Εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, τώρα και με το νερό τους
Και δεν πρόκειται περί συγκυρίας γιατί απλούστατα: Με αυτό το μείζον έργο η Άγκυρα διαβιβάζει, συν τοις άλλοις, εύγλωττο μήνυμα προς συγκεκριμένους αποδέκτες. Κυρίως δε προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, όσον αφορά τη συμφερότερη διαδρομή των υποθαλασσίων αποθεμάτων φυσικού αερίου από το «Λεβιάθαν» και κατ’ επέκταση από την κυπριακή «Αφροδίτη». Συμφερότερη και οικονομικά και (κυρίως) πολιτικά. Οικονομικά, σε αντιπαράθεση προς το έως και θηριώδες (πέραν άλλων) κόστος ενός αγωγού μέσω Κύπρου προς Κρήτη και τελικά Ιταλία. Κάτι που κάποιοι ενδιαφερόμενοι είχαν εξαρχής θέσει ως ιδέα σε συναφή «άσκηση επί χάρτου». Και που δυστυχώς φαίνεται ότι έμεινε στα χαρτιά, παρόλο που δεν έχει επισήμως εγκαταλειφθεί. Αλλά ήδη το Ισραήλ αλληθωρίζει ρέποντας προς Τουρκία για λόγους αυτονόητους.
Εν ολίγοις κι ενώ στην Τουρκία πηγαινοέρχονται διαμεσολαβητές (όρα Ματ Μπράιζα, που από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατέληξε καλοπληρωμένος σύμβουλος και προαγωγός συμφερόντων τουρκικού κολοσσού) καθώς και άτυποι εκπρόσωποι ενδιαφερομένων εταιρειών ανορύξεως κι εκμεταλλεύσεως υποθαλασσίων αποθεμάτων, αίφνης εμφανίζεται (όχι από το πουθενά) το εγχείρημα υδροδοτήσεως των κατεχομένων κυπριακών εδαφών από την Άγκυρα! Με βάση ένα παλαιό υπεσχημένο σχέδιο σύμφωνα με το οποίο:
Στη δυστυχώς (σ’ όλη την ιστορική της διαδρομή) άνυδρη Κύπρο, θα εκχέονται σύντομα κάπου 75 εκατομμύρια κυβικά νερού κατ’ έτος για τα επόμενα 50 χρόνια! Κάτι που θα τερματίσει σε μεγάλο βαθμό τη λειψυδρία η οποία μαστίζει την Κύπρο κι επαπειλεί εν πολλοίς να την ερημοποιήσει. Οι αγωγοί θα έχουν μήκος μόλις 80 χιλιόμετρα (κάτι που τονίζεται με ανάλογη έμφαση στις τουρκικές ανακοινώσεις) ενώ φωτογραφίες των έργων που έχουν εγκαινιασθεί δόθηκαν ήδη και σε διεθνή ΜΜΕ προκειμένου να υπάρξει ανάλογη διαφωτιστική στήριξη του εγχειρήματος. Με την προσθήκη, μάλιστα, ότι εκ παραλλήλου και με επίσης υποθαλάσσιο καλώδιο θα διοχετεύεται και ηλεκτρική ενέργεια στο κατοχικό μόρφωμα.
Το μήνυμα προς τρίτους, μεν, είναι μονοσήμαντο: Τόσο μικρή απόσταση κι επομένως τόσο κατ’ αναλογίαν μικρότερο το κόστος για μεταφορά φυσικού αερίου. Προς εμάς, δε, πολυσήμαντο. Καθώς οι συνέπειες αυτού που προάγεται είναι αυτονοήτως πολλαπλές. Γιατί μόνο μυωπάζοντες (ή εθελότυφλοι) δεν αντιλαμβάνονται ότι: Με αυτά τα έργα κι εφόσον περατωθούν και τελικά ενεργοποιηθούν, αυτομάτως τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη προτεκτορατοποιούνται αμεσότερα. Με την έννοια της οριστικής γεωπολιτικής τους συναρτήσεως (όχι προς το παρόν προσαρτήσεως) στην Τουρκία. Κάτι που εμπεδώνει δραστικά το υπό «ταϊβανοποίηση» μόρφωμα, ως στρατηγικό προγεφύρωμα των ευρύτερων τουρκικών σχεδιασμών και βλέψεων σ’ αυτή τη ρευστή γεωγραφία. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και σημαίνει πολλά. Κάποια από τα οποία, εάν δεν αποσοβηθούν, μπορεί να επενεργήσουν μεσοπρόθεσμα έως και στην απορρίζωση του κυπριακού Ελληνισμού από τη φυσική του κοιτίδα. Γιατί σε τέτοια περίπτωση ο Ελληνισμός της Μεγαλονήσου θα έχει αποκτήσει ημερομηνία ιστορικής λήξεως.
Να μην υποτιμηθεί λοιπόν το γεγονός. Και όχι μόνον, αλλά να διεγείρει εγκαιροφλεγείς ανησυχίες και να ενεργοποιήσει τα εθνικά μας αντανακλαστικά. Με την έννοια της αυτοσυντηρήσεως και της αναγκαιότητος για ουσιαστική και αποτελεσματική διαχείριση όσων με βεβαιότητα θα αναπαραχθούν. Ιδιαίτερα εφόσον το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου (που παραμένει σαφώς πρόβλημα κατοχής) μένει ανεπίλυτο. Κι αυτά όλα, ό,τι και να συμβαίνει, αφορούν ευθέως και την ίδια την Ευρώπη. Της οποίας όμως οι ταγοί έχουν άλλα και ίδια συμφέροντα.
Επομένως δεν φλέγονται. Ή τουλάχιστον δεν προσεγγίζουν τα πράγματα και δεν προϋπολογίζουν τις προοπτικές με το ίδιο μ’ εμάς μέτρο. Κι αυτό σημαίνει να ενεργοποιήσουμε κι εντονότερες και αποτελεσματικότερες στρατηγικές σ’ αυτό τον οικείο για τον Ελληνισμό χώρο. Στα κέντρα δηλαδή αποφάσεων της Ευρώπης. Στη βάση ότι κάθε απόφαση για την Κύπρο και κάθε τους ενέργεια να είναι τουλάχιστον συμβατή με το κοινοτικό κεκτημένο.
Γιατί επέρχονται πολλά και πολύ σοβαρά.
Που δεν θα μας περιμένουν…