Τα πράγματα στη Θράκη δεν είναι όπως φαίνονται από την πλατεία Συντάγματος

Κινδύνους που πιστοποίησε με τον πιο αδιάψευστο τρόπο η κάλπη των ευρωεκλογών, όπου το τουρκικό κόμμα DEB ήρθε πρώτο. Ας ελπίσουμε η Αθήνα, η κυβέρνηση, που κοιμάται όλα αυτά τα χρόνια, να ανοίξει τα μάτια και τα αυτιά της πριν να είναι αργά…

Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει με άρθρο του ο Μητροπολίτης κ. Άνθιμος, το οποίο καταλήγει ως εξής:

«Ας ξαναδιαβάσουν οι “Αθηναίοι” τα εκλογικά αποτελέσματα και τότε ίσως καταλάβουν ότι στη Θράκη, εδώ που βρίσκεται η αρχαία Μαρώνεια, η Παναγία η Κοσμοσώτειρα και το Τέμενος του Βαγιαζήτ, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται από την πλατεία Συντάγματος».

Βάζοντας τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως διαπιστώνει, προτείνει και περιμένει την Πολιτεία να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει άμεσα γιατί ο χρόνος τελειώνει:

Δύο επικίνδυνοι εθνικισμοί

«Οφείλουμε να ομολογήσουμε με παρρησία ότι από την εποχή που υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάννης η μουσουλμανική Μειονότητα της ελληνικής Θράκης παραμένει εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες δύο εθνικισμών: του τουρκικού και του ελληνικού.

Είναι ηθικό κάτι τέτοιο; Είναι συμβατό με δημοκρατικούς όρους Δικαίου να είναι τα τζαμιά χώροι άσκησης κομματικής Πολιτικής και οι θρησκευτικοί λειτουργοί τους να δίνουν “γραμμή” στους πιστούς πριν από κάθε εκλογική διαδικασία;

Όταν η ανεργία στον ορεινό όγκο της ελληνικής Θράκης και στα μειονοτικά χωριά έχει απογειωθεί, άραγε πόσο εύκολο είναι στους καλλιεργητές καπνού και στους οικοδόμους, που έχασαν τα εισοδήματά τους, να αντισταθούν στις προ(σ)κλήσεις του προξενείου για παροχή οικονομικών επιδομάτων και εύρεση εργασίας σε Γερμανία και Τουρκία; (Μόνο από τον Εχίνο τα τελευταία χρόνια μετανάστευσαν 600 άνδρες.)

Πόσο θα διαρκέσει η μυωπία εθνικιστικών και -δυστυχώς- εκκλησιαστικών κύκλων που δεν βλέπουν ότι η Ίδρυση Προγράμματος Μουσουλμανικών / Ισλαμικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ είναι η πλέον ισχυρή και συγχρόνως ευεργετική κίνηση της Ελληνικής Πολιτείας για ικανοποίηση παγίων αιτημάτων της Μειονότητος και περιορισμού της παρεμβατικότητος της Άγκυρας σ’ αυτήν;».

Η Ελλάδα η μόνη χώρα της Ευρώπης που εφαρμόζει τη Σαρία

«Είναι αποφασισμένη η Πολιτεία να πείσει τη Μειονότητα ότι ο τρόπος με τον οποίο διορίζει στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη και στο Διδυμότειχο, τις τρεις Διαχειριστικές Επιτροπές Μουσουλμανικής Περιουσίας, είναι ο πιο ενδεδειγμένος;

Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εφαρμόζει τη Σαρία, δηλαδή το δίκαιο του Ισλάμ, για τους μουσουλμάνους πολίτες της;

Ο νόμος 147/1914, ο οποίος ακόμα διατηρείται σε ισχύ, ορίζει ότι κατ’ απόκλιση του Αστικού Κώδικα η Σαρία διέπει την οικογενειακή κατάσταση (γάμος, διαζύγιο, διατροφή, επιτροπεία, κηδεμονία, ισλαμική διαθήκη) των ελλήνων μουσουλμάνων.

Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα (ούτε η Τουρκία) δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του εθνικού της (κοσμικού) Δικαίου από τους Ιερούς Κανόνες οποιασδήποτε θρησκείας.

Η αντίστοιχη πρόβλεψη για τους έλληνες εβραίους καταργήθηκε το 1946 με την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα.

Η Μειονότητα μπορεί να συζητήσει τέτοια θέματα; Είναι έτοιμη να ζητήσει την κατάργηση της Σαρία; Μήπως τη θέλει;

Πώς απαντάει η Ελλάδα στις προκλήσεις και στις δράσεις του “Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτ. Θράκης” και της “Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης”;

Οι αλυτρωτικές εκφράσεις τους και τα προβλήματα που δημιουργούν μέχρι πότε δεν θα αντιμετωπίζονται;

Πότε θα συζητηθεί, με επικαιροποιημένο, νηφάλιο, συντεταγμένο και επιστημονικό διάλογο, το αν η Συνθήκη της Λωζάννης συνεχίζει να είναι ισχυρό και μη αναθεωρήσιμο κείμενο που δεσμεύει σήμερα απόλυτα τις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία;

Ποια είναι τα όρια στη σκιώδη δράση της Άτυπης Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία λειτουργεί ως μοχλός χειραγώγησης της Μειονότητος;».

Το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή

«Γιατί ενισχύεται συνεχώς ο ρυθμιστικός του ρόλος στη Θράκη, με κίνδυνο να κατασταθεί η περιοχή περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας;

Γιατί φοβήθηκε την επιλογή των Ιεροδιδασκάλων από Επιτροπές υπό την Προεδρία του Μουφτή, στις οποίες συμμετείχαν μόνο μουσουλμάνοι;

Μήπως φοβήθηκε ότι οι Ιεροδιδάσκαλοι θα μπορούσαν να είναι το εκλεκτορικό σώμα ώστε να βρεθεί λύση και για το θέμα του τρόπου ανάδειξης των Μουφτήδων;

Έχει η Ελληνική Πολιτεία τη διάθεση να περιορίσει τους τούρκους διπλωμάτες του Προξενείου στα καθήκοντά τους, όπως αυτά καθορίζονται από τη Διπλωματική Δεοντολογία, και να θέσει όρια στις κινήσεις τους, όπως επιβάλλει το διεθνές Διπλωματικό Δίκαιο;

Μήπως ήρθε η ώρα να συζητήσουμε την κατάργηση του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, το οποίο λειτουργεί σε αμοιβαιότητα με το Ελληνικό Προξενείο της Κωνσταντινουπόλεως; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Είμαστε έτοιμοι να το προτείνουμε;

Τα παραπάνω ερωτηματικά απορρέουν από την πραγματικότητα που βλέπουμε και βιώνουμε όσοι κατοικούμε στη Θράκη.

Θα μπορούσαν άνετα να τα προσυπογράψουν και οι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας στη Θράκη, όμως μακάρι να μη χρειαστεί να δει το φως της δημοσιότητος παρόμοιο συνυπογεγραμμένο κείμενο.

Οι Επίσκοποι των χριστιανών της Θράκης, ως εκ της ευαγγελικής μας ανατροφής, αισθανόμαστε την ευθύνη της προστασίας και των μουσουλμάνων θρακιωτών και της απαλλαγής τους από τη σιδερένια μέγγενη της Άγκυρας.

Οφείλουμε να το κάνουμε αυτό επειδή μας το κληροδοτεί η πολιτισμική μας καταγωγή και “ο νοών νοείτω”: πριν μας επιβληθεί!

Εξάλλου οι χριστιανοί Έλληνες δεν θελήσαμε ποτέ να βγάλουμε τον Χριστό από τη ζωή μας και γι’ αυτό δεν προσπαθήσαμε ποτέ να βγάλουμε τον Μωάμεθ από τη ζωή των συμπολιτών μας.

Το ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας) τρέμει ένα πράγμα που τελικά θα είναι αυτό που θα το καταστρέψει: είναι το Ισλάμ.

Οι μουσουλμάνοι της Θράκης ξέρουν ότι η Ελλάδα, ακόμα κι αν έκανε χίλια λάθη, ένα σεβάστηκε, όσο τίποτε άλλο: το Ισλάμ.

Να τολμήσω μια πρόβλεψη: Υπό τον όρο ότι η Ελληνική Πολιτεία θα πράξει με ψυχραιμία και σύνεση τα αυτονόητα, το ΚΙΕΦ δεν πρόκειται να δημιουργήσει κανένα σοβαρό πρόβλημα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στους χριστιανούς της Θράκης. Θα δημιουργήσει όμως πολλά προβλήματα στην ίδια τη Μειονότητα.

Χρειάζονται, λοιπόν, τεκμηριωμένες απαντήσεις που θα γίνουν πιστευτές και θα διαρκέσουν στον χρόνο».


Σχολιάστε εδώ