Τούτες οι περιφερειακές εκλογές θα κρίνουν πολλά…
Και προς τούτο, οι πολίτες πρέπει να λάβουν υπόψη τους το πώς διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε μια χώρα που τελεί πλέον υπό μια ιδιόρρυθμη αποικιοκρατία.
Βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα μπροστά σε μια μνημονιακή πραγματικότητα, με τα προγράμματα λιτότητας να «ροκανίζουν» συστηματικά, μεταξύ πολλών άλλων, και τους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η μείωση κατά 67% των κεντρικών αυτοτελών πόρων της, του «οξυγόνου» της με άλλα λόγια. Γιατί πλέον γίνεται όλο και πιο φανερό ότι οι κινήσεις γίνονται συντονισμένα. Ο στόχος είναι να απομειωθεί η τοπική αυτοδιοίκηση και να οδηγηθεί σε ιδιωτικοποίηση βασικών της λειτουργιών – μια εξέλιξη που δεν μπορεί παρά να είναι σε βάρος των πολιτών. Με άλλα λόγια, ο ανομολόγητος στόχος είναι η παράδοση σημαντικών τομέων, όπως της διαχείρισης των απορριμμάτων, του τουρισμού, της ενέργειας σε ιδιωτικά, ελληνικά αλλά κυρίως ξένα κεφάλαια, και δη γερμανικά.
Όλα δείχνουν ότι έχουμε μπει στην τελική ευθεία αυτού του σχεδίου. Το έδαφος το έχουν προλειάνει οι μεταρρυθμίσεις του Καποδίστρια και του Καλλικράτη με τη δραστική μείωση του αριθμού των δήμων ενώ στην τοπική αυτοδιοίκηση έχουν αποδοθεί περισσότερες αρμοδιότητες, με περικοπή όμως των πόρων… Ο πρώτος και ο δεύτερος βαθμός της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει έτσι καταστεί ο αδύναμος κρίκος της διαστρωμάτωσης της αποκεντρωμένης εξουσίας στη χώρα – μία εξουσία που βρίσκεται κοντά στον πολίτη και σε αντιπαράθεση (τουλάχιστον θεωρητικά) με την κεντρική εξουσία. Και βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν το ενδιαφέρον που επέδειξε η καγκελάριος Μέρκελ για την τοπική αυτοδιοίκηση στη χώρα μας, τον Νοέμβριο του 2013, κατά την επίσκεψη Σαμαρά στο Βερολίνο, όταν έκανε λόγο για τις «μεταρρυθμίσεις» που πρέπει πάση θυσία να συνεχισθούν… Στο στόμα της καγκελαρίου και των υποστηρικτών της, εντός κι εκτός Γερμανίας, η λέξη «μεταρρυθμίσεις» συνεπάγεται απολύσεις, διαθεσιμότητες, εφεδρείες κ.ο.κ. Σε αυτή την υπό διαμόρφωση κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση της χώρας μας, «κλειδώνουν» οι επισκέψεις του εντεταλμένου της γερμανίδας καγκελαρίου, του κ. Φούχτελ, σε δήμους και περιφέρειες – μεταξύ αυτών και στην Περιφέρεια Αττικής. Επισκέψεις για τις οποίες δεν ανακοινώνεται τίποτε…
Ωστόσο, οι «κερκόπορτες» για τη δρομολογημένη αυτή εξέλιξη υπάρχουν και δεν είναι άλλες από δημοτικούς άρχοντες «πρόθυμους» για «συνεργασία». Συνεργασία που δεν διατυμπανίζεται, υπάρχει όμως. Και στο σημείο αυτό έχει μεγάλη σημασία το γεγονός που κατήγγειλαν δύο εν ενεργεία αντιπεριφερειάρχες της σημερινής διοίκησης του απερχόμενου περιφερειάρχη. Την ύπαρξη «συμφώνου συνεργασίας» του τελευταίου με την «τρόικα». Κάτι που ο κατά τα άλλα λαλίστατος, «μόνο με έργο», περιφερειάρχης δεν διέψευσε.
Η πορεία αποσύνθεσης της τοπικής αυτοδιοίκησης, στο πλαίσιο της σύγχρονης αποικιοκρατικής δομής σε μια χώρα μέλος της ΕΕ, μοιάζει αναπόδραστη.
Κι όμως δεν είναι.
Οι πολίτες με την ψήφο τους στη Δύναμη Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής –τη σπουδαιότερη της χώρας– μπορούν να μετατραπούν στον κόκκο της άμμου που θα μπλοκάρει το αποικιοκρατικό γρανάζι. Αρκεί να αποφασίσουν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Να ακυρώσουν τα σχέδια της «τρόικας» και του απερχόμενου περιφερειάρχη. Να δείξουν ότι η Αττική μπορεί να γίνει έπαλξη αντίστασης κι ελπίδας, ότι μπορεί να δώσει ξανά στην Αυτοδιοίκηση το πραγματικό της νόημα: Εκείνου του σχολείου της Δημοκρατίας!