Ο εποικισμός θανάσιμος βρόχος στον τράχηλο του κυπριακού Ελληνισμού!
Και ποιοι επομένως θα είναι αυτοί που στα πλαίσια των προαγόμενων ιστορικών συμβιβασμών θα μπορέσουν να την επιμερισθούν και να την αναγάγουν σε πλαίσιο βιώσιμου συνεταιρισμού. Γιατί όταν μιλάμε για ομοσπονδία, μιλάμε για συνεταιρικό μόρφωμα. Που απαιτεί δικλείδες ασφαλείας και δυναμικές βιωσιμότητος για να έχει διάρκεια και προοπτική.
Το ερώτημα μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται παράδοξο, αλλά δεν είναι. Είναι αντιθέτως ουσιαστικό και με δραματικές παραμέτρους. Όταν δηλαδή σήμερα, και με βάση επιβεβαιωμένα στοιχεία, οι γηγενείς Τουρκοκύπριοι (ως το άλλο σκέλος της υπό αναζήτησιν κρατικής συμπράξεως) δεν ξεπερνούν το 35-40% εκείνων με τους οποίους ως ελληνική πλευρά θα πρέπει να συμβιώσουμε κι εναρμονιζόμενοι με τα νέα δεδομένα να συμμερισθούμε το κράτος. Γιατί: Ναι, οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν ήδη καταθλιπτική μειονότητα στο κατοχικό μόρφωμα!
Αυτές οι σκέψεις συνοψίζουν ακριβώς την κρισιμότερη παράμετρο του προβλήματος. Την οποία και διετύπωσε με σαφή ανησυχία προ μερικών μόλις ημερών και ο κύπριος Πρόεδρος σε ομιλία του εδώ στην Αθήνα, υπογραμμίζοντας τους προφανείς κινδύνους από τον ακατάσχετο εποικισμό και την προαγόμενη ως συνέπεια δημογραφική ανατροπή.
Από την επιούσαν της εισβολής και μόλις εμπεδώθηκαν οι κατοχικές δομές, η Άγκυρα έθεσε σ’ εφαρμογή στρατηγικό σχέδιο μιας τέτοιας ταχύρρυθμης ανατροπής. Που σκοπούσε όχι απλώς σε αλλαγή των πληθυσμιακών μεγεθών σε βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς, αλλά πρωτίστως σε άρδην ποσοτική -ως και ποιοτική- διαφοροποίηση της ίδιας της τουρκοκυπριακής κοινότητος! Προκειμένου αφενός να την ελέγχει πολιτικά, μεταλλάσσοντας τις εγγενείς της ιδιαιτερότητες και αφετέρου να την αναβαθμίσει πληθυσμιακά, υπερβαίνοντας τα μειονοτικά της χαρακτηριστικά, προκειμένου να αιτιολογηθούν απαιτήσεις ζωτικού χώρου.
Αυτές οι ταχύρρυθμες μεταλλάξεις στην τουρκοκυπριακή κοινότητα έχουν εντόνως και κατ’ επανάληψιν εκτεθεί και καταγγελθεί από ηγετικούς παράγοντες των ιδίων των Τουρκοκυπρίων, ενώ επιβεβαιώθηκαν σε όλη τους την έκταση από το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του οποίου κι ενέκρινε (τη δεκαετία του ’80) ιστορικό ψήφισμα, προτείνοντας διεξαγωγή απογραφής υπό τη δική της επίβλεψη. Πράγμα που όμως δεν έγινε, με παρέμβαση άλλων κέντρων που δεν ήθελαν να ενοχλήσουν την Τουρκία.
Ο εποικισμός λοιπόν συνεχίστηκε απρόσκοπτα κι επιταχύνθηκε μέσα στο επόμενο διάστημα, με αποτέλεσμα να αποβεί ο μη ένστολος τρίτος Αττίλας, που ανενόχλητος προελαύνει, προδιαγράφοντας ακόμη ζοφερότερες μέρες και αδυσώπητες προοπτικές για την Κύπρο και τον Ελληνισμό της. Γιατί τι θα συμβεί, όταν σήμερα και με βάση τα όσα γράφουν έγκυροι αναλυτές τουρκοκυπριακών εφημερίδων:
• Σε κάθε πέντε Τουρκοκυπρίους που συναντά κάποιος στα Κατεχόμενα, οι τρεις είναι τούρκοι έποικοι (κουβαλητοί κατά τους ντόπιους) εξ Ανατολίας! Κάτι που τελικά διεμβολίζει την άλλη κοινότητα και ως προς τους δημογραφικούς αριθμούς και όσον αφορά την ταυτότητα και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της.
AYTA δεν είναι κασσανδρολογήματα. Eάν επισημαίνουμε το γεγονός, είναι για να διαβιβάσουμε πιο έντονα κάποια σήματα κινδύνου. Τα οποία και πρέπει να μας αφυπνίσουν, πριν οι τουρκικοί στρατηγικοί σχεδιασμοί -που προάγονται- τελεσφορήσουν. Παρόλο που ήδη και σε μεγάλο βαθμό η κατάσταση, σε ό,τι αφορά τον δημογραφικό εμβολισμό που επιχειρείται, δεν είναι πλέον αναστρέψιμη. Γιατί:
• ΠPΩTON: Δυστυχώς από δικής μας πλευράς υπάρχει δημόσια παραδοχή ότι «κάποιοι θα μας μείνουν». Προσδιορίζοντας μάλιστα κι ένα μέγεθος της τάξεως των 50.000. Ενώ κάποιοι τρίτοι αναφέρονται και σε αναγκαίες αποδοχές «πραγματικοτήτων». Μιλώντας, εκτός των άλλων, για «μικτούς γάμους» και για όσους γόνους εποίκων έχουν «αποδεδειγμένως γεννηθεί στην Κύπρο» μετά την «παράνομη μετανάστευση» των γονέων τους.
• ΔEYTEPON: Όσο θα ανέρχεται και θα γίνεται ανεκτός ο πληθυσμιακός αυτός όγκος τόσο η απαίτηση για περισσότερο «ζωτικό χώρο» θα εκδηλώνεται και δυνάμει θα αιτιολογείται. Kαι αν αυτό δεν υποτιμηθεί, τόσο το χειρότερο για μας. Γιατί από πλευράς τρίτων δυνάμεων δεν φαίνεται ούτε ανησυχίες να υπάρχουν ούτε ιδιαίτερες αμφισβητήσεις να διατυπώνονται.
KAMIA σημασία δεν θα έχει πλέον οτιδήποτε γίνει στο Kυπριακό για λύση αυτής ή άλλης κοπής, εφόσον η πτυχή της δημογραφικής αλλοιώσεως, που άγει ευθέως (και μεσοπροθέσμως) προς Aλεξανδρεττοποίησιν, δεν αντιμετωπισθεί όσο είναι καιρός και κυρίως αποτελεσματικά. Γιατί αυτή αναμφιβόλως είναι ο επελαύνων τρίτος (και τελικός) Aττίλας, με αναπόδραστες και κυρίως μη αναστρέψιμες συνέπειες.