Διά χειρός…

…του Γιώργου Ρωμαίου από το άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο: «Τα μηνύματα»…

Πιστός υπηρέτης των Μνημονίων η ΝΔ

«Και τώρα που η έξοδος είναι ορατή, ζούμε, δημοσκοπικά, το εξής παράδοξο. Να χάνουν οπαδούς και η ΔΗΜΑΡ που έφυγε και το ΠΑΣΟΚ που έμεινε, και να επιβραβεύεται, ουσιαστικά, με λιγότερες απώλειες η ΝΔ, η οποία από την αντιμνημονιακή υστερία τα πρώτα χρόνια μετεξελίχθηκε, ως κυβέρνηση, σε πιστό υπηρέτη της εφαρμογής των Μνημονίων! Αφού οι ευρωεκλογές ταυτίζονται, από όλα τα κόμματα, με εθνικές εκλογές, σωστά –ανεξάρτητα από τη διατύπωση– ο κ. Βενιζέλος συνδέει το αποτέλεσμα με την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.

Οι έντονες αντιδράσεις από κόμματα, αναλυτές και δημοσιογράφους δεν εκφράζουν ανησυχία για την πολιτική σταθερότητα αλλά στοχεύουν στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ.

Τον τελικό λόγο θα τον έχουν οι ψηφοφόροι σε δύο βασικά ερωτήματα.

Το πρώτο του ΣΥΡΙΖΑ: Ανατροπή της κυβέρνησης και εκλογές;

Το δεύτερο του ΠΑΣΟΚ: Ολοκλήρωση της τετραετίας με αυτή την κυβέρνηση και με ισχυρό ΠΑΣΟΚ ή «τσόντα» και «ουρά» της ΝΔ;

Το δεύτερο δεν είναι εκβιαστικό δίλημμα. Είναι ερώτημα συνακόλουθο του πρώτου, με το οποίο άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ τον προεκλογικό αγώνα».

****

…του Τάκη Θεοδωρόπουλου από το άρθρο του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Η λατρεία της Σπάρτης».

«Νοσταλγώ την παλιά καλή ελληνική παιδεία»

«Δεν μπορώ να μην ομολογήσω την αμαρτία μου. Όλα αυτά τα λέω για να καταλήξω ότι νοσταλγώ την παλιά καλή ελληνική παιδεία, αυτή που στα νιάτα μας θεωρούσαμε συντηρητική και από την οποία θέλαμε να απαλλαγούμε, όμως, όπως και να το κάνουμε, μας έδινε περισσότερα εφόδια για να σταθούμε όρθιοι στον κόσμο μας από τη δήθεν προοδευτική παιδεία που τη διαδέχθηκε. Αν μη τι άλλο, μαθαίναμε αυτά τα πέντε ελληνικά που χρειαζόμασταν για να ξέρουμε ότι αν για κάτι πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι αρχαίοι ημών, είναι για τα πολιτισμικά τους επιτεύγματα. Και αν πρέπει να μας ενδιαφέρει η στρατιωτική τους αρετή είναι γιατί τους επέτρεψε να αναδείξουν το πνευματικό τους μέγεθος.

Κάποιοι πίστεψαν ότι αν καταργήσουμε την ελληνική παιδεία θα γίνουμε περισσότερο Ευρωπαίοι. Ευρωπαίοι της Γιουροβίζιον μπορεί. Πάντως, όχι ενεργά υποκείμενα του μεγάλου ευρωπαϊκού πολιτισμού».