«Ψίχουλα» για αμυντικές και εξοπλιστικές δαπάνες
Αν ισχύσουν αυτά που αναγράφονται ως «αμυντικές-εξοπλιστικές δαπάνες» στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που κατέθεσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, τότε βλέπω να επιβεβαιώνεται η ρήση του πρώην Αρχηγού Στόλου -του εξαίρετου και αδίκως αποστρατευθέντος- ναύαρχου Κωνσταντίνου Μαζαράκη – Αινιάν ο οποίος από πέρυσι είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας δημόσια ότι αν συνεχιστούν οι περικοπές εξοπλιστικών και λειτουργικών δαπανών και για τα επόμενα χρόνια, οι Ένοπλες Δυνάμεις απλά δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στα επιχειρησιακά τους έργα…
Έτσι, λοιπόν, αν τα ερμηνεύουμε σωστά, το τρέχον έτος οι δαπάνες για εξοπλισμούς καθορίζονται στα 533 εκατ. ευρώ, το 2015 θα ανέλθουν στα 700 εκατ. ευρώ, το 2016 στα 598 εκατ. ευρώ, το 2017 στα 497 εκατ. ευρώ και, τέλος, 500 εκατ. ευρώ το 2018.
Έμπειρα στελέχη έλεγαν στη στήλη ότι με τα κονδύλια αυτά «ουσιαστικά απορρίπτεται η οποιαδήποτε σκέψη για νέα εξοπλιστικά προγράμματα» και ότι τα ποσά αυτά «αρκούν μόνο για να καλύψουν άμεσες επισκευαστικές ανάγκες των ήδη υπαρχόντων συστημάτων». Και εύλογα αναρωτιέται κάποιος, δηλαδή, τα επόμενα χρόνια δεν θα πάρουμε τορπίλες για τα υποβρύχια ή κατευθυνόμενα βλήματα που «λήγει» η ζωή τους; Δεν θα αναβαθμίσουμε τις παλαιότερες σειρές αεροσκαφών; Δεν θα προμηθευτούμε νέα εκπαιδευτικά αεροσκάφη;
Δεν θα εκσυγχρονίσουμε όπως πρέπει τις φρεγάτες και τα συστήματα του ΣΞ; Δεν θα προμηθευτούμε αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου και ΑΦΝΣ, κ.λπ.; Και αν όχι, τότε πώς θα διασφαλίσουμε την αναγκαία «αποτρεπτική ικανότητα» των ΕΔ; Ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι…
Σε αντιδιαστολή, δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε τον «πακτωλό» δημοσίου χρήματος που ξοδευόταν για εξοπλισμούς μέχρι και πριν από δέκα χρόνια. Μάλιστα, την προηγούμενη Κυριακή, σε συνέντευξή του στον REAL FM και στον Κώστα Χαρδαβέλλα, ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου του ΥΠΕΘΑ και κεντρικό στέλεχος της ΝΔ Στέφανος Γκίκας υπενθύμισε ότι την περίοδο 1996-2004 συνήφθησαν συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων που ξεπέρασαν τα 20 δισ. ευρώ, πολλές εκ των οποίων αντιμετώπισαν (και ορισμένες ακόμη αντιμετωπίζουν) σοβαρά προβλήματα, ενώ για κάποιες, όπως, π.χ., ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών τύπου S -επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου-, είχε τεθεί εν αμφιβόλω αυτή καθ’ αυτή η σκοπιμότητά τους…