Τα αίτια της εκλογικής νίκης του κόμματος του Ερντογάν στην Τουρκία

Στην Ευρώπη παρόμοιες περιπτώσεις προκάλεσαν τον πολιτικό αφανισμό ισχυρών προσωπικοτήτων, όπως και των κομμάτων των οποίων ηγούνταν. Παράδειγμα, ο Μπετίνο Κράξι στην Ιταλία, ο οποίος υπό το βάρος των οικονομικών σκανδάλων αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στην Τυνησία, όπου και απεβίωσε. Πρόσφατο παράδειγμα, οι δημοτικές εκλογές στη Γαλλία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα απώλεσε εκατόν τριάντα δήμους. Ουδείς αμφισβήτησε την αρνητική επίδραση που είχαν στους γάλλους ψηφοφόρους οι αποκαλύψεις για την προσωπική ζωή του σοσιαλιστή γάλλου Προέδρου.

Όμως, στην Τουρκία συνέβη ακριβώς το αντίθετο, αφού το κόμμα του κ. Ερντογάν όχι μόνο δεν απώλεσε δυνάμεις, αλλά εξήλθε και ενισχυμένο σε σύγκριση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές. Για το «σώο και αβλαβές» του τούρκου πρωθυπουργού και του κόμματός του δόθηκαν πολλές ερμηνείες. Πολλοί το απέδωσαν στη χαρισματική προσωπικότητα του τούρκου πρωθυπουργού, ο οποίος έπεισε τους ψηφοφόρους του να κλείσουν «μάτια και αυτιά» στις αποκαλύψεις και να πιστέψουν ότι ήσαν απλώς συκοφαντίες. Αυτή, προφανώς, είναι μια εύκολη και επιφανειακή ερμηνεία. Τα πραγματικά αίτια πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Ως γνωστόν, οι ψηφοφόροι του κόμματος του κ. Ερντογάν προέρχονται από τα χαμηλότερα οικονομικοκοινωνικά στρώματα, συντηρητικής μουσουλμανικής ιδεολογίας, τα οποία είχαν τεθεί στο περιθώριο από τα κεμαλικά εθνικιστικά κόμματα, ενώ ο Ερντογάν απευθύνθηκε, πρωτίστως, προς αυτές τις λαϊκές μάζες, στις οποίες υποσχέθηκε συμμετοχή στην εθνική ζωή, οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Τήρησε σε μεγάλο βαθμό τις υποσχέσεις του. Αυτό το συντηρητικό μουσουλμανικό εκλογικό σώμα δεν είχε κανέναν λόγο να τον εγκαταλείψει και να επιτρέψει την επιστροφή στην εξουσία των κεμαλιστών και άλλων συντηρητικών δυνάμεων που τους είχαν για δεκαετίες κρατήσει στο περιθώριο της εθνικής ζωής. Δεν πρέπει, επίσης, να αγνοηθεί και η θρησκευτική παράμετρος. Ανεξάρτητα από την ιστορική κοσμικότητα του σύγχρονου τουρκικού κράτους, η τουρκική κοινωνία είναι κατά βάθος μουσουλμανική (στην οποία απλώς υφέρπει ένα αντιδυτικό πνεύμα). Πολλοί από τους ψηφοφόρους του Κόμματος της Δημοκρατίας και της Ανάπτυξης υποπτεύονταν ότι πίσω από τις αποκαλύψεις κατά του Ερντογάν υπήρχε δυτικός δάκτυλος. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ελάχιστη απήχηση που είχε στο κόμμα η αντίθεση στον Ερντογάν του θρησκευτικού ηγέτη Γκιουλέν, που ζει στις ΗΠΑ, του οποίου η σύμπραξη με την αντιπολίτευση πήγαζε περισσότερο από την κοινή ανησυχία μήπως και διολισθήσει η Τουρκία προς τον ισλαμισμό.

Υπάρχουν ομοιότητες ή διαφορές μεταξύ των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία και των επικείμενων δημοτικών και ευρωπαϊκών εκλογών στην Ελλάδα;

Κοινό στοιχείο είναι τα σκάνδαλα. Οικονομικής και προσωπικής φύσης στην Τουρκία, πολιτικής στην Ελλάδα, με το αποκαλούμενο Μπαλτάκος Γκέιτ. Ο κ. Ερντογάν επικαλέσθηκε την οικονομική άνοδο της Τουρκίας. Για την Ελλάδα δεν ισχύει το ίδιο. Ο λαός βιώνει μια άνευ προηγουμένου κρίση και κοινωνική εξαθλίωση, ενώ το εκλογικό αποτέλεσμα θα κριθεί από τα επιχειρήματα των κομμάτων και από τα πολιτικά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων.