«Μεθεόρτια» των ηττημένων
Δεν είναι δύο ή δύο και κάτι, δεν είναι τρεις ή τρεις και κάτι, ΕΙΝΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΟΛΟΣΤΡΟΓΓΥΛΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ με τις οποίες προηγήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ της ανάλγητης μνημονιακής συγκυβέρνησης στις εφετινές ευρωεκλογές. Ο Σαμαράς είπε ότι έλαβε το μήνυμα, αλλά ούτε αυτός ούτε άλλος τις μίλησε για ΗΤΤΑ. Ο μόνιμος μάλιστα διαστρεβλωτής των γεγονότων, επαγγελματίας γαρ σʼ αυτήν την ενασχόληση, Βενιζέλος, διέψευσε παταγωδώς τον ναρκισσιστικό εαυτό του, εάν συγκρίνει κανείς τις τωρινές του δηλώσεις -δηλώσεις αηδιαστικά αντιΣΥΡΙΖικές- με τα αντισυνταγματικά φληναφήματά του μετά το πέρας των ευρωεκλογών του 2009.
Προσθέτω, εκτός της δυσαρμονίας λαϊκής βούλησης και σύνθεσης της Βουλής, και τα ακόλουθα από μικρό τμήμα του… διδακτικού ορυμαγδού των λεχθέντων του: «Κατʼ αρχάς θα μου επιτρέψετε να ενημερώσω τον κ. Τσίπρα, παρότι έχει πολλούς ακαδημαϊκούς του αντικειμένου αυτού στον χώρο του, ότι η σχετική συνταγματική διάταξη έχει αλλάξει ριζικά από το 1986». Ερώτημα αφελούς: Γιατί επικαλείται τώρα τη συνταγματική διάταξη που «έχει αλλάξει ριζικά το 1986»; Τον εμπόδισε, άραγε, η ριζικά μεταβληθείσα αυτή διάταξη του 1986 (που μετέτρεψε τη δομή του πολιτεύματος σε πρωθυπουργοκεντρική) να εκστομίσει τα αντισυνταγματικά φληναφήματά του μετά το πέρας των ευρωεκλογών του 2009; Δεν ίσχυε και τότε η εν λόγω διάταξη;
Σημειώνω ότι «οι τέσσερις ολοστρόγγυλες μονάδες με τις οποίες προηγήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ» επιτεύχθηκαν με ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ των πλείστων ΜΜΕ, προεξάρχοντος του ΑΝΤ1. Ενός εμετικού καναλιού που, αντί για δελτίο ειδήσεων, μετέδιδε ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΨΕΥΔΕΙΣ! Αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας πού θα είχε σταματήσει προς τα πάνω η μπίλια υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, εάν υπήρχε σχετική, έστω, αντικειμενικότητα μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αλλά ας έρθουμε και στο γενικό πλάνο -το δάσος και όχι το (υγιέστατο, όπως αποδείχθηκε, ελληνικό) δέντρο- και ας αναρωτηθούμε: Υπήρξαν ενθαρρυντικά τα συνολικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών; Κάθε άλλο, θα απαντούσαν οι νουνεχείς ευρωπαίοι πολίτες, υπολογίζοντας, εκτός από τις παραιτήσεις αρχηγών κομμάτων, τον ακροδεξιό κυρίως ευρωσκεπτικισμό.
Το φλέγον ζήτημα, βέβαια, είναι σε ποια Ευρώπη ζούμε και προς τα πού πορεύεται η γερμανοκρατούμενη αυτή Ευρώπη. Μια Ευρώπη που αλλιώς ξεκίνησε. Μια Ευρώπη που πολλοί την οραματίστηκαν ως Ευρώπη των λαών, αδυνατώντας να προβλέψουν την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ Συνθήκη του Μάαστριχτ που εκ κατασκευής ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΑΤΡΕΨΙΜΗ.
Θα προσφύγω τώρα -βρήκα έτοιμη και πολύ εύγευστη τροφή- στον καθηγητή της πολιτικής κοινωνιολογίας και πρώην αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αιγαίου Κώστα Ζώρα (βλέπε: «εφ.συν» 28 Μαΐου) – παραθέτοντας το τέλος τού συμπυκνωμένα αναλυτικού άρθρου του, το οποίο χρήζει αρχειοθέτησης από κάθε ενδιαφερόμενο:
«Στο προοίμιο του ʽʽΧάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτωνʼʼ, ο οποίος είχε ενσωματωθεί στην ατυχήσασα ʽʽΣυνθήκη Ευρωπαϊκού Συντάγματοςʼʼ και στη συνέχεια κατέστη εμμέσως διά παραπομπής τμήμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνοψίζει ως εξής τις καταστατικές της αξίες: Ευρωπαϊκή πνευματική και ηθική κληρονομιά, πολυμορφία πολιτισμών και παραδόσεων των λαών, εθνική ταυτότητα, αλλά πρωτίστως και κυρίως, δημοκρατία, αξιοπρέπεια, ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη, κράτος δικαίου, κοινωνικό κράτος».
Και καταλήγει εντυπωσιακά: «Γιατί όλα αυτά τα σπουδαία τα ακύρωσαν ο γερμανικός ηγεμονισμός και η οικονομική ολιγαρχία; Τι έχουν να περιμένουν σήμερα οι Έλληνες και οι άλλοι λαοί του ευρωπαϊκού Νότου; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά θα προσδιορίσουν σήμερα και στο μέλλον τη δράση του λαϊκού και δημοκρατικού κινήματος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη».
Προσθέτω, συμφωνώντας, ότι τα κινήματα αυτά οφείλουν να προσλάβουν μαζική και επιθετικά διεκδικητική μορφή, παρακάμπτοντας τους λογής ηγέτες και ηγετίσκους μιας προ πολλού σεσηπυίας Ευρώπης.
Η μη αναμενόμενη ανάδειξη του κ. Θ. Φέσσα σε πρόεδρο του ΣΕΒ, έχει τη σημασία της. Σημασία που θα φανεί σύντομα. Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στην ετήσια γενική συνέλευση του οργανισμού των βιομηχάνων ήρεμα, αλλά έξω από τα δόντια, αναπτύσσοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και προκάλεσε θετικές εντυπώσεις. Διότι ο ΣΕΒ -φυσικό είναι- θέλει να είναι προετοιμασμένος για την αλλαγή φρουράς σε πολιτικό επίπεδο.
Ο αποχωρήσας κ. Δ. Δασκαλόπουλος (που ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του ΣΕΒ) επισήμανε, χωρίς να ευθυγραμμίζεται με τον Σαμαρά -το αντίθετο μάλιστα-, ότι «η λαϊκή ετυμηγορία καταδίκασε τις πολιτικές της ύφεσης και πρόβαλε την ανάγκη για μια αλλαγή που μπορεί να προσφέρει λύσεις και προοπτική», δείχνοντας πάνω απʼ όλα ότι «οι πολίτες δεν θα ανεχθούν άλλη αδιέξοδη λιτότητα».
Αυτά τα είπε μετά τη θητεία του και ελπίζω όχι από υπερβολική ευγένεια και αβρότητα, προς αγαλλίαση, βέβαια, του ανάλγητου για την εξαθλίωση του ελληνικού λαού Κουτσούμπα.