Στήνουν παγίδα στον Τσίπρα

Οι κρίσιμες συζητήσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές θα ξεκινήσουν μετά το καλοκαίρι, ωστόσο διάφορες πλευρές προετοιμάζουν το κλίμα. Υπό το βάρος της αύξησης των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στις πρόσφατες ευρωεκλογές σε αρκετές χώρες, οι Ευρωπαίοι αναμένεται να συμφωνήσουν σε μια περισσότερο ευνοϊκή από ότι αρχικά σχεδίαζαν λύση για τη ρύθμιση του χρέους. Λύση όμως που δεν θα είναι ανώδυνη για τη χώρα μας καθώς θα συνοδεύεται από σειρά προαπαιτούμενων που θα δεσμεύουν και τις επόμενες κυβερνήσεις.

Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι οι δανειστές θα απαιτήσουν την ενυπόγραφη συναίνεση και του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου την επομένη των εκλογών, όποτε αυτές κι αν διεξαχθούν στην Ελλάδα, να μη βρεθούν αντιμέτωποι με νέα δεδομένα. Θα πρόκειται ουσιαστικά για έναν (ακόμη) εκβιασμό με αποδέκτη βασικά τον Αλ. Τσίπρα, με απώτερο σκοπό να τον θέσει ενώπιον ενός σκληρού διλήμματος. Ή συμφωνεί και λύνεται σε βάθος χρόνου το ζήτημα του χρέους με σημαντική ανακούφιση για την ελληνική οικονομία ή αρνείται και βάζει τη χώρα σε νέες περιπέτειες. Στις Βρυξέλλες δίνουν ελάχιστες πιθανότητες στο πρώτο σενάριο, θεωρούν περισσότερο πιθανό το δεύτερο και στο σημείο αυτό, με πρωτοβουλία πλέον της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε… θέση απολογούμενου. Ο Οκτώβριος φαντάζει ως ο πλέον κατάλληλος μήνας για προσφυγή στις κάλπες. Τότε -λέει η πλευρά των δανειστών- αν ο κ. Τσίπρας δεν ηττηθεί, επισύροντας «την μήνιν» των πολιτών, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα νικήσει με ισχνή διαφορά και δεν θα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση με το λεγόμενο αριστερό πρόσημο.

Στο όλο ζήτημα εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό, και θα εμπλακούν ακόμη περισσότερο το αμέσως επόμενο διάστημα, οικονομικοί παράγοντες κι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης. Οι τελευταίοι δεν βλέπουν με καλό μάτι την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, παρά τις συντονισμένες προσπάθειες που καταβάλλουν στελέχη του εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου να αμβλύνουν τις ανησυχίες τους. Αφενός διότι γνωρίζουν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη, αφετέρου δε διότι γνωρίζουν (και φοβούνται) ότι η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας θα σημάνει μεγάλες ανατροπές και στο οικονομικό πεδίο. Νέοι παίκτες θα μπουν στο παιχνίδι και θα διεκδικήσουν κομμάτι από την πίτα, ενώ οι παλιότεροι, που για δεκαετίες διατηρούσαν προνομιακή σχέση με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, θα βρεθούν σταδιακά στο περιθώριο. Εκτός από την ισχύ τους, θα χάσουν και τεράστια ποσά από απώλειες εσόδων. Ως εκ τούτου, την κρίσιμη στιγμή οι εν λόγω οικονομικοί παράγοντες θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Στοχοποίηση

Πληροφορίες από αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες αναφέρουν ότι το επόμενο διάστημα θα αρχίσουν σταδιακά να εντείνονται οι πιέσεις της κυβέρνησης προς τον ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα καλείται η ηγεσία του να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για τη ρύθμιση του χρέους, ενώ σε περίπτωση αρνητικής απάντησης θα εγκαλείται διότι αρνείται να συνεισφέρει σε μια εθνική προσπάθεια. Στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πολύ καλά ότι εν αναμονή των διαπραγματεύσεων για το χρέος, θα στοχοποιηθούν από την κυβέρνηση, ωστόσο διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να υποκύψουν σε κανέναν εκβιασμό, από όπου κι αν προέλθει. Κορυφαίοι παράγοντες του κόμματος υπογραμμίζουν ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν προτίθεται να εμπλακεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις συζητήσεις με τους δανειστές διότι οι λύσεις που προωθούνται κινούνται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τις πάγιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ επανάληψη η Κουμουνδούρου έχει τονίσει ότι η επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους με παράλληλη μείωση των επιτοκίων δεν λύνει άπαξ διά παντός το πρόβλημα, απλώς το μεταθέτει στις επόμενες γενιές Ελλήνων. Υπεραμύνεται της διαγραφής μεγάλου τμήματος προκειμένου το χρέος να καταστεί βιώσιμο και να ανακουφιστεί πραγματικά η οικονομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο, αλλά και σε οποιονδήποτε άλλο διάλογο με την κυβέρνηση, διότι αυτόματα θα ακύρωνε τη θέση του ότι μετά τις ευρωεκλογές υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ λαϊκής βούλησης και κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και ως εκ τούτου η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Θα αναιρούσε παράλληλα και το βασικό πολιτικό αίτημά του για ανατροπή της κυβέρνησης προκειμένου να σταματήσει η καταστροφική πορεία της χώρας.

Θέλουν εκλογές

Η κυβέρνηση, κυρίως δε ο κ. Σαμαράς, έχουν έναν επιπλέον λόγο να βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών με αντικείμενο το χρέος τον προσεχή Οκτώβριο. Βάσει των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει έναντι των δανειστών, το φθινόπωρο θα πρέπει να ξεκινήσουν την υλοποίηση νέων δυσάρεστων, αν όχι αντιλαϊκών, μέτρων, που θα προκαλέσουν αναπόφευκτα την οργή των πολιτών. Μέτρα που αφορούν αλλαγές στα μισθολογικά, το ασφαλιστικό, τις ομαδικές απολύσεις αλλά και νέες παρεμβάσεις σε γάλα, ψωμί, φάρμακα κ.ά. Είναι λογικό οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να θέλουν όλα αυτά να τα έχουν μπροστά τους και όχι να πάνε σε πρόωρες εκλογές με αφορμή το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας έχοντας ήδη λάβει μια σειρά από επώδυνα μέτρα. Αντιλαμβάνονται ότι σε μια τέτοια περίπτωση οι κάλπες θα… βγάλουν δράκους.

Ειδικότερα ο κ. Σαμαράς θα πάει στις εκλογές έχοντας στο τραπέζι δύο εναλλακτικά σενάρια:

Το πρώτο προβλέπει νίκη της Νέας Δημοκρατίας, έστω και με μία ψήφο διαφορά, ενδεχόμενο που αυτή τη στιγμή τουλάχιστον φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο. Ο πρωθυπουργός ωστόσο πιστεύει ότι με το θέμα του χρέους να κυριαρχεί στην πολιτική συζήτηση και τη σχετική κινδυνολογία στο έπακρο, οι πολίτες θα ψηφίσουν με τη λογική και όχι με το συναίσθημα.

Το δεύτερο σενάριο προβλέπει νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με μικρή διαφορά, ούτως ώστε να δυσκολευθεί να σχηματίσει κυβέρνηση κι αυτή να είναι με εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει δύο δρόμους να επιλέξει: Ο ένας να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι του ελληνικού λαού να συγκρουστεί με τους δανειστές, κάτι που θα βάλει τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες. Το κόστος θα είναι μεγάλο και ακόμη μεγαλύτερες οι αντιδράσεις της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών. Ο άλλος δρόμος είναι να υπαναχωρήσει, να βρει ένα σημείο συνεννόησης με τους δανειστές και κατά συνέπεια να βρεθεί αντιμέτωπος με τις εσωκομματικές αντιδράσεις και την οργή όσων τον ψήφισαν και οι οποίοι δικαίως θα αισθάνονται προδομένοι. Η προσφυγή στις κάλπες θα καταστεί μονόδρομος. Στο Μέγαρο Μαξίμου μιλούν ήδη για το ενδεχόμενο μιας… αριστερής παρένθεσης.