Καρφώνει τον Σημίτη ο Αλέκος Παπαδόπουλος

«Έχουμε φθάσει στο σημείο να αυξάνουμε το χρέος μόνο και μόνο για να πληρώνουμε τους τόκους του χρέους», τόνιζε με αγωνία, επισημαίνοντας ότι «στο τέλος του 1996 το δημόσιο χρέος θα έχει αυξηθεί στο ποσό των 35.700 τρισ. έναντι 31.982 τρισ. του 1995», επιβεβαιώνοντας ότι το δημόσιο χρέος είχε αρχίσει να γίνεται εφιάλτης για την Ελλάδα από τότε, επί ημερών δηλαδή του καθηγητή Οικονομικών κ. Σημίτη, και δεν εμφανίσθηκε ξαφνικά μετά το 2004.

Αντίθετα, όπως προκύπτει από έναν αποκαλυπτικό πίνακα, που καταγράφει κατά τρόπο αδιάψευστο το οικονομικό Βατερλώ του Σημίτη, τον οποίο παρέθετε ο Αλέκος Παπαδόπουλος στο υπόμνημα που είχε στείλει στις 19 Δεκεμβρίου 2004 στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου και ο οποίος για πρώτη φορά δημοσιεύεται, το έλλειμμα στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον συνετό κ. Σημίτη από 5% επί του ΑΕΠ που ήταν το 1996, όταν παρέλαβε, είχε εκτιναχθεί στο 42,5% το 2004, όταν παρέδωσε στον Κώστα Καραμανλή.

Όπως σημειώνει ο πρώην υπουργός, αυτή η αύξηση του ελλείμματος στο 42,5% είναι μη εξηγήσιμη (!), κάτι που σημαίνει ότι ο κ. Σημίτης, ο οποίος επιδιώκει να επιστρέψει ως… σωτήρας, θα πρέπει να δώσει πειστικές εξηγήσεις για τη διόγκωσή του επί των κυβερνήσεών του, διόγκωση που έβαλε τα… θεμέλια για την τραγωδία που ζει η χώρα και ο ελληνικός λαός εδώ και πέντε χρόνια.

Η ξέφρενη ανοδική πορεία του ελλείμματος ξεκίνησε το 2000, όταν από 16,5% που ήταν το 1999 έφθασε στο 29%, το 2001 στο 34,4%, το 2002 στο 36,6%, το 2003 στο 37,9% και το 2004… αισίως στο 42,5%!

Η… κληρονομιά που άφησε ο Σημίτης με βάση το υπόμνημα του Αλέκου Παπαδόπουλου στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, πέραν των ελλειμμάτων, ήταν:

• Τα χρέη των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών προσέγγιζαν το 70% του ΑΕΠ (112 δισ. ευρώ), με τις επιχειρήσεις να χρωστούν 65 δισ. και τα νοικοκυριά 47 δισ. ευρώ, από τα οποία το 1/3 σε καταναλωτικά δάνεια. Σημείωνε δε ότι «η καταναλωτική και η στεγαστική φούσκα ενδέχεται να σπάσουν απότομα», όπως και έγινε ύστερα από πέντε χρόνια, τονίζοντας ότι «η υψηλή ανάπτυξη στηρίχθηκε στα διπλά ελλείμματα, δηλαδή στα ελλείμματα τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα».

Α λα «τρόικα»…

Τα «άμεσα μέτρα έκτακτης ανάγκης» που πρότεινε στην επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από αυτά που έχει επιβάλει η «τρόικα»! Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Επιβολή ποινής κακουργήματος για μη καταβολή εισπραχθέντος ΦΠΑ για ποσό πάνω από 50 εκατ. δρχ.

2. Αυστηροποίηση της διαδικασίας του αυτοφώρου για αδικήματα σχετικά με τον ΦΠΑ.

3. Πάγωμα αμοιβών για δύο χρόνια.

4. Κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών.

5. Δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων.

6. Μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.

7. Υποχρεωτικές μετατάξεις και μεταθέσεις.

8. Αναθεώρηση συστήματος μεταφοράς μαθητών, με περιορισμό της μόνο στις άγονες γραμμές, και αναθεώρηση καθεστώτος δωρεάν παροχής σχολικών βιβλίων και εκπαιδευτικών συγγραμμάτων κ.λπ.

9. Για τις προβληματικές ΔΕΚΟ προσπάθεια πώλησής τους και, αν αποτύχει, κλείσιμό τους και απόλυση του προσωπικού.

Τι προτείνει ο Αλέκος Παπαδόπουλος για να αποφύγουμε τον «επόμενο πόλεμο»; «Την Εθνική Συνεννόηση όλων των πολιτικών, οικονομικών, πνευματικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας, όπως συμβαίνει σε όλες τις σοβαρές κοινωνίες. Είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος. Εύχομαι η εθνική συνεννόηση να μη γίνει από ανάγκη πάνω στα συντρίμμια που θα προκαλέσει μια νέα εθνική ασυνεννοησία».