Θλιβερές θρασύτητες
Την περασμένη Δευτέρα, 30 Ιουνίου, ολοκλήρωσε… λίαν επιτυχώς τον βίο της η εξάμηνη ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γεγονός που, όπως ήταν φυσικό, εορτάστηκε με τον προσήκοντα… πανηγυρικό τρόπο (και στόμφο) του Αντ. Σαμαρά. Όσοι είχαν τη μαζοχιστική υπομονή να ακούσουν τον γεμάτο ψευδολογίες απολογισμό του –εξαιρουμένων των μη συστημικών δημοσιογράφων που εκτελούσαν το επαγγελματικό τους καθήκον– είναι άξιοι θαυμασμού.
Ο… μέγας ηγέτης της χώρας μας εντυπωσίασε τους ξένους προστάτες του –Μέρκελ, Σόιμπλε και ΣΙΑ- και με όσα είπε και με όσα ΔΕΝ είπε, διότι, εάν τα έλεγε, θα εξόργιζε τα μάλα τους αλλοδαπούς και ημεδαπούς αυθέντες του. Τσιμουδιά, βέβαια, για τα περισπούδαστα και περιλάλητα που είχε υποσχεθεί στον ίδιο χώρο –βλέπε: Ζάππειο 1 και Ζάππειο 2–, τα οποία έφαγε προ πολλού η μαρμάγκα. Σημειώνω ότι τον… θρίαμβο του Σαμαρά δεν τον παρακολούθησε επιτόπου ο Κώστας Καραμανλής, γεγονός ενδεικτικότατο που κραυγάζει. Τουλάχιστον δεν τον ζούμαρε ο τηλεοπτικός φακός, όπως έκανε με τον εκεί παρόντα Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Θα προσθέσω ακόμα το… εκ του μακρόθεν τελετουργικό της παράδοσης της Προεδρίας στην Ιταλία, με επί σκηνής μουσικούς που εκτελούσαν μοτίβα από την «Αΐντα» του Βέρντι, καθώς και κακοδιαλεγμένες ελληνικές μελωδίες. Κωμικοτραγική σε ενδυμασίες, χορογραφία και λαϊκά άσματα ήταν η εμφάνιση επιλεγμένων κοριτσιών του Λυκείου Ελληνίδων. Λύκειο Ελληνίδων που το έζησα κι εγώ όταν πρόεδρός του ήταν η αείμνηστη σύζυγος του επίσης αείμνηστου πρώην υπουργού Κωνσταντίνου Καλλία, τον οποίο σε ηλικία 102 ή 103 ετών μετέφερα με το αυτοκίνητό μου στην Αθηναϊκή Λέσχη για να μου προσφέρει εκλεκτό δείπνο μαζί με εμπεριστατωμένη συζήτηση.
Το δεύτερο μέρος της προηγούμενης παραγράφου έχει καθαρά προσωπική χροιά. Αυτή είναι η κατάρα του μνημονικού, που απαιτεί τα δικαιώματά του και ξεφυτρώνει συχνά χωρίς να παρέχει χρήσιμη πληροφόρηση, προβληματισμό ή γενικότερες αναζητήσεις.
Ουφ! Ξόφλησα με την ανάγκη του περιττού και προχωρώ ακάθεκτος. Αυτοί που μας κυβερνούν ακόμα σπεύδουν ανερυθρίαστα να πουλήσουν όσο όσο ό,τι έχει μείνει απούλητο στη χώρα μας. Εκτός από το νερό, αγαθό πρώτιστης ανάγκης για τον άνθρωπο, που ετοιμάζονται να το εκχωρήσουν σε ακόρεστους εκμεταλλευτές –τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Ιταλίας τα γνωρίζουμε, που το επανέφεραν άρον άρον στο Δημόσιο–, προαλείφονται τώρα να μας στερήσουν και το ηλεκτρικό ρεύμα. Είδος επίσης πρώτιστης ανάγκης με την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας. Ηλεκτρικό ρεύμα που είναι απολύτως αλληλένδετο με τη θέρμανση και την ενέργεια στο σύνολό της. Το καταστροφικό εύρημά τους ονομάζεται «μικρή ΔΕΗ» και αποκόπτεται από την άλλη ΔΕΗ, τη μεγάλη, για να είναι ευκολότερο και επικερδέστερο το ξεπούλημά της προφανώς σε ημετέρους.
Μιλάνε για απελευθέρωση της αγοράς. Απελευθέρωση της αγοράς, όμως, σημαίνει πολλές εταιρείες παραγωγής ενέργειας και όχι –αυτό θέλουν να κάνουν- ιδιωτικοποίηση της μίας δημόσιας εταιρείας. Ταυτόχρονα, χωρίς δισταγμούς και αναστολές, εκποιούν οι τρισάθλιοι αγύρτες που μας κυβερνούν μεγάλο τμήμα των αποθεμάτων λιγνίτη, που θεωρείται και είναι το εθνικό μας καύσιμο!
Οι εν λόγω χαμερπείς αγύρτες έχουν λησμονήσει συνειδητά ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ. Πλούτου, μάλιστα, ανυπολόγιστης αξίας και αναγεννητικής σημασίας.
Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μία και μόνο μία ρήση αξίζει τον κόπο να μη διαγράψουμε ποτέ από το μυαλό μας. Τη ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. Κυρίως την περίοδο αυτή, που οργιάζει η παγκοσμιοποίηση και που η Ευρώπη των λαών έχει μετατραπεί εν ψυχρώ, υπό την κυριαρχία των αποκρουστικών Γερμανών, σε Ευρώπη των γραφειοκρατών. Σε Ευρώπη στην οποία θριαμβεύουν ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ και τσαλαπατιούνται ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Σαμαράς και Βενιζέλος επιμένουν στον καταστροφικό για τη χώρα τεμαχισμό της ΔΕΗ. Επιμένουν, όμως, πανικόβλητοι. Γιʼ αυτό, άλλωστε, θα επιχειρήσουν να βελτιώσουν το υπό κρίσιν νομοσχέδιό τους. Τρέμουν κυριολεκτικά την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα για συντονισμό, πλην της Χρυσής Αυγής, της αντιπολίτευσης, η οποία θα επιδιώξει τη διεξαγωγή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΗ. Υπάρχουν, βέβαια, και οι… νταήδες νεοδημοκράτες υπουργοί της συγκυβέρνησης που απειλούν με πολιτική επιστράτευση! Και μάλιστα όταν αποκλείεται ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ το black out!
Κλείνω με μια απʼ τις θλιβερότερες θρασύτητες: Το ξεσαλωμένο και οπισθοδρομικό ΚΚΕ, αντί να προασπίσει τα ζωτικά και θεμελιακά συμφέροντα του ελληνικού λαού, όπως είναι η διατήρηση ενιαίας της ΔΕΗ, έχει καταστεί –αίσχος του!- ο καλύτερος σύμμαχος της ΝΔ και της τσόντας της, του φθίνοντος, δηλαδή, μέχρι εξαερώσεως ΠΑΣΟΚ. (Στις επερχόμενες εθνικές εκλογές το ΚΚΕ θα μετράει τις πληγές του σε χαμένες ψήφους.)