών κι έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει συγκεκριμένες αποφάσεις και μεταρρυθμίσεις. Την ίδια στιγμή επαγγελματικές και κοινωνικές τάξεις θα εγείρουν αιτήματα και απαιτήσεις θεωρώντας ότι είναι πολύ πιθανό να υποχωρήσει η κυβέρνηση ευρισκόμενη σε δύσκολη θέση και αποδυναμωμένη πολιτικά. «Η κυβέρνηση θα σέρνεται και θα παρακαλάμε να περάσει ο χρόνος για να γίνουν οι εκλογές», λένε βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Παραδέχονται μάλιστα ότι αν οδηγηθούμε σε εκλογές μέσα σ’ αυτό το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα, η ήττα και με μεγάλη διαφορά θα είναι αναπόφευκτη, όσο και αναπότρεπτη.
Ανεξάρτητα πάντως με την εξέλιξη που είχε το ζήτημα με το δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ, ορισμένοι στην κυβέρνηση θεωρούν ότι ο μόνος τρόπος να αποφύγει την ήττα η Νέα Δημοκρατία, είναι να επισπευσθεί ο χρόνος των εκλογών. Εξ ου και τις τελευταίες ημέρες διακινήθηκαν πληροφορίες ότι ο Αντ. Σαμαράς έχει δεχτεί εισηγήσεις για εκλογικό αιφνιδιασμό τον προσεχή Οκτώβριο. Ο Χρ. Λαζαρίδης, τον οποίο οι πληροφορίες ανέφεραν ως εμπνευστή, διέψευσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι έχει κάνει ανάλογη πρόταση προς τον πρωθυπουργό. Εξέφραζε μάλιστα την απορία του για το γεγονός ότι ενεπλάκη το όνομά του καθότι ο ίδιος είναι κατά των πρόωρων εκλογών και υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία. Ωστόσο, άλλες πληροφορίες από συνομιλητές του πρωθυπουργού ανέφεραν ότι όντως ο κ. Λαζαρίδης έχει προτείνει εκλογικό αιφνιδιασμό τον Οκτώβριο, είχε μάλιστα και «plan B»για την περίπτωση ήττας της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο μιλούσε για «αριστερή παρένθεση». Δηλαδή, να αναλάβει τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και σε σύντομο χρονικό διάστημα να παραδώσει την εξουσία λόγω της αδυναμίας του να αντιμετωπίσει τα πολλαπλά και οξυμένα προβλήματα της χώρας.
Κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι μια προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο θα ισοδυναμούσε με… «πολιτική αυτοκτονία», αφού η κυβέρνηση δεν θα έχει προλάβει να ανακοινώσει όλα τα φιλολαϊκά μέτρα. Ή, κι αν ακόμη τα εξαγγείλει δεν θα μεσολαβήσει ο απαιτούμενος χρόνος για να αφομοιωθούν από τους πολίτες. «Όποιος προτείνει εκλογές τον Οκτώβριο είναι… εχθρός του Σαμαρά και της κυβέρνησης. Θέλει να φύγουν όσο γίνεται νωρίτερα», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να τονίσει πόσο επιζήμια μπορεί να αποδειχθεί η προσφυγή στις κάλπες. Άλλοι βουλευτές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες και τα μέσα προκειμένου να αλλάξει το πολιτικό κλίμα και να παρατείνει όσο γίνεται τη θητεία της. Προκειμένου να έχει στη διάθεσή της ακόμη περισσότερο χρόνο να ξεδιπλώσει τις πρωτοβουλίες της, να θέσει σε εφαρμογή μέτρα που θα ανακουφίσουν τους οικονομικά ασθενέστερους και όσους έχουν πληγεί περισσότερο από την παρατεταμένη πολιτική σκληρής λιτότητας.