ΣΤΟ ΗΡΩΙΚΟ 5ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ

Παραδοσιακά, λοιπόν, από τη μεταπολίτευση και μετά, τελευταία εβδομάδα πριν από την κάλπη κατεβαίνω στην παλιά μου γειτονιά, την ηρωική Αγία Σοφία, την οποία οι διάφοροι υποψήφιοι ονομάζουν σκέτο Μανιάτικα (που δεν είναι μόνο Μανιάτικα), ενώ το σύστημα του εκλογικού στάτους την έχει βαφτίσει 5ο διαμέρισμα.

Όπως και να τη βάφτισαν, αυτή η περιοχή, που έζησε -και εξακολουθεί να βιώνει- εφιαλτική υποβάθμιση, απασχολεί τους υποψήφιους για τον δήμο ΜΟΝΟ παραμονές των εκλογών. Ήδη ο Βασίλης Μιχαλολιάκος έχει δηλώσει πως «είναι ντροπή τα Μανιάτικα να μην έχουν αποχέτευση», ενώ ο δυναμίτης υποψήφιος που ακούει στο όνομα Βαγγέλης Μαρινάκης, από την πρώτη κιόλας στιγμή (και σίγουρα μετά τη χλιδάτη Ζέα), επισκέφτηκε την Αγία Σοφία, μπήκε σε κλασικό καφενείο της οδού Λακωνίας προκειμένου να μιλήσει με τους θαμώνες για τις προοπτικές, τη δυναμική του συνδυασμού του και την Ολυμπιακάρα (άλα τις!)

Όλα αυτά, λίγο πολύ, τα έχετε πληροφορηθεί από τα Μέσα ή τις σελίδες ηλεκτρονικής δικτύωσης, όπου η μάχη είναι διαρκής και… αδυσώπητη. Προσωπικά, αυτά ελάχιστα με ενδιαφέρουν για την παλιά μου γειτονιά που εδώ και δεκαετίες μαραζώνει, πνίγεται και δεν μπορεί να «σηκώσει κεφάλι». Εντούτοις, αυτή η γειτονιά ήταν και συνεχίζει να αναπνέει συντηρητικά.

Κατεβαίνω λοιπόν στη γειτονιά μου προκειμένου να μιλήσω με τους παλιούς μου φίλους, τους συμμαθητές στο Γυμνάσιο Αυγέρη, τους αντιπάλους στο εφηβικό μπιλιάρδο, όταν γκρινιάζαμε για το ποιος θα καπαρώσει την καλή στέκα στο καφενείο του Κοτσιοβόλη ενώ στα τραπεζάκια ρουφούσαν τον βαρύ γλυκό οι παλιοί ρεμπέτες Μπάτης, Κερομύτης, Γενίτσαρης, Γιάννης Παπαϊωάννου και (νεότερος όλων αυτός) Γιώργος Μητσάκης.

Με συνοπτικές διαδικασίες πηγαίνω να συναντήσω έναν παλιό δάσκαλο της ζωής (άρα και της πολιτικής) που πλέον πλησιάζει τα 95, αλλά παραμένει οξυδερκής, ωραίος και μάγκας. Του ζητάω την άποψή του και φυσικά τις προβλέψεις του. Και με το που ανοίγει το στόμα του μαγεύομαι.

Τις περισσότερες φορές πετυχαίνει διάνα όσον αφορά τα προγνωστικά του, όμως σχεδόν πάντα έχει κάτι σκληρό να πει για τους δημοσιογράφους, θεωρώντας ότι παίζουν παιγνίδια, κρύβοντας την αλήθεια ή δίνοντας βαρύτητα σε μια είδηση που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να περάσει απαρατήρητη.

Καλή κάλπη.

ΥΓ: Δύο ομάδες της γειτονιάς μου, ο ιστορικός Εθνικός και η «ντεμπιντάντ» Οδηγήτρια, διεκδικούν με αξιώσεις (από Χαϊδάρι και Πανερυθραϊκό) το μοναδικό εισιτήριο που οδηγεί στη Γ’ Εθνική. Τουλάχιστον, οι αναμετρήσεις σε αυτό το τουρνουά ανόδου αναμένεται να είναι καθαρές και υπεράνω κάθε υποψίας!


Σχολιάστε εδώ