Ώρα να ρυθμιστούν χρέη και δάνεια των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών
Χρέη ποδοσφαιρικών ομάδων -της ΑΕΚ και άλλων- γράφτηκαν στα… χαμένα, όπως και δήμων, που μόλις προχθές κι αυτά τα πάγωσαν και θα πληρωθούν του… αγίου ποτέ. Και μόνο όταν ρωτάς το γκουβέρνο για το μόνιμο κορόιδο, η απάντηση είναι πάντα η ίδια: Δεν μας αφήνει η «τρόικα». Ούτε να κάνουμε ρυθμίσεις ούτε να σβήσουμε τα τρελά πρόστιμα και τις ληστρικές προσαυξήσεις. Απλούστατη η εξήγηση, ο κόσμος παραμένει ανοργάνωτος, δεν λέει να καταλάβει την τεράστια δύναμη που έχει, ότι η ψήφος που κρατάει μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Μόνο του, όμως, τον καθένα ξεχωριστά δεν τον υπολογίζει η εξουσία. Κι έτσι, άλλος φοβάται μην είναι έξω από την πόρτα του σπιτιού του ο δικαστικός επιμελητής για να του επιδώσει το κατασχετήριο κι άλλος τις χειροπέδες για χρέη που έχει στην Εφορία ή στα ασφαλιστικά ταμεία. Και κλαίει τη μοίρα του. Πότισε τη γη τούτης της χώρας το κλάμα. Ο λαός είναι το μόνιμο θύμα. Ενώ οι μεγάλοι πάντα έχουν πλάτες. Συνεταιράκια είναι… Και το «κράτα με να σε κρατώ» είναι το άτυπο συμβόλαιο που τους συνδέει…
Στην ίδια ρότα και οι υπουργοί. Ορισμένοι, μάλιστα, χωρίς ίχνος ευαισθησίας, σου λένε ότι αν κάνουν ρυθμίσεις θα πέσουν τα έσοδα. Ο κόσμος δεν θα φοβάται και δεν θα πληρώνει. Με το πιστόλι στον κρόταφο, θέλεις – δεν θέλεις, θα πας να ξεπουληθείς για να πληρώσεις. Αλλιώς θα τρέχεις στα κρατητήρια και στα δικαστήρια. Τόσο ωμά σε αντιμετωπίζουν…
Κι όμως, υπάρχει λύση ώστε και το κράτος να εισπράξει ζεστά λεφτά και να πάψει το γκουβέρνο να συμπεριφέρεται ανάλγητα απέναντι στον πολίτη, που τον θυμάται μόνο στις εκλογές, και τότε γίνεται ο υπερήφανος λαός. Η λύση δεν αποτελεί κάποια… ευρεσιτεχνία. Είναι απλή σαν το αυγό του Κολόμβου. Όπως μας εξήγησαν γνώστες της οικονομίας και των τραπεζικών διαδικασιών, άνετα μπορεί να ακολουθηθεί η διαδικασία που έγινε με τις τράπεζες για την κάλυψη της έλλειψης κεφαλαίων που είχαν.
• Συγκεκριμένα: Να συμβολαιοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου από χρέη σε Εφορίες, στο ΙΚΑ και στα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς πρόστιμα και προσαυξήσεις, καθώς και τα δάνεια (στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά) που έχουν δώσει οι τράπεζες και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Όλα αυτά σε πολλά μεγάλα συμβόλαια το Ελληνικό Δημόσιο τα εκχωρεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία στην προσπάθειά της να ενισχύσει τη ρευστότητα μπορεί κάλλιστα να τα προεξοφλήσει. Με τον τρόπο αυτό και το Δημόσιο μπορεί να προεισπράξει ένα μεγάλο ποσοστό και η ρευστότητα των τραπεζών θα ενισχυθεί. Έτσι δημιουργείται η δυνατότητα να δοθεί μεγάλος αριθμός δόσεων στους οφειλέτες και τους δανειολήπτες (αφού προηγουμένως γίνει «κούρεμα» των δανείων τους), που θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και έτσι θα απομακρυνθεί ο μπαμπούλας.
Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος.
Λύση εφικτή, άμεσα εφαρμόσιμη, για την οποία δεν χρειάζεται η άδεια του κ. Τόμσεν. Χρειάζεται απλώς συμφωνία σε κοινοτικό επίπεδο, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία για το τραπεζικό σύστημα που πρόσφατα, και με τη συμβολή της χώρας μας, επετεύχθη.
Το μόνο που χρειάζεται είναι απλό μυαλό. Και το σημαντικότερο, ανθρωπιά, στην οποία τα πέντε χρόνια της κρίσης παρατηρείται πολύ μεγάλο έλλειμμα. Αυτό το πλεόνασμα είναι που λείπει. Και, δυστυχώς, δεν έχει δείξει ότι το διαθέτει η κυβέρνηση…
Ελπίζουμε τουλάχιστον τώρα, που ο κόσμος -νοικοκυριά και επιχειρήσεις- έχει φθάσει στο μη παρέκει, να ανακαλύψει η κυβέρνηση πέρα από τους αριθμούς και την ανθρωπιά και να προχωρήσει στην άμεση υλοποίηση της πρότασης που περιγράφουμε, η οποία θα ξεσφίξει τη θηλιά με την οποία ζουν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.