Μια συνεχιζόμενη τραγωδία

Δυστυχώς όμως δεν αποδίδεται η επιβαλλόμενη προσοχή σε μια άλλη με τραγικές διαστάσεις πραγματικότητα, παρόλο που οι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις κρούουν σχετικά τον κώδωνα του κινδύνου.

Aναφερόμαστε στην κρίση στη Συρία. Η εκεί συνεχιζόμενη κρίση διανύει τον τρίτο χρόνο. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι νεκροί υπερβαίνουν τις 130.000, ενώ ο αριθμός των προσφύγων μόνον στην Τουρκία -χωρίς να λαμβάνει κανείς υπόψη τους σύρους πρόσφυγες στις άλλες γειτονικές χώρες- αναμένεται να φτάσει στα τέλη του τρέχοντος χρόνου τον αριθμό του 1,5 εκατ. Αν προσθέσουμε δε και όλους τους εσωτερικά εκτοπισμένους που λέγεται ότι ανέρχονται σε περισσότερο από έξι εκατομμύρια, τότε έχουμε μια συνοπτική αποτύπωση του συνεχιζόμενου δράματος.

Μέχρι στιγμής, ουδείς εκ των αντιπάλων έχει επικρατήσει. Ούτε οι δυνάμεις του Προέδρου Άσαντ ούτε εκείνες του συνόλου των αντικαθεστωτικών. Τούτο καθιστά, στην παρούσα φάση, αδύνατη την εξεύρεση λύσης με άμεσο αποτέλεσμα ο αριθμός των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, να αυξάνει δραματικά.

Η διεθνής κοινωνία άπραγη, διστακτική και ανήμπορη παρακολουθεί την κορύφωση του δράματος.

Tα κράτη που μπορούν να ασκήσουν επιρροή και πίεση προς εξεύρεση λύσης διστάζουν. Οι Διεθνείς Οργανισμοί, λόγω των γνωστών παθογενειών που ενυπάρχουν στο διεθνές σύστημα, δεν έχουν αποτελεσματικό λόγο.

Έτσι, η παρατεταμένη κρίση κινδυνεύει να προκαλέσει ανατροπές στην ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Τυχόν δε ευρείας κλίμακας ανατροπές, ασφαλώς και θα επηρεάσουν την διεθνή τάξη.

Πολύ ανησυχητικό φαινόμενο είναι η χρησιμοποίηση προηγμένων οπλικών συστημάτων που, όπως λένε οι ειδικοί, ευρισκόμενα στα χέρια ακραιφνών στοιχείων, μπορούν να αποτελέσουν καίρια απειλή στρεφόμενη όχι μόνον κατά γειτονικών χωρών, αλλά ακόμη εναντίον και άλλων χωρών. Εθελοντές που λέγεται ότι προέρχονται από ευρωπαϊκές χώρες, αν αποφασίσουν να επιστρέψουν, μπορούν να αποτελέσουν ενδεχόμενο κίνδυνο γι’ αυτές. Ήδη οι τελευταίες, συνειδητοποιώντας τον επαπειλούμενο κίνδυνο που μπορεί να προκύψει, λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας για να αποτρέψουν έκνομες γενικά και τρομοκρατικές δραστηριότητες.

Σχετικές μάλιστα πληροφορίες αναφέρονται σε προβολή σχετικών βίντεο που έχουν σκοπό να στρατολογήσουν και νεαρά άτομα, ακόμη και εφήβους. Οι τελευταίοι, υπό το κράτος εφηβικού άγχους και άλλων παραγόντων (όπως εθισμός τους από διάφορα ευρέως κυκλοφορούντα video games βίαιου περιεχομένου κ.λπ.) μπορούν να σπεύσουν να ενταχθούν σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, χωρίς κατ’ ανάγκη να εμφορούνται από θρησκευτικές πεποιθήσεις.

H προαναφερθείσα έντονη προσφυγική ροή από Συρία, από τις μεγαλύτερες που έχουν ποτέ υπάρξει, εμπλέκει άμεσα την Τουρκία.

Από την πρώτη στιγμή της κρίσης η Άγκυρα, με την εφαρμοζόμενη πολιτική της open door («ανοικτής πόρτας), προσέφερε καταφύγιο στους πρόσφυγες από την Συρία.

Τους θεώρησε στη αρχή σαν «guests» (προσκεκλημένους-επισκέπτες) και τον Νοέμβριο του 2011 τους παρέσχε καθεστώς προσωρινής προστασίας, για να εγκαθιδρύσει, τον Απρίλιο του 2013 δια νόμου, νομικό σύστημα προστασίας τους.

H πολιτική αυτή, που εφάρμοσε ο Ερντογάν, αποβλέπει και στην εδραίωση της τουρκικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή καθώς και στην απόκτηση του «δικαιώματος λόγου» που πάντα η Τουρκία επιδιώκει. Ο αυξανόμενος όμως αριθμός των Σύρων προσφύγων, έχει δημιουργήσει εκρηκτικό πρόβλημα στην γείτονα, αφού πλέον οι προσφυγικοί καταυλισμοί δεν επαρκούν. Αποτέλεσμα, ένα μεγάλο ποσοστό των προσφύγων καταφεύγει στα αστικά κέντρα, με όλες βέβαια τις συνέπειες που προκαλεί η μετακίνηση αυτή.

Η πολιτική αυτή έναντι των προσφύγων προκαλεί την απόδοση ευσήμων στην Άγκυρα. Ακόμη μάλιστα και προ ημερών, κατά την εκεί επίσκεψή του, ο γερμανός Πρόεδρος, επισκεπτόμενος προσφυγικούς καταυλισμούς, επαίνεσε την τουρκική στάση. Τούτο βέβαια δεν τον εμπόδισε, στο τέλος της επίσκεψης, να επικρίνει την τουρκική κυβέρνηση για την πολιτική της εναντίον των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης και του Τύπου, καθώς και για την αντιπαράθεσή της με το δικαστικό μηχανισμό. Φυσικά ο Ερντογάν δεν έμεινε άπραγος από τη σχετική τοποθέτηση του κ. Γκάουκ. Σε ομιλία του στην τουρκική Βουλή ετόνισε ότι: «Δεν θα ανεχθούμε ποτέ μια επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας».

Εν κατακλείδι, η κατάσταση στην Συρία αποτελεί αποτελεί μια σύγχρονη και δυσπερίγραπτη τραγωδία. Η ανθρωπιστική κατάσταση εξακολουθεί να επιδεινώνεται ημέρα με την ημέρα.

Το ένα τρίτο των εργοστασίων επεξεργασίας νερού της Συρίας δεν λειτουργεί, τα περισσότερα δε κέντρα υγείας έχουν καταστραφεί. Οι αντιμαχόμενες πλευρές δεν διευκολύνουν άμεσα την απρόσκοπτη διοχέτευση και παροχή ιατροφαρμακευτικής και ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλους, χωρίς διακρίσεις.

Κάποιοι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.

9,3 εκατομμύρια Σύροι έχουν ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια, έκτων οποίων τα 3,5 εκατομμύρια δεν έχουν καμιά υποστήριξη… Κι εμείς τι κάνουμε γι’ αυτό;