Το θέατρο του παραλόγου…
Τα ανδρείκελα του Βερολίνου που μας κυβερνούν, επαναλαμβάνουν λόγια χωρίς νόημα, κούφιες φράσεις, προκειμένου να δικαιολογήσουν την εμμονή τους να μην εγκαταλείπουν την εξουσία, παρά την πρόσφατη λαϊκή αποδοκιμασία. Τα «άχρηστα, φαντασμένα και ηλίθια όντα» που φαντασιώνονται ότι… «τελειώσαμε με τα Μνημόνια», προσπαθούν να μας πείσουν ότι το νόημα της καταδίκης της συγκυβέρνησης, που βγήκε ολοκάθαρα από την κάλπη των ευρωεκλογών, δεν ήταν αυτό. Αντιθέτως, ήταν… επιβράβευση του Σαμαρά! Εάν ζούσε σήμερα ο Ιονέσκο σίγουρα θα είχε μείνει ενεός, διότι οι αρχηγοί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπέρασαν τη δική του φαντασία… Για να μην τρελαθούμε, λοιπόν, τελείως, ας βάλουμε τα πράγματα με τη σειρά: Ο Σαμαράς ήταν αυτός που έδωσε σαφέστατο πολιτικό χαρακτήρα στις ευρωεκλογές. Εζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης από τον λαό και δεν την έλαβε. Κι επειδή υπέστη δεινή ήττα, προσωπική, την επομένη, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, είπε ανερυθρίαστα ότι οι ευρωεκλογές είναι… «άλλο πράγμα»! Και στην ομιλία του στον ΣΕΒ (που θύμιζε… μνημόσυνο) ανέφερε με άκρατη αλαζονεία ότι: «Κάποιοι μένουν στα ίδια και μυαλό δεν βάζουν»! Αλλά αυτός που μένει στην ίδια εθνοκτόνο πολιτική και μυαλό δεν βάζει είναι ο ίδιος. Θέλησε να τρομοκρατήσει ακόμα μια φορά τους πολίτες, ισχυριζόμενος ότι με την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξει «μόνιμη ακυβερνησία»! Ακυβερνησία υφίσταται εξαιτίας της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που δεν κυβερνούν, αλλά απλά εκτελούν τις εντολές της καγκελαρίας του Βερολίνου. Ο κ. Βενιζέλος διαβεβαίωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι: «Το μήνυμα των εκλογών ήταν η σταθερότητα της χώρας και να ενωθούμε ως έθνος»! Σταθερότητα στη μνημονιακή αστάθεια πώς είναι δυνατόν να υπάρξει; Πώς να υπάρξει σταθερότητα όταν η «κυράτσα του Βερολίνου» κατευθύνει την οικονομία της χώρας μας; Ας μην ανησυχεί ο κ. Βενιζέλος. Το έθνος έχει ενωθεί κατά της συγκυβέρνησης της αμαρτίας. Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται, με την αξίωση του κ. Σαμαρά να παίρνει μέτρα και να νομοθετεί σε βάθος χρόνου, χωρίς να ζητά -για σοβαρά ζητήματα- τη γνώμη του πρώτου σε δύναμη κόμματος της Αριστεράς. Κι αδιαφορεί για το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία, ούτε στις περασμένες εθνικές εκλογές ούτε τώρα στις ευρωεκλογές, διαθέτει τη δεδηλωμένη πλειοψηφία. Έτσι βαδίζουμε στο χάος, σε βαθιά πολιτική κρίση. Και το πλέον μισητό πρόσωπο για την ελληνική κοινωνία, ο λαογδάρτης Στουρνάρας, εξακολουθεί να βρίσκεται στη θέση του, «επιβαίνοντας γερμανικού άρματος». Όταν τα δεινά των ευρωπαϊκών κρατών άρχισαν με την κατάπτυστη «συνθήκη του Μάαστριχτ», η γαλλική «Μοντ» προειδοποίησε ότι: «Ολόκληρο το ΕΟΚικό οικοδόμημα τίθεται σε αμφισβήτηση. Οι εχθροί του Μάαστριχτ θα βρουν ενθάρρυνση και επιχειρήματα, καθώς μάλιστα η κοινή γνώμη των χωρών-μελών είχε ήδη την τάση να επιρρίπτει στην ΕΟΚ -η οποία αποδεικνύεται πιο καταπιεστική απʼ ό,τι είχε προβλεφθεί- την ευθύνη για τη δυσαρέσκεια»… Και η αμερικάνικη «Χέραλντ Τρίμπιουν» διεπίστωνε: «Είναι καθαρά ορατό στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης ένα έδαφος ογκούμενης αναταραχής. Τώρα μπορεί να συμβεί οτιδήποτε…». Η αναταραχή, τώρα, στην Ευρώπη έγινε τσουνάμι και συμβαίνουν τα χειρότερα, ελέω Γερμανίας. Αλλά ο κ. Σαμαράς καμαρώνει διότι του δίνουν «εύσημα» στις Βρυξέλλες! Η περίπτωση μου θυμίζει τη στάση της κυβερνήσεως της ΕΡΕ, το 1959, στο Κυπριακό, που καμάρωνε διότι το ΝΑΤΟ (που ποτέ δεν μας υποστήριξε στο εθνικό θέμα της Μεγαλονήσου) της έδινε συγχαρητήρια, όμως συγχαρητήρια έδινε το ΝΑΤΟ διότι η τότε κυβέρνησή μας είχε προβεί σε υποχωρήσεις. Και τώρα, οι Βρυξέλλες εγκωμιάζουν τον κ. Σαμαρά επειδή εφαρμόζει την καταστροφική αντιλαϊκή πολιτική προς όφελος των γερμανικών συμφερόντων. Τότε θεοποιούσαν το ΝΑΤΟ και δεν τολμούσαν να παρακούσουν τις εντολές του. Σήμερα θεοποιούν την «τρόικα». Το 1959, στις θυελλώδεις συζητήσεις στη Βουλή για το Κυπριακό, ο αείμνηστος αρχηγός της Δημοκρατικής Ενώσεως, ο Ηλίας Τσιριμώκος, κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΕΡΕ για τη στάση της, είχε πει: «Εις ποίαν χώραν ο λόγος περί ΝΑΤΟ είναι ως είδος Ευαγγελίου, από τον οποίον αρχίζει και εις τον οποίο τελειώνει η πολιτική ζωή;»… Σήμερα το ερώτημα που τίθεται είναι: «Εις ποίαν χώρα ο λόγος περί μνημονιακής πολιτικής είναι ως είδος Ευαγγελίου, από τον οποίον αρχίζει και εις τον οποίον τελειώνει η πολιτική ζωή;». Έως πότε οι τραπεζίτες του Βερολίνου θα ρυθμίζουν τις τύχες της χώρας μας; Και έως πότε η συγκυβέρνηση θα ξεπουλάει ό,τι υπάρχει σʼ αυτή τη χώρα και θα διατηρεί τους πολίτες στην εξαθλίωση και στην ανεργία; Το θέατρο του παραλόγου επεκτείνεται και στα εσωτερικά των κομμάτων. Οι νεοδημοκράτες έχουν αγανακτήσει βλέποντας ότι «κουμάντο» κάνει στο κόμμα τους ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Σαμαράς σύρεται από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος κυβερνά όπως θέλει. Οι δεξιοί θεωρούν ότι ο κ. Σαμαράς, ως αρχηγός τους, δεν κατόρθωσε να έχει αυτοδυναμία και χάριν της πρωθυπουργίας μετέβαλε τον κ. Βενιζέλο σε ρυθμιστή της τύχης της Νέας Δημοκρατίας. Και οι εναπομείναντες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ δεν συγχωρούν στον Βενιζέλο ότι τους μετέτρεψε σε συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας, και μάλιστα σε ακροδεξιά συνιστώσα. Τι να πουν τώρα στον κόσμο τους που τους εγκαταλείπει; Διότι και η «προβιά» της Ελιάς καταδεικνύει ακριβώς την πλήρη χρεοκοπία του ΠΑΣΟΚ. Να παρουσιαστεί κάτι «άλλο», κάτι ευρύτερο, μην τυχόν και… «απολυμανθεί» από τη συμβίωση με τη Νέα Δημοκρατία, αφού χρόνια τώρα έλεγαν στους ψηφοφόρους τους ότι: «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Το ξέχασε όμως ο κ. Βενιζέλος! Και χάριν της «σταθερότητας» (δηλαδή χάριν της αντιπροεδρίας) έγινε δεξιότερος ακόμη και του κ. Σαμαρά. Ούτε εδώ, όμως, δεν κλείνει το θέατρο του παραλόγου. Έχουμε και τον άλλο εθνικό καταστροφέα, τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος διαπιστώνοντας ότι το πλοίο του ΠΑΣΟΚ βυθίζεται, άρχισε το φλερτ με τον… ΣΥΡΙΖΑ! Ευτυχώς, το κόμμα της Αριστεράς του έκοψε τον βήχα αμέσως. Δεν είναι στις προθέσεις της Αριστεράς η αυτοκτονία. Και βλέπουμε, σε μια συνέντευξη του Γιώργου στα «Νέα», να μας πληροφορεί ότι σχεδιάζει να ιδρύσει… «Ινστιτούτο Δημοκρατίας» παγκόσμιας εμβέλειας, με έδρα την Αθήνα! Προφανώς, ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει να διδάξει σε παγκόσμια εμβέλεια το πώς καταστρέφεται μια χώρα, με δημοκρατικό μανδύα. Άλλωστε «λεφτά υπάρχουν» για ένα τέτοιο μεγαλεπήβολο «Ινστιτούτο»! Ο Ιονέσκο καταλήγει στο θλιβερό συμπέρασμα πως «δεν υπάρχει ανθρώπινη αξιοπρέπεια». Ο σύγχρονος… «ρινόκερος» αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μάς διαβεβαίωσε δακρύων: «Ξέρουμε τι θα πει να είσαι μακροχρόνια άνεργος…»! Πού το ξέρει, αλήθεια, ο πάμπλουτος κ. Βενιζέλος; Πότε ήταν άνεργος αυτός ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του; Επί μνημονιοκρατίας χάθηκε η ανθρώπινη αλλά και η πολιτική αξιοπρέπεια. Γιʼ αυτό έχει σαπίσει το πολιτικό σύστημα και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής συνεχώς θα ανεβαίνουν, αφού καλύτερος τροφοδότης του ακραίου κόμματος είναι η απάνθρωπη γερμανική πολιτική της συγκυβέρνησης. Άλλωστε, τα προεκλογικά παραμύθια των «Ψευτοθόδωρων» της συγκυβέρνησης τελείωσαν. Η «τρόικα» διέταξε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο να συνεχίσουν τη λιτότητα και τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα. Τα κόλπα των ανασχηματισμών δεν μπορούν να παραπλανήσουν τους πολίτες. «Άλλαξε ο Μανωλιός», λέει η λαϊκή παροιμία. Και ήταν παραλογισμός να πιστέψουν, όσοι ψήφισαν Νέα Δημοκρατία και τη μαραμένη Ελιά, ότι μπορούν ποτέ αυτοί που εξαρτούν την πολιτική τους ύπαρξη από την καγκελαρία του Βερολίνου και από τα σκοτεινά, βρώμικα άδυτα των τραπεζιτών των Βρυξελλών, να αλλάξουν οτιδήποτε στην οικονομία προς όφελος των δεινοπαθούντων πολιτών. Μόλις έκλεισαν οι κάλπες, τα αφεντικά της «τρόικας» ξεκαθάρισαν στους υπαλλήλους των Αθηνών: «Τέρμα οι υποσχέσεις. Προχωρήστε τώρα σε πιο επώδυνα μέτρα, κι όσοι αντέξουν, άντεξαν. Οι άλλοι -οι πολλοί- ας πεθάνουν στους δρόμους…».
Είναι τόση η αναίσχυντη πολιτική συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ ώστε δεν τους ενδιαφέρει εάν γελοιοποιούνται στα μάτια του κόσμου για τα ανήκουστα ψεύδη που εξοστόμισαν στο προεκλογικό τους παραλήρημα προκειμένου να αναχαιτίσουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Σαμαράς – Βενιζέλος, σφιχταγκαλιασμένοι, κατρακυλούν στην άβυσσο και θέλουν να παρασύρουν στο χάος τους πάντες, προκειμένου να μη χάσουν την καρέκλα της εξουσίας. Ο Βενιζέλος παριστάνει τον υπερπρωθυπουργό και εξευτελίζει τον Σαμαρά. Εκείνος, όμως, τα δέχεται όλα προκειμένου να μείνει στην πρωθυπουργία. Και υποκύπτει σε όλους τους εκβιασμούς του συνεταίρου του, διότι διαφορετικά θα χαθούν και οι δύο. Θέατρο του παραλόγου; Κάτι παραπάνω. Βλέπουμε με φρίκη μια κυβέρνηση-τέρας με δύο κεφάλια «πρωθυπουργών». Μια Νέα Δημοκρατία έγινε ΠΑΣΟΚ και μια Ελιά που πήρε τη μορφή ακροδεξιάς καρικατούρας της Νέας Δημοκρατίας. Κι από πάνω τους σείεται απειλητικά το σκήπτρο της Φύρερ μαντάμ Μέρκελ. Το «αμαρτωλό δίδυμο» ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει λόγος πρόωρων εθνικών εκλογών. Κάνει λάθος. Απλώς φοβάται την ακόμα πιο άγρια λαϊκή αποδοκιμασία και έχει δεσμευθεί απέναντι στην «προϊσταμένη αρχή» του Βερολίνου να ολοκληρώσει τη σφαγή των εργαζομένων, επειδή αυτό θέλουν οι μεγαλοτραπεζίτες. Μια άνοδος της Αριστεράς στην εξουσία μπορεί να αλλάξει τη συνταγή των Βρυξελλών για την υποταγή ολόκληρου του Νότου. Θέλει η κεφαλαιοκρατία, δηλαδή, να φέρει τους πολίτες στο σημείο να έχουν ως μισθό 200 ή 300 ευρώ, για να τους εξουθενώσουν πλήρως. Απατάται οικτρά ο πρωθυπουργός εάν νομίζει ότι θα εκβιάζει τους πολίτες με τη «σταθερότητα». Σταθερότητα με Μνημόνια και γερμανική πολιτική δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο παραβίαση του Συντάγματος και καταπάτηση της λαϊκής βούλησης, που ζητάει άλλη κυβέρνηση και άλλη πολιτική. Κάτι νέο όμως έχει συμβεί. Ο ελληνικός λαός εξέφρασε, με την ψήφο του, τη στήριξή του στην Αριστερά, για να συγκρουστεί με τα γερμανοευρωπαϊκά κέντρα. Η Ευρώπη, με αυτή τη μορφή, δεν σημαίνει και δεν αξίζει τίποτε για εμάς. Ο κ. Τσίπρας έδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι μπορεί να συγκρουστεί με τους ξένους δυνάστες. Έχει φωνή. Αυτό θέλουμε να συνεχίσει. Ανασχηματισμοί, δηλαδή μετακίνηση επίπλων, δεν ξεγελά κανέναν. Αυτοί που μάς κατέστρεψαν κατʼ εντολήν του Δʼ Ράιχ να φύγουν, προτού προκαλέσουν κι άλλες συμφορές. Συνέδεσαν το όνομά τους με την κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας, επειδή αυτό ζητούσαν οι τραπεζίτες. Το μίσθαρνον όργανο τους, ο Στουρνάρας, αποτελεί πρόκληση αφόρητη για τους πολίτες. Καθημερινά αναθεματίζεται. Εφαρμόζει αυτό που είχε γράψει ο Μπρέχτ για τους αυθέντες που βρίσκονται ψηλά: «Ο άνθρωπος του δρόμου ας εγκαταλείψει κάθε ελπίδα. Οι κυβερνήσεις υπογράφουν Σύμφωνα μη επιθέσεως. Ο απλός άνθρωπος ας γράψει τη διαθήκη του…».
Οι απλοί όμως άνθρωποι δεν έχουν σκοπό να τερματίσουν τη ζωή τους και να θάψουν τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Γιʼ αυτό θα θάψουν τη Νέα Δημοκρατία και την Ελιά. Ο κ. Σαμαράς κι ο κ. Βενιζέλος είναι καιρός να αρχίσουν να γράφουν την πολιτική διαθήκη τους.