Οι Θρακιώτες δεν δικαιούνται να απέχουν από τις ευρωεκλογές
«Ναι, κατεβαίνει», της απαντώ, αφού σκέφτομαι πως η κολλητή μου από το γυμνάσιο μου κάνει αυτήν την ερώτηση, μία εβδομάδα πριν από τις τοπικές εκλογές, δύο, πριν από τις ευρωεκλογές, τρεις μήνες ύστερα από το αλώνισμα του τουρκικού κόμματος στα χωριά της Θράκης και ενάμισι μήνα ύστερα από την ανακοίνωσή του ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές της 25ης Μαΐου…
Θυμάμαι ότι το είχαμε συζητήσει (διά ζώσης κι όχι τηλεφωνικά). Όμως, εκείνη επιμένει πως έμαθε το «νέο» από μια αθηναϊκή… ροζ εφημερίδα, με εσάνς «πολιτικής», που τη βρήκε στο σαλονάκι του παιδίατρου περιμένοντας για το καθιερωμένο τσεκάπ της κόρης της. Μιλάμε λίγο ακόμα και ύστερα χαιρετιόμαστε: Η φίλη μου προβληματισμένη, αφού τα σχέδιά της βλέπει να αλλάζουν άρδην -σκεφτόταν πολύ σοβαρά να μην καταδεχτεί ούτε να φτάσει στο εκλογικό τμήμα εκείνη την Κυριακή και τώρα πρέπει να ψηφίσει- κι εγώ, μια απορία προσωποποιημένη: Τι δεν κάνουμε σωστά;
Ανατρέχω στον τοπικό Τύπο των τελευταίων τριών μηνών. Αγροτικά, κοινωνικά, αστυνομικά θέματα, «επίσημες» αφίξεις στην περιοχή και πού και πού κάποιες αναφορές στον τουρκικό επεκτατισμό μέσω Θράκης, αλλά και τρόπους για το πώς θα φτιάξουμε μια διεθνιστική κοινωνία – πρότυπο… Η ανακοίνωση του DEB για συμμετοχή του στις ευρωεκλογές, με ανάλογα, με τις παραπάνω θέσεις, σχόλια των εφημερίδων, «στοιβαγμένη» ανάμεσα στις πολλές υποψηφιότητες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στις «κόντρες» και τις πολλές «προτάσεις».
Η Σόφη δεν διαβάζει εφημερίδες. Ούτε και ενημερώνεται από το διαδίκτυο ή την τηλεόραση, εντός και εκτός των τειχών… Στην «εκτός» καταλογίζει, πέρα από διαπλοκή και σουπερμαρκετίστικη λογική, γενικότερα ευκαιριακή -άρα προσβλητική- αντιμετώπιση των ζητημάτων της Θράκης… Όσο για τα τοπικά κανάλια, αυτά αναλώνονται στη μίζερη καθημερινότητα, η οποία επιβάλλεται να έχει κλοπές, προσαγωγές, πορείες και προβλήματα αγροτών και δημοσίων υπαλλήλων, οδυρμό πάνω απ’ το κουφάρι της βιομηχανικής περιοχής, κηδείες επιφανών και μαλώματα μεταξύ υποψηφίων. Αλλά ως εκεί…
Τις «ιδιαιτερότητες» δεν τις ακουμπάμε, προσεγγίζοντας με αυτό τον τρόπο το politically correct της ύπαρξής μας…
Όχι, την κολλητή μου δεν θα τη χαρακτήριζες «απολιτίκ». Είναι που δεν βρίσκει χώρο να σταθεί στην πολιτική κλίμακα. Γι’ αυτό και είναι οργισμένη…
Καταλογίζει τεράστιες ευθύνες στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, επιχειρηματολογεί με ακρίβεια για το πώς «γιγαντώθηκε» η Αριστερά «με τα χωμάτινα πόδια» και απεχθάνεται το πολιτικό σύστημα που χρησιμοποιεί τον ναζισμό προς ίδιον μικροκομματικό όφελος.
«Τι δεν κάνουμε σωστά;». Η Σόφη δεν το θέτει έτσι: «Δεν είναι τι κάνουμε εμείς λάθος, αλλά αυτοί». Αναγνωρίζει ότι ως Θρακιώτες (εκείνη είναι μισή Κρητικιά) θα έπρεπε να είμαστε πιο ευαισθητοποιημένοι, ενεργοί πολίτες και όχι καθησυχασμένοι, όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα. «Εμείς έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη -κι ο νοών νοείτω», λέει με μια ιδέα… συνωμοτισμού.
Ωστόσο, με επίγνωση περνάει «γενεές δεκατέσσερις, αυτούς και την πολιτική τους», που από τα μετεμφυλιακά χρόνια κράτησαν τη Θράκη κάτω από το χαλί, σαν σκουπίδι που δεν καταδέχθηκαν ούτε καν να το μαζέψουν. Που εξαναγκάστηκαν να ασχοληθούν μαζί της και γι’ αυτό δεν ακολούθησαν μια ενιαία γραμμή. Που άφησαν το τουρκικό προξενείο ανεξέλεγκτο, την προπαγάνδα να οργιάζει και τους πολίτες μόνους και ανασφαλείς να επιμένουν ότι μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο. Ακόμα κι όταν ο Σαδίκ έδειξε το… μπόι του πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, ακόμα και τότε δεν την αγάπησαν, δεν την ανέλαβαν -ως όφειλαν- μόνο αρκέστηκαν σε θέσπιση αρχών, που όμως οι πολίτες μόνοι τους θα έπρεπε να θέσουν σε εφαρμογή -αβοήθητοι και… απροπόνητοι.
Ναι, «αυτοί κάτι δεν κάνουνε σωστά» κι εμείς -οι πολίτες- καλούμαστε, για άλλη μια φορά, να το διορθώσουμε ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε.
Να γιατί η Σόφη πιστεύει πως πρέπει να ψηφίσει στις 25 του Μάη…
Γιατί οι Θρακιώτες δεν έχουμε δικαίωμα αποχής από τις ευρωεκλογές.