«Σταθερότητα» ίσον καταστροφή

«Σταθερότητα», όπως την εννοούν οι μνημονιακοί κρατούντες, σημαίνει συνέχιση της έξωθεν επιβληθείσας λιτότητας για πέντε και βάλε δεκαετίες! Υλικό δηλαδή και ηθικό εξανδραποδισμό των Ελλήνων, με αδιάπτωτη αύξηση των αυτοκτονιών και της ανεργίας σε συνδυασμό με την καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους. «Σταθερότητα» ίσον καταστροφή, επομένως.

Ο πρώτος γύρος των τοπικών και αυτοδιοικητικών εκλογών υπήρξε πολλαπλά αποκαλυπτικός. Πρώτον: Όλες οι επιλογές του Σαμαρά –Σπηλιωτόπουλος, Κουμουτσάκος, Ιωαννίδης– έμειναν στα αζήτητα. Δεύτερον: Γαβριήλ Σακελλαρίδης και Ρένα Δούρου επελαύνουν. (Ερώτημα: Γιατί ο Καμίνης για τον Σπηλιωτόπουλο και ο Σγουρός για τον Κουμουτσάκο ήταν ακατάλληλοι και τώρα είναι οι… ιδανικοί;) Τρίτον: Οι έλληνες πολίτες επέστρεψαν κατάμουτρα στον ακόμα πρωθυπουργό το δίλημμά του «σταθερότητα ή Τσίπρας». Τέταρτον: Στη Χαλκιδική ο απεχθέστατος Χρήστος Πάχτας εφέρετο εκ μέρους συστημικών δημοσιογράφων ως ο αδιαμφισβήτητος νικητής, ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής και μάλιστα με 75%! Δήμαρχος τελικά στη Χαλκιδική εξελέγη Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ. (Στα χωριά της Ιερισσού ο Γ. Μίχος έφτασε το 94%.) Πέμπτον: Το 60% όσων ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη, δηλαδή 213.502 πολίτες έναντι μόλις 4.278 καθεστωτικών, τάχθηκαν αναφανδόν κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Ερώτημα: Ποιος θα τολμήσει να πουλήσει την ΕΥΑΘ;

Κάκιστες επιλογές υποψηφίων στην Κρήτη, το επί δεκαετίες «πράσινο νησί», έκαναν τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο λάθος διέπραξαν και στην ανδρεοπαπανδρεϊκή Πάτρα. Κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες σʼ αυτά τα όργανα έχουν καβαλήσει καλάμι μεγαλύτερο από το μπόι τους. Προσκείμενες στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν άφθονες προσωπικότητες κύρους. Γιατί δεν τις αξιοποίησαν, παραβαίνοντας τη δέσμευση ότι θα κυβερνήσουν σύντομα «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ»;

Παρά τα σφάλματα αυτά, ας μην ξεχνάμε ότι ο Σαμαράς, ύπουλος γαρ, επέβαλε να προηγηθούν στις 18 Μαΐου οι αυτοδιοικητικές εκλογές, γνωρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίνησε ως κομματική συμπόρευση τάσεων με 4,6%, δεν θα είχε παρά ελάχιστη εξακτίνωση στην επαρχία. Αντίθετα, αν οι αυτοδιοικητικές εκλογές διεξάγονταν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές στις 25 Μαΐου, η συντριβή των κρατούντων θα ήταν καταλυτική. Με αποτέλεσμα να επηρεάσει θεαματικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών την 1η Ιουνίου. Τότε έπρεπε να λάβει χώρα.

Το άρθρο αυτό, όπως και κάθε άρθρο, όχι μόνο της εφημερίδας μας, αλλά και όλων των άλλων εφημερίδων της ελληνικής επικράτειας, δεν πρόκειται να επηρεάσει και να επηρεάσουν κανέναν ψηφοφόρο. Δεν έχω ψευδαισθήσεις επʼ αυτού. Όσοι θα πάνε στις κάλπες έχουν προαποφασίσει ποιον από τους δύο στις αυτοδιοικητικές και ποιους τέσσερις στις ευρωεκλογές θα σταυρώσουν. Οφείλουν να σταυρώσουν και τους τέσσερις επιτρεπόμενους. (Μακάρι να επιτρέπονταν δέκα. Είναι πάμπολλοι οι αξιολογότατοι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ.)

«Οι ευρωεκλογές μπορεί να αποτελέσουν σταθμό για την αναστροφή της πλημμυρίδας του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών λιτότητας. Η ανατροπή στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για ένα ντόμινο αλλαγών στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πολιτικό υποκείμενο της ανατροπής τόσο στην Ελλάδα όσο και –δυνάμει– στην Ευρώπη». (Γιώργος Κατρούγκαλος)

Προσωπικά εκτιμώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνολικό ποσοστό θα αφήσει πίσω του κατά τουλάχιστον 5 μονάδες τη ΝΔ του Σαμαρά. Ενός πανικόβλητου ηγέτη που κατέστησε ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το τονίζω αυτό, θυμίζοντας ότι ο ιδρυτής της ΝΔ είχε κατηγορηθεί για «σοσιαλμανία» από τις ελίτ της εποχής του, ενώ είχε επαινεθεί από αριστερή σκοπιά, διότι κρατούσε τον έλεγχο των τραπεζών και των ζωτικής σημασίας για τη χώρα δημοσίων οργανισμών, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ κ.ά.

Εξυπακούεται ότι οι αυριανές εκλογές δεν είναι εθνικές εκλογές. Εάν αληθεύει, όμως, η εκτίμησή μου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερβεί κατά «τουλάχιστον 5 μονάδες» τη ΝΔ του Σαμαρά, τότε ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ. Πρώτα-πρώτα θα έχει εξανεμισθεί σε μέγιστο βαθμό Η ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ. Εκτός αυτού, ο ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙΣ την Τρίτη Σαμαράς, καθιστάμενος θλιβερά γελοίος σε όσους τον άκουσαν, αμφισβητείται εντονότατα από πλειάδα αξιωματούχων του κόμματός του, οι οποίοι επιθυμούν να τον αντικαταστήσουν με τον πάσχοντα εσχάτως από πλήρη μουγκαμάρα Αβραμόπουλο. Είναι, άραγε, τυχαίο αυτό; Δεν νομίζω. Όμως, με ανύπαρκτη ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ ούτε αυτό μπορεί να συμβεί.

Κυκλοφορούν σενάρια επί σεναρίων, όπως το προαναφερθέν, και φήμες επί φημών. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι η 26η Μαΐου θα είναι ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ, εάν δεν υπάρξει μεθοδευμένη και σατανικά συγκαλυπτόμενη καλπονοθεία.