Το μέλλον του τόπου είναι γένους θηλυκού…

Ο σπουδαίος κωμικός ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς, που για σαράντα συνεχή καλοκαίρια δεν κάνει διακοπές, αλλά ψυχαγωγεί τον Έλληνα, μιλά στο «ΠΑΡΟΝ» για τις κοινωνίες που δεν έχουν ταυτότητα, για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης που είχε άρωμα από την «Ανατροπή» του Πρετεντέρη… για το φασιστικό κομμάτι που υπάρχει στη χώρα μας και για τους κουκουλοφόρους που φοβάται…

// «Οι Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη, που αν και σε πρώτο επίπεδο φαίνεται να μην έχει καμία σχεδόν πολιτική χροιά, ίσως είναι το πιο πολιτικό έργο από όλα.
Συμφωνείτε μ’ αυτό;

Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Ευριπίδης στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ. δυσφημίζει, στα έργα του, τις γυναίκες. Είναι παγιδευμένος στην αντίληψη ότι η κοινωνία μας έχει φύλο και αυτό είναι το αρσενικό γένος. Και όμως, μέσα από την κωμωδία του Αριστοφάνη, διαπιστώνουμε ότι ο άντρας συναντά αργά ή γρήγορα το αδιέξοδο της κυριαρχίας του. Για μένα -και το πιστεύω ακράδαντα- το μέλλον είναι γένους θηλυκού. Οι γυναίκες αγαπάνε την ανθρώπινη ύπαρξη, την κουβαλάνε μέσα τους, άρα αν είχαν την εξουσία, ίσως τα πράγματα σ’ αυτή τη γη να ήταν πιο δίκαια.

// Ο Γιώργος Κιμούλης σας έδωσε τον ρόλο του «Συγγενή». Του ανθρώπου που πάει να υπερασπιστεί τον Ευριπίδη στη γιορτή των γυναικών, τα Θεσμοφόρια. Σ’ αυτό το σημείο ο σκηνοθέτης εμπλέκει και τη Χρυσή Αυγή…

Ο Γιώργος Κιμούλης κάνει πολλές αναφορές στο σήμερα και όχι τυχαία. Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τα μυστικά της παράστασης. Εγώ, βλέποντας το εκλογικό αποτέλεσμα, συνειδητοποίησα κάτι τραγικό. Ότι υπάρχουν φασίστες στη χώρα μου. Και θα ήταν υποκρισία αυτή τη διαπίστωση να τη ρίχνουν κάτω από το χαλί οι πολιτικοί μας, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

// Μα, είναι δυνατόν να υπάρχουν φασίστες; Η σφαγή στο Δίστομο δεν έγινε πριν διακόσια χρόνια. Μιλάμε για πρόσφατη ιστορία.

Μου λέτε για το Δίστομο, όταν υπάρχει η χούντα; Πιο κοντά από τη χούντα υπάρχει κάτι άλλο στην πρόσφατη ιστορία της χώρας μου; Η χούντα δεν επιβλήθηκε μόνο με τα τανκς, επιβλήθηκε και με την συναίνεση των πολιτών. Αυτό το ποσοστό των Χρυσαυγιτών δεν επιβλήθηκε με τον φόβο, αλλά με την αποδοχή του κόσμου. Ζούμε μια επικίνδυνη πραγματικότητα. Κακίζω τους πολιτικούς μας που αυτό το ποσοστό το ήξεραν και το κρύβανε. Με ενοχλεί πάρα πολύ να μην ξέρω τους εχθρούς μου. Θέλω οι εχθροί μου να έχουν όνομα, τηλέφωνο, διεύθυνση. Να μην είναι κρυμμένοι.

// Το σύστημα θέλει τους φασίστες; Θέλει να αποσπούν τέτοιο ποσοστό;

Προφανώς η διάσπαση των ψήφων τους βολεύει. Η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα. Γιατί στη δημοκρατία έχει και την πολυτέλεια αρχηγός κόμματος να φωνάζει «σκάσε ρε» στο Κοινοβούλιο. Στη δικτατορία θα είχε συλληφθεί.

// Πιστεύετε ότι είμαστε μια κοινωνία σε κρίση;

Δεν ξέρω αν είμαστε μια κοινωνία που έχουν χαθεί τα φύλα, οι ταυτότητες, αλλά είμαστε μια κοινωνία που έχει χάσει την αλήθεια της. Είναι τραγικό να συναντάς κοινωνίες, ανθρώπους χωρίς αλήθεια. Η αξία που λέγεται αλήθεια είναι ο θεμέλιος λίθος του παγκόσμιου θεάτρου. Από τον Αισχύλο μέχρι τον Μπέκετ και τον Ψαθά. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κατά βάση κρίση αξιών και αλήθειας. Μπορεί να με διαβάσουν οι αναγνώστες σας και να πουν ο Πιατάς είναι γραφικός. Γραφικός, αλλά αληθινός.

// Ο Γιώργος Κιμούλης έδωσε την ευκαιρία, μέσω μιας μεγάλης οντισιόν που πραγματοποίησε, σε νέα κορίτσια που ασχολούνται με το θέατρο. Επιλέχθηκαν για τον Χορό. Η ανεργία στον κλάδο σας καλπάζει;

Πέρασαν 700 κορίτσια από τις οντισιόν. Για να είναι αντικειμενικός, ο Γιώργος Κιμούλης είδε και ξαναείδε αυτά τα κορίτσια τρεις φορές.

Ήταν αξιοκρατικός. Η ανεργία στον χώρο μας είναι της τάξεως του 80%. Για μένα, η Πολιτεία θεωρεί ότι το επάγγελμα του καλλιτέχνη δεν υφίσταται. Ότι είμαστε κάποιοι ιδιότροποι τύποι που δουλεύουμε που και που έξι μήνες τον χρόνο. Δεν καταγράφει το πρόβλημά μας. Δεν υφίσταται εργασιακό πρόβλημα.

// Οι αμοιβές σας δεν είναι υψηλές;

Μα η Ελλάδα δεν είναι Χόλιγουντ. Οι έλληνες ηθοποιοί δεν έχουν βίλες με πισίνες και μπάτλερ. Δεν έχουμε σκάφη και δεν ζούμε μέσα στη χλίδα των χρυσών συμβολαίων. Τι παραμύθι είναι αυτό; Εγώ έχω θυσιάσει σαράντα συνεχόμενα καλοκαίρια από τη ζωή μου. Είμαι από τους προνομιούχους, θα μου πείτε, που έχω δουλειά. Μπορεί να είναι και έτσι. Αλλά δεν είχα ποτέ το προνόμιο της άδειας που έχει ένας εργαζόμενος. Το τίμημα της δουλειάς μου είναι ηθικό. Η απολαβή μου είναι το χειροκρότημα και το «να είστε καλά κύριε Πιατά, μας κάνατε και γελάσαμε». Επειδή ήμουν και θιασάρχης, ξέρω τι σας λέω.

// Οι Έλληνες βλέπουν θέατρο;

Εκατό χιλιάδες άτομα είναι αυτά που κάνουν βόλτα στα θέατρα της Αθήνας. Από τα τέσσερα εκατομμύρια που υπάρχουν στο λεκανοπέδιο. Εκατό χιλιάδες θεατρόφιλοι ανακυκλώνονται. Αυτοί μας χρηματοδοτούν.

// Άρα με το θέατρο ο Έλληνας δεν τα έχει καλά;

Γιατί, τα έχουν καλά οι ξένοι; Ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε οι Αμερικανοί είναι κουλτουριάρηδες. Απλά αριθμητικά, αν ζεις στη Νέα Υόρκη ή στο Λονδίνο, ή στο Παρίσι που έχουν μεγαλύτερο πληθυσμό, θα πάνε και περισσότεροι άνθρωποι στο θέατρο. Το θέατρο θέλει παιδεία. Θυμάμαι στον στρατό, ο λοχίας μου με είχε ρωτήσει τι δουλειά κάνω. Του λέω ηθοποιός. «Ωραία», μου απαντά και συνεχίζει: «Δηλαδή πού τραγουδάς;» Αυτή είναι η εικόνα του κοινού για τον καλλιτέχνη. Το πιο τραγικό όμως είναι η τελευταία ερώτηση που κάνουν οι νέοι: «Είστε ηθοποιός»; Τους απαντάς «ναι». Και συνεχίζουν: «Σε ποια σειρά παίζετε;» Δηλαδή η δουλειά μου δεν είναι η Επίδαυρος ή ένα κεντρικό θέατρο το χειμώνα, αλλά μια σειρά στην τηλεόραση. Μα αυτό είναι το συμπλήρωμα.

// Μια τηλεοπτική σειρά δεν είναι τέχνη;

Το σπίτι του ηθοποιού είναι το θέατρο. Εκεί ο θεατής βάζει τα καλά του, δίνει τον οβολό του και τιμά τον ηθοποιό. Με την τηλεοπτική σειρά ο ηθοποιός μπαίνει στο σπίτι του κοινού θέλει δεν θέλει.

Οι ξένες δυνάμεις ξέρουν…

// Είστε άνθρωπος των γραμμάτων. Ποιο είναι το μέλλον αυτού του τόπου;

Πιστεύω ότι δεν ανήκει σε εμάς. Οι ξένες δυνάμεις ξέρουν. Τους εκπροσώπους τους ρωτήστε τι θέλουν να κάνουν με την Ελλάδα. Ποιος είναι ο σκοπός τους. Οι ξένοι είναι η ευτυχία μας και η δυστυχία μας. Μου αρέσει να διαβάζω Ιστορία. Σαν φάρσα η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Ιστορία έχει σοφία. Δεν είναι κάτι εύκολο. Μακάρι να της αφιερώναμε λίγο χρόνο. Η Ελλάδα, όπως λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος, «είναι το ωραιότερο κομμάτι του κόσμου, αλλά δεν το ξέρουμε γιατί σ’ αυτό ζούμε!»

// Τι ετοιμάζετε στον κινηματογράφο;

Θα βγει η ταινία «Πανδημία». Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία. Αγγίζω με χιούμορ θέματα, όπως η τηλεοπτική ζούγκλα.

// Ο Λάκης Λαζόπουλος είπε, μέσα από το τελευταίο «Τσαντίρι» του, ότι παλιά είχαμε για τους ανεπιθύμητους τη Μακρόνησο, τώρα έχουν αναλάβει την εξορία η Μεγαλόνησος, η Αντενόνησος….

Τα κανάλια του συστήματος κατασπαράζουν όσους μιλούν ή τους βάζουν εμπάργκο. Καλά τα λέει ο αγαπημένος μου Λάκης. Μας ξυπνάει και λίγο το μυαλό. Γιατί, δεν είδατε τον ανασχηματισμό του Σαμαρά; Όσοι επισκέπτονται την εκπομπή «Ανατροπή» έγιναν και υπουργοί! Ο Πρετεντέρης έφτιαξε υπουργικό συμβούλιο (γέλια)…

// Τι φοβάστε στη ζωή σας;

Σήμερα όποιος μιλά για ελευθερία μέσω της τέχνης του δέχεται βολές. Για μένα είναι τίτλος τιμής να είμαι ηθοποιός. Και ξέρω ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αντιμετωπίσω τους κρυμμένους. Τους ανθρώπους με τις κουκούλες.