Οι ηλίθιοι έψαχναν για ηλίθιους και βρήκαν εμάς, τα κορόιδα

Μόνο που ο αδίστακτος Φινλανδός ξέχασε ότι η ζωή εκδικείται και όλοι αυτοί που βλέπουν τους άλλους από ψηλά σαν μυρμήγκια όταν πέφτουν γίνονται ανθρωπάκια. Αυτό απέδειξε ο Όλι Ρεν μόλις έληξε η αποστολή του ως Επιτρόπου-Γκαουλάιτερ της κυρίας Μέρκελ, που είχε υπηρετήσει στα τάγματα του άλλου χιτλερά, του Χόνεκερ, Προέδρου της Ανατολικής Γερμανίας. Μόλις έχασε τα οφίκια, η μνήμη του ξαφνικά επανήλθε και βγήκε να πει ότι ήταν ηλίθια η συμφωνία Μέρκελ – Σαρκοζί στην Ντοβίλ τον Οκτώβριο του 2010. Κάτι που σε απλή μετάφραση σημαίνει ότι, για να είναι ηλίθια αυτή η συμφωνία, είναι ηλίθιοι και αυτοί που τη συνομολόγησαν, η γερμανίδα καγκελάριος και ο τότε γάλλος Πρόεδρος. Και ήταν τόσο ηλίθιος ο Νικολά μας, που τον πιάσανε στα πράσα να τα αρπάζει από την Μπετανκούρ και αυτές τις μέρες… παραθερίζει στο… Saint-Tropez των γαλλικών φυλακών. Εκείνη την ηλίθια συμφωνία την πλήρωσε τότε η Ιρλανδία -οι τύψεις ανάγκασαν τον Ρεν να δηλώσει με δύο χρόνια καθυστέρηση ότι ήταν «το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της Ιρλανδίας»- και μετά ήρθε η δική μας σειρά, αφού κι εμείς οι ηλίθιοι δεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα (δεν πιστεύω να διαφωνείς, Γιωργάκη) να μπούμε στο φέρετρο, όπου συνεχίζουμε ηλιθιωδώς να παραμένουμε οικεία βουλήσει…
Εκείνη η ηλίθια συμφωνία που έκαμαν οι ηλίθιοι Μέρκελ και Σαρκοζί προέβλεπε ότι το Ταμείο Διάσωσης θα προηγείτο στην αποπληρωμή έναντι των ιδιωτών επενδυτών, κάτι που τους τρόμαξε, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί το κόστος δανεισμού της χώρας. Θυμήθηκε ο κ. Ρεν, μετά την… απώλεια μνήμης που είχε υποστεί όσο κατείχε την καρέκλα του Επιτρόπου, ότι η Γερμανία δεν στήριζε σθεναρά την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, διαψεύδοντας τους δικούς μας οσφυοκάμπτες και ικέτες του Βερολίνου (δυστυχώς, έτσι παραμένουν και σήμερα) που ισχυρίζονται ότι μας έκαναν τη χάρη οι Γερμαναράδες και μας κράτησαν στη ζωή. Το δικό τους συμφέρον το επέβαλλε.
Και η Ευρωζώνη κινδύνευσε το 2010 από την ατολμία τους να πάρουν αστραπιαία τις αποφάσεις που επέβαλλαν οι καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί. Περιγράφει συγκεκριμένα ο πρώην πλέον Επίτροπος Όλι Ρεν στη συνέντευξή του στη «Wall Street Journal» τις τρεις στιγμές που θεώρησε πιο επικίνδυνες για την Ευρωζώνη. Η πρώτη ήταν η αποτυχία των ευρωπαίων ηγετών να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στις αγορές τον Μάιο του 2010, όταν συμφωνήθηκε το πρώτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας. Η δεύτερη, η αποσταθεροποίηση των αγορών το φθινόπωρο του 2011. Και η τρίτη, τον Ιούνιο του 2012, όταν η Ευρωζώνη βρέθηκε κοντά στη διάσπαση.
Προχωρεί, όμως, ακόμη παραπέρα στις αποκαλύψεις του ο αποχαιρετήσας την… Αλεξάνδρεια. Ήταν -και προφανώς παραμένουν γιατί δεν άλλαξε τίποτε από τότε μέχρι σήμερα- τόσο ηλίθιοι οι ευρωπαίοι ηγέτες, που στη Σύνοδο του G20 στις Κάννες τον Νοέμβριο του 2011 μπροστά στον αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα έκατσαν σαν… μαθητούδια! Ήταν σαν να έβλεπες δάσκαλο δημοτικού σχολείου να μιλάει στους μαθητές.
Αυτοί είναι οι ηγετίσκοι που κυβερνούν σήμερα την Ευρώπη, γι’ αυτό και την έχουν πάει κατά διαόλου, έχουν βουλιάξει όλες τις χώρες εκτός από τη Γερμανία, μια και την μπαγκέτα την έχουν παραδώσει στη Μέρκελ. Όλοι αυτοί δεν φθάνουν ούτε στο νυχάκι του Ντε Γκολ, του Αντενάουερ, του Μιτεράν, του Κολ, της Θάτσερ, γιατί όχι και του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου…