Τώρα τους φταίει ο Καραμανλής…
Η εκατέρωθεν καχυποψία που υπήρχε σχεδόν από την αρχή της θητείας του κ. Σαμαρά στην ηγεσία, με ευθύνη όμως κυρίως δική του, έχει μετεξελιχθεί σε αμφίδρομη αμφισβήτηση. Οι λόγοι δεν είναι απαραίτητα προσωπικοί, αλλά είναι κυρίως πολιτικοί και έχουν να κάνουν με θέματα διαχείρισης καταστάσεων και προσώπων.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ιδιαίτερα ενοχλημένοι με τη στάση που τήρησε ο πρώην πρωθυπουργός στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Πολύ δε περισσότερο διότι είχε προηγηθεί το προσωπικό αίτημα του κ. Σαμαρά να στηρίξει έμπρακτα την προεκλογική προσπάθεια του κόμματος.
Αν και οι στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά αποφεύγουν να κάνουν οποιοδήποτε σχόλιο, συνομιλητές τους, ωστόσο, αλλά και στελέχη από τον στενό πυρήνα των Σαμαρικών, υπογραμμίζουν τη μηδενική συνεισφορά του κ. Καραμανλή στη δύσκολη προσπάθεια που κατέβαλλε η παράταξη. Χαρακτηρίζουν «μίζερη» τη σύντομη γραπτή δήλωση που είχε διανείμει το γραφείο του, παραμονές των ευρωεκλογών, ωσάν να επρόκειτο για κάποιο τρίτο πρόσωπο. Επισημαίνουν ακόμη το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις επέλεξε να πάει να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα σε στιγμή (νωρίς το πρωί) που δεν θα υπήρχαν τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι. «Για να μη χρειαστεί να πει έστω δύο κουβέντες για τη Νέα Δημοκρατία», συμπεραίνουν. Ο ίδιος, πάντως, ο πρώην πρωθυπουργός ουδόλως ενοχλείται από την κριτική που του ασκείται, στους πολύ στενούς του συνεργάτες μάλιστα τονίζει ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο. Στενοί συνεργάτες του παραπέμπουν τους δυσαρεστημένους του Μαξίμου στη συμβολή του Καραμανλή σε κρίσιμες ψηφοφορίες όπου βουλευτές της ΝΔ που ήταν αποφασισμένοι να καταψηφίσουν νομοσχέδια άλλαξαν με παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού. Βουλευτές που συνομιλούν μαζί του μεταφέρουν την αμετακίνητη απόφασή του να μην παρέμβει δημόσια για κανένα ζήτημα, όπως πράττει αφότου αποχώρησε από την αρχηγία το 2009. Οι ίδιοι λένε ότι η στάση που τήρησε απέναντί του όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Σαμαράς δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Όταν ήθελε κάτι έστελνε τον Μπαλτάκο και η τηλεφωνική επικοινωνία του Σαμαρά με τον Καραμανλή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.