Ένα «σιωπηλό πραξικόπημα» μέσα στην ΕΕ
Πρόκειται για ένα έργο που συγκλονίζει, καθώς διαπιστώνει κανείς πως πίσω από μια δημοκρατική βιτρίνα διάφορες δυνάμεις ύπουλης προέλευσης έχουν στην ουσία επιβάλλει μια μορφή δικτατορίας στη Γηραιά Ήπειρο. Είναι εκείνοι που δήθεν προστατεύουν τη Δημοκρατία (στα μέτρα τους) και παράλληλα καταστρέφουν το κοινωνικό κράτος. Οι ίδιοι που υπονομεύουν κάθε έννοια του εθνικού κράτους, αποβλέποντας στη μετατροπή των Ευρωπαίων σε άβουλους πληθυσμούς. Εξ αυτού και το άμεσο ενδιαφέρον τους για τους κάθε λογής πρόσφυγες, με τη χρησιμοποίηση των οποίων κατεβάζουν τα ημερομίσθια των εργαζομένων της Ευρώπης σε ασιατικά ή και τριτοκοσμικά επίπεδα.
Συγγραφέας του βιβλίου, που καταγράφει ήδη ρεκόρ πωλήσεων, ο γερμανός δημοσιογράφος Γιούργκεν Ροτ, ο οποίος έχει επισκεφθεί συχνά την Ελλάδα και συγκέντρωσε εδώ σημαντικές πληροφορίες από πρώτο χέρι. Έτσι, δημοσιεύονται γα πρώτη φορά στοιχεία για γνωστές ελληνικές οικογένειες που ελέγχουν μέσω τραπεζών και μεγάλων εταιρειών την εθνική οικονομία, επιβάλλοντας τους δικούς τους όρους και τις ανάλογες επιλογές.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκονται τα κυκλώματα που κινούνται υπό τον έλεγχο υψηλών κι ευυπόληπτων προσώπων, τα οποία ρυθμίζουν τις εξελίξεις στην Ευρώπη αλλά και την πορεία των πραγμάτων σε πολλές χώρες της Ένωσης. Η εκλογή των ευρωβουλευτών, λ.χ., ρυθμίζεται από μια αόρατη αρχή κορυφαίων παραγόντων των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίοι και τους κατευθύνουν προς τα ελεγχόμενα από τους ίδιους ευρωπαϊκά και ξένα «λόμπι». Είναι «σχεδόν αδύνατο», επισημαίνεται σχετικά, «να γίνει κάποιος μέλος του Ευρωκοινοβουλίου χωρίς την έγκριση αυτών των μεγαλοπαραγόντων». Πρόκειται για μια «ελίτ» 16 προσώπων συνολικά, παραγόντων των βιομηχανικών συγκροτημάτων, όλοι τους άνδρες ανεξαιρέτως, οι οποίοι κυριαρχούν στον χώρο των Big Business. Όλοι τους είναι μέλη σε 67 διοικητικά συμβούλια πολυεθνικών ή τραπεζικών ομίλων. Eν προκειμένω, κατονομάζεται μάλιστα και όργανο με τα αρχικά «ΕRΤ» (European Round Table of Industrialists), το οποίο αφενός συνεργάζεται στενά με την Κομισιόν, αφετέρου, δε, εκφράζει τα συμφέροντα περισσοτέρων από 50 μεγάλων εταιρειών (BASF, Bayer, Thyssen, BMW, Telekom, Siemens, E.ON κ.ά.). Σε αυτήν την «ΕRΤ» εκπροσωπούνται ομοίως γαλλικά και ιταλικά συμφέροντα μέσω των εταιρειών Total, Alcatel, Air Liquide, Suez, GDF, Fiat, Eni κ.ο.κ.
Τις πρώτες σοβαρές επισημάνσεις έκανε, κατά τον Ροτ, μία μη κυβερνητική οργάνωση με το όνομα Corporate Europe Observatory, η οποία αποκαλύπτει τον ύπουλο ρόλο μεγάλων συγκροτημάτων κι εταιρειών που υπονομεύουν την πολιτική δημοκρατία αχρηστεύοντας τον ρόλο συλλογικών οργάνων και εκλεγόμενων παραγόντων. Μέσα από το προπέτασμα μιας «οικονομικής διακυβέρνησης», που ακούγεται κατά κόρον, καταφέρνουν να περνούν αποφάσεις που στρέφονται ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικής δημοκρατίας, με κεντρικό στόχο την κατεδάφιση και λεηλασία του κοινωνικού κράτους. Η επιδίωξη αυτή συμβαδίζει με το ξεπούλημα εθνικής περιουσίας και ιδιοκτησίας των κοινωνικών ταμείων, αγαθά που καταλήγουν στο ενεργητικό ισολογισμών των μεγάλων συγκροτημάτων αλλά και μεγάλων τυχοδιωκτών, τύπου Σόρος κ.ά.
Αναφορικά με την Ελλάδα, ο Ροτ καταγράφει τα πράγματα με το όνομά τους, παραθέτοντας και σειρά ονομάτων που εμπλέκονται στη διαπλοκή και σε κυκλώματα της διαφθοράς. Ξεκινώντας από την οικογένεια Λάτση, στη θαλαμηγό της οποίας έκανε διακοπές στο Αιγαίο ο Μπαρόζο, ο «άνθρωπος των πολυεθνικών», και αναφέροντας μέχρι και τον Σωκράτη Κόκκαλη, την ιστορία του οποίου καταγράφει σταδιακά, αφότου εκείνος βρέθηκε να «επενδύει» στην Ελλάδα ως εκπρόσωπος της τότε κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας. Υποστηρίζει, δε, ότι τότε -και αργότερα επίσης- είχε τη συμπαράσταση των ανατολικογερμανικών μυστικών υπηρεσιών. Αναφερόμενος στις σχέσεις διαπλοκής καταγράφει τον ρόλο ελληνικών οικογενειακών ομίλων, των μέσων που κατέχουν (Βαρδινογιάννης Μπόμπολας, Κοντομηνάς κ.ά.), όπως και των τραπεζών που ελέγχουν.
Με την προσδοκία ότι αυτό το έργο θα κυκλοφορήσει σύντομα στα ελληνικά, αναμένεται να προκαλέσει έναν ισχυρό σεισμό στο σύστημα, αλλά κυρίως στο πεδίο όπου συναντώνται τα εγχώρια διαπλεκόμενα με τα ξένα συμφέροντα. Στο πεδίο αυτό διαμορφώνονται άλλωστε κρίσιμες αποφάσεις και υλοποιείται μέρος νομής της εξουσίας.