Δεν έπρεπε να κλείσει αλλά να διαλυθεί η Βουλή, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ

Στην Κουμουνδούρου έχουν καταλήξει στην εκτίμηση ότι το κλείσιμο της Βουλής και η πρόωρη έναρξη λειτουργίας των θερινών τμημάτων ενέχει ιδιοτέλεια που ακουμπάει στα ιδιοτελή κομματικά συμφέροντα τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ και έχει να κάνει με μια σειρά θέματα που ξεκινούν από το σκάνδαλο Μπαλτάκου (αφορά τη ΝΔ) και φτάνουν μέχρι την υπόθεση των υποβρυχίων (αφορά το ΠΑΣΟΚ).

Τα θερινά τμήματα της Βουλής διαρκούν μέχρι την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου και κατά τη λειτουργία τους δεν προβλέπονται κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπως για παράδειγμα πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης ή προτάσεις για τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών, ενώ δεν συζητούνται προτάσεις άρσης ασυλίας βουλευτών. Είναι, δε, απόλυτα ελεγχόμενα, αφού οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν την ευχέρεια να αντικαθιστούν από τη σύνθεση ενός τμήματος όποιον βουλευτή θεωρηθεί ύποπτος ότι θα καταψηφίσει ένα νομοσχέδιο.

Με βάση τα παραπάνω, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν τη συγκυβέρνηση να πάρει ανάσα μέχρι τον Οκτώβρη, πολύ περισσότερο που τότε θα είμαστε μια ανάσα από την έναρξη των διαδικασιών για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, που εκ των πραγμάτων θα αλλάξει την πολιτική ατζέντα.

Έτσι, δεν αποκλείεται, εάν προκύψει σε κάποιο θερινό τμήμα ένα σοβαρό αντιλαϊκό νομοσχέδιο (υπάρχουν σοβαρές δεσμεύσεις έναντι της «τρόικας» που είναι προαπαιτούμενες για την έγκριση της επόμενης δόσης του δανείου) ή κάποια κυβερνητική πρωτοβουλία «τροϊκανής» έμπνευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ -αν και δεν προβλέπεται τυπικά- να φτάσει στο σημείο να καταθέσει -ως πολιτική κίνηση τακτικής- πρόταση μομφής κατά της συγκυβέρνησης, ζητώντας την έκτακτη σύγκληση της Ολομέλειας, ενώ, εάν αυτή το αρνηθεί, θα έχει να λέει ότι φοβάται τους βουλευτές της, αρκετοί από τους οποίους θα είναι δυσαρεστημένοι λόγω μη υπουργοποίησής τους στον ανασχηματισμό.

Φυσικά παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ και τους ΑΝΕΛ, αφού εκτιμούν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο «νέας αποστασίας» προκειμένου, όπως έγραψε και η «ΑΥΓΗ» την περασμένη Κυριακή, να σχηματιστεί στη Βουλή μια «νόθα προεδρική πλειοψηφία» που θα εκλέξει τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα βοηθήσει τη συγκυβέρνηση να συνεχίσει τον βίο της.

Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, το εσπευσμένο και αναιτιολόγητο κλείσιμο της Βουλής συνιστά «μια απαράδεκτη πράξη που συμβάλει στην περαιτέρω απαξίωση της Δημοκρατίας».

Είναι, τονίζουν, φανερό ότι ο Αντ. Σαμαράς φοβάται την ανοιχτή Βουλή, εχθρεύεται τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και επιλέγει τις «ασφαλείς» συνθέσεις των θερινών τμημάτων για να ολοκληρώσει τις μνημονιακές του υποχρεώσεις με τον πιο ανώδυνο για την κυβέρνηση τρόπο. Παρατηρούν επίσης ότι με το κλείσιμο της Ολομέλειας της Βουλής θα μεταφερθούν οι συζητήσεις άρσης ασυλίας, μεταξύ των οποίων του υπουργού Εσωτερικών Γ. Μιχελάκη αλλά και του χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη για την υπόθεση Μπαλτάκου, τον Οκτώβριο. «Ο πρωθυπουργός, όμως, είναι έκθετος για την απόφαση να κλείσει άρον άρον τη Βουλή και για έναν επιπλέον λόγο, αφού έχει χρέος απέναντι στους πολίτες και τη Δημοκρατία να συζητηθεί το θέμα της Χρυσής Αυγής, όπως επανειλημμένα έχει ζητήσει η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όπως επιβάλλεται από την αναγκαιότητα καταπολέμησης του ναζιστικού φαινομένου», ανέφερε χαρακτηριστικά το γραφείο Τύπου του κόμματος.

Ένα «κλικ» πιο πάνω στην κριτική της ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία, σε δήλωσή της που δημοσιεύτηκε και στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος, έσπευσε να εμπλέξει και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια που υπέγραψε το Προεδρικό Διάταγμα για τη λήξη των εργασιών της Ολομέλειας της Βουλής, αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «το διάταγμα συνιστά σύμπραξη των δύο κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων, Προέδρου της Δημοκρατίας και πρωθυπουργού, στην υπονόμευση της ίδιας της Δημοκρατίας, στην παρεμπόδιση απονομής της Δικαιοσύνης και στη φαλκίδευση της Διαφάνειας στη λειτουργία του κράτους».

Με βάση την ανάλυση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που προφανώς συμμερίζεται και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής «οι πρώην πρωθυπουργοί Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμος, ο πρώην και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Ευ. Βενιζέλος και πλείστοι υπουργοί και υφυπουργοί των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, εμπλεκόμενοι στις υποθέσεις του Μνημονίου, του PSI, των εξοπλιστικών και των υποβρυχίων, της λίστας Λαγκάρντ κ.λπ., που σήμερα έχουν βουλευτική ή/και υπουργική ιδιότητα, θα κοιμούνται (και θα ψηφίζουν) πιο ήσυχοι, αφού θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι παραγράφηκαν οι κατηγορίες που συνδέονται με τις δεκάδες δικογραφίες που εκκρεμούν στη Βουλή προς εξέταση για την περίοδο 2009-2012, διότι με το Προεδρικό Διάταγμα κηρύσσεται “το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της επόμενης (από την περίοδο 2009-2012) βουλευτικής περιόδου (άρθρο 86 Συντάγματος-Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών)”».

Επίσης καταγγέλλεται ότι με τη διακοπή των εργασιών της Ολομέλειας θα περιοριστεί ακόμη περισσότερο ο ζωντανός κοινοβουλευτικός έλεγχος (επίκαιρες ερωτήσεις και επερωτήσεις) και οι υπουργοί που θα προκύψουν από τον ανασχηματισμό θα διευκολυνθούν να ξεπουλούν τη χώρα, τις υποδομές της, τις δημόσιες επιχειρήσεις, τον φυσικό της πλούτο, τις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τις ομορφιές και τις παραλίες της και να ψηφίζουν νέα μέτρα περιορίζοντας τον έλεγχό τους από το Κοινοβούλιο.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάληξη της ανακοίνωσης της Ζωής Κωνσταντοπούλου και αφορά τον Κ. Παπούλια, για τον οποίο η επίσημη ανακοίνωση του κόμματος δεν είχε την παραμικρή αναφορά. Συγκεκριμένα αναφέρει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ:

«Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα ηθικό, πολιτικό ή δημοκρατικό δικαίωμα να ενεργεί νοθεύοντας και υπονομεύοντας για άλλη μια φορά τη δημοκρατική λειτουργία.

Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που ολοκληρώνει σε λίγο τη θητεία του, έχοντας υπογράψει δεκάδες αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όφειλε να απόσχει από την υπογραφή μιας πράξης που εξυπηρετεί όχι τη δημοκρατική νομιμότητα, αλλά κομματικές και κυβερνητικές σκοπιμότητες των κομμάτων που τον εξέλεξαν στη θέση αυτή και ήδη αναζητούν πρόθυμο διάδοχό του αλλά και πρόθυμους βουλευτές να στηρίξουν άλλη μια εκτροπή. Υπογράφοντας και αυτή την πράξη εκτροπής, δεν περισώζει ούτε τα προσχήματα και αποκαλύπτει τι είδους Πρόεδρο της Δημοκρατίας θέλουν να εκλέξουν “όλοι μαζί” εκείνοι που έχουν αναγάγει σε τρόπο ζωής και λόγο ύπαρξης την εξουσία, από την οποία έχουν γαντζωθεί τα χρεοκοπημένα και υπόλογα στον λαό και την ιστορία κόμματά τους.

Η μόνη δημοκρατική πράξη πολιτικής ευπρέπειας και θεσμικής ειλικρίνειας στην παρούσα συγκυρία είναι η προκήρυξη εθνικών εκλογών. Μόνον για αυτό τον λόγο η Βουλή μπορεί όχι να “κλείσει για να εισέλθει σε τμήματα διακοπών”, αλλά να διαλυθεί, για να διακοπεί διά παντός η καταστροφική πολιτική των Μνημονίων και να οδεύσουν σε οριστικές διακοπές οι επιτηρητές, οι ντόπιοι τοποτηρητές και επιτετραμμένοι και τα πάσης φύσεως αρπακτικά που σκυλεύουν τη χώρα και το πολίτευμα».

Την ίδια στιγμή ο Αλ. Τσίπρας φροντίζει να χτίζει το προφίλ ενός ηγέτη ευρωπαϊκής εμβέλειας και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή την εβδομάδα πήγε στις Βρυξέλλες και ως υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, είχε συναντήσεις με τους ανθυποψηφίους του από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και μάλιστα, μιλώντας ως παράγοντας που έχει λόγο για τα τεκταινόμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε κορυφαίο επίπεδο, ζήτησε να πάρει την εντολή για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν ο Ζ. Κ. Γιούνγκερ, το κόμμα του οποίου (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) ήρθε πρώτο στις πρόσφατες ευρωεκλογές.

Μπορεί τέτοιου είδους κινήσεις να προκαλούν τη δυσφορία -τουλάχιστον- των «αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ», ωστόσο η ηγεσία του κόμματος εκτιμά πως η διεθνής -εκ των πραγμάτων- αποδοχή του Αλ. Τσίπρα τον καθιστά θεσμικό συνομιλητή με τους κορυφαίους παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου δύσκολα θα περάσουν στις επόμενες εκλογές τρομοκρατικά σενάρια, όπως αυτά του Ιουνίου του 2012, στα οποία ο Αλ. Τσίπρας εμφανιζόταν στον διεθνή Τύπο ως η απόλυτη καταστροφή της Ελλάδας, ενδεχομένως και της Ευρωζώνης.