Σήμερα εσύ μιλάς!

Άνεργος, απολυμένος, με λουκέτο στο μαγαζί του, στα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό, να μην μπορεί να πληρώσει το ρεύμα, να πάρει τα φάρμακά του, με τη σύνταξή του πετσοκομμένη, είναι και ο δεξιός και ο κεντρώος και ο αριστερός. Μόνο τα γνωστά διαπλεκόμενα στρώματα, που δεν τα άγγιξε ποτέ καμία κατάσταση, μένουν και τώρα αλώβητα.

Σήμερα είναι η μέρα του υπερήφανου λαού, όπως θυμούνται να τον αποκαλούν τα κόμματα μόνο την ημέρα των εκλογών. Γιατί ξέρουν ότι από την ψήφο του εξαρτάται το αν θα υπάρχουν και αύριο. Και πρωτίστως τα κόμματα εκείνα που κατοικοεδρεύουν μονίμως γύρω από την εξουσία.

Σήμερα τα κλειδιά τα έχει ο έλληνας πολίτης. Αυτός επιλέγει σε ποιον θα εμπιστευθεί την τύχη της πατρίδας του και της οικογένειάς του. Το αύριο των παιδιών του. Κρίνοντας με βάση τη ζωή που έχει σήμερα, θα επιλέξει το κόμμα, την παράταξη, που πιστεύει ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες. Ώστε να λιγοστέψουν τα δάκρυα, ο πόνος και η απελπισία, να ξαναβρεί ο Έλληνας την αξιοπρέπειά του, να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια του. Να ξανανοίξουν οι δουλειές. Να είναι αχρείαστα τα λουκέτα.

Να γυρίσει η ελπίδα. Να ξανανθίσει το χαμόγελο.

Να έχει φωνή η Ελλάδα, να πάψει να είναι ξέφραγο αμπέλι.

Πολλά από αυτά μπορούμε να τα καταφέρουμε. Με όπλο την ψήφο.

Σήμερα μιλάς εσύ… Και αυτό το δικαίωμα κανείς δεν πρέπει να το απαξιώνει απέχοντας από την άσκησή του. Για να μπορείς να μιλάς, να κρίνεις και να διεκδικείς. Για τα παιδιά σου και για τη χώρα σου.

Από το τι θα βγάλει η κάλπη στις δύο αναμετρήσεις θα εξαρτηθεί τι μέρα θα ανατείλει στον δήμο σου, στην περιφέρειά σου, στην Ελλάδα μας. Και δεν θα μπορούν οι ξένοι μπάστακες να μην το μετρήσουν…