Ο αλαζόνας Ερντογάν ρίχνει το γάντι στη Μέρκελ και στην ΕΕ
Με τη γερμανική κυβέρνηση να έχει κατορθώσει να περιορίσει σημαντικά τους ευρωσκεπτικιστές στη Γερμανία, η παρουσία του Τ. Ερντογάν στη χώρα (Σάββατο 24 Μαΐου) και η υποδοχή που του ετοιμάζουν οι 1,5 εκατομμύριο Τούρκοι που ζουν εκεί, εκφράζονται φόβοι ότι θα λειτουργήσουν αρνητικά και για τη Γερμανία και για ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο διχαστικός και φανατικός λόγος του τούρκου ηγέτη βρίσκει το πιο θερμό ακροατήριο στους κόλπους των τούρκων μεταναστών και εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που απευθύνεται σε αυτούς, οι οποίοι για πρώτη φορά έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν στη χώρα που διαμένουν, χωρίς να χρειασθεί να μετακινηθούν στην Τουρκία, και αυτό καθιστά τη συμπαγή αυτή ομάδα ψηφοφόρων σημαντικό παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει το συνολικό αποτέλεσμα.
Γερμανοί πολιτικοί, από όλα σχεδόν τα κόμματα, προειδοποίησαν την Τουρκία ότι είναι προτιμότερο να αποφευχθεί αυτήν τη χρονική στιγμή μια τέτοια επίσκεψη, η οποία πραγματοποιείται μάλιστα σχεδόν έναν μήνα μετά την επεισοδιακή επίσκεψη του γερμανού Προέδρου κ. Γκάουκ στην Τουρκία και τη δημόσια σύγκρουσή του με τον Τ. Ερντογάν, λόγω της σκληρής κριτικής που άσκησε για τις παρεμβάσεις σε θέματα ελευθερίας έκφρασης και Τύπου. Το κλίμα επιβαρύνθηκε περαιτέρω όταν η αλαζονική και προσβλητική συμπεριφορά του τούρκου ηγέτη έναντι των θυμάτων της τραγωδίας στο ανθρακωρυχείο της Σόμα εξελίχθηκε σε μια από τις γνωστές παραληρηματικές επιθέσεις του εναντίον του ξένου Τύπου και της Ευρώπης, που, σύμφωνα με την προσφιλή θεωρία της παγκόσμιας συνωμοσίας, εκμεταλλεύτηκαν (με υπόνοιες ότι ίσως την προκάλεσαν κιόλας) την τραγωδία με τους 300 νεκρούς. Ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, με κάθε άλλο παρά διπλωματικό τρόπο, είπε ότι ο κ. Ερντογάν είναι μεν ευπρόσδεκτος στη Γερμανία, αλλά η γερμανική κυβέρνηση «περιμένει να επιδειχθεί ευαισθησία στην ομιλία του ενώπιον των τούρκων, αλλά ταυτόχρονα και γερμανών πολιτών. Περιμένουμε να επιδειχθεί επίγνωση της ευαισθησίας και της ευθύνης, που θα συμβάλει στη συμβίωση των ανθρώπων στη Γερμανία…».
Τα μάτια θα είναι στραμμένα στην «Αρένα» της Κολωνίας, χωρητικότητας 20.000 ανθρώπων (τα εισιτήρια και οι προσκλήσεις έχουν εξαντληθεί προ πολλού, ενώ αναμένεται μεγάλη κοσμοσυρροή και έξω από το στάδιο), καθώς ο κ. Ερντογάν και τις άλλες φορές που απευθύνθηκε σε συμπατριώτες του στη Γερμανία δεν έδειξε να σέβεται τις ευαισθησίες του Βερολίνου. Τώρα μάλιστα, μέσα από επίπονες πολιτικές διαδικασίες, έχει υιοθετηθεί στη Γερμανία το καθεστώς της διπλής ιθαγένειας, που σε μεγάλο βαθμό αφορούσε τους τούρκους μετανάστες, και για το Βερολίνο αποτελεί ένα κρίσιμο τεστ για τη δυνατότητα ομαλής ενσωμάτωσής τους στη γερμανική οικονομική και κοινωνική ζωή, ως ισότιμων πολιτών. Όμως ο κ. Ερντογάν, αν και το θέμα της διπλής ιθαγένειας αποτελούσε αίτημα της Άγκυρας, δεν ξεφεύγει από τις εμμονές του, ζητώντας επανειλημμένα από τους Τούρκους της Γερμανίας να μην αφομοιωθούν. Ένα κήρυγμα που τελικά υπονομεύει τη στρατηγικής σημασίας πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστών που εφαρμόζει η Γερμανία… Η εμπειρία από τις προηγούμενες επισκέψεις του κ. Ερντογάν στους ομοεθνείς του στη Γερμανία ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστη. Το 2008 είχε δηλώσει ότι η «αφομοίωση των μεταναστών είναι… έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», ενώ το 2011 κάλεσε τους ομοεθνείς του να «διδάξουν στα παιδιά τους πρώτα την τουρκική γλώσσα και μετά τη γερμανική…».
Η επιμονή του κ. Ερντογάν να πραγματοποιήσει την εμφάνιση αυτή, παρά τις προειδοποιήσεις και παρεμβάσεις των Γερμανών, δείχνει ότι ο τούρκος πρωθυπουργός θα συνεχίσει την αλαζονική και προκλητική πολιτική που ακολουθεί έναντι της Ευρώπης, προκαλώντας ευθέως και τον ιδιαίτερα ευαίσθητο κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας. Οι εντυπώσεις μάλιστα από τη φιέστα που οργανώνει ο κ. Ερντογάν στην καρδιά της Ευρώπης αναμένεται να επηρεάσουν και την κοινή γνώμη σε γειτονικές χώρες (όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, το Βέλγιο κ.ά.), τροφοδοτώντας ακόμη περισσότερο τα ισλαμοφοβικά και ρατσιστικά ακροδεξιά κόμματα, την παραμονή μάλιστα των κρίσιμων ευρωεκλογών. Το γεγονός και μόνο ότι, προκειμένου να παίξει το εσωτερικό πολιτικό παιγνίδι του, περιφρονεί πλήρως τις ευαισθησίες της γερμανικής κυβέρνησης, είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο στην Ευρώπη, σε μια περίοδο μάλιστα που οι διαρκείς παραβιάσεις του κράτους δικαίου στην Τουρκία εκθέτουν όσους υποστήριζαν με φανατισμό την ενταξιακή διαδικασία της χώρας αυτής.
Και σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, το ακόμη πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι πλέον εναντίον της πολιτικής Ερντογάν δεν στρέφεται μόνο η κ. Μέρκελ αλλά και οι Σοσιαλδημοκράτες, που βλέπουν με ιδιαίτερη ανησυχία την προσπάθεια χειραγώγησης των τούρκων μεταναστών, οι οποίοι παραδοσιακά εντάσσονταν στις τάξεις του κόμματός τους.
Κωνσταντίνος Τσάκαλος