Χρηματιστήριο συνειδήσεων…

Ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής παραθέτει το κείμενο της προσκλήσεως για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, την οποία υπογράφει ο κ. Σαμαράς. Πέραν όλων των άλλων φαιδρών, ο μνημονιακός πρωθυπουργός ταυτίζει την εθνική επέτειο, με την… «επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος και φυσικά την έξοδο από το Μνημόνιο και την επιστροφή στις αγορές εντός του 2014…». Γι’ αυτό έγινε η παρέλαση! Ούτε ο πιο ταλαντούχος ευθυμογράφος δεν θα σκεφτόταν τέτοια παραδοξολογία εάν ήθελε να ειρωνευτεί την αποτυχημένη συγκυβέρνηση. Η πρόσκληση αρχίζει με τη φράση: «Η Ελληνική Δημοκρατία έχει την τιμή να σας προσκαλέσει…» κ.λπ. Πιο σωστά θα έπρεπε να αναφέρει: «Η γερμανική αποικιοκρατία σας διατάσσει να παρευρεθείτε…» κ.λπ. Διότι δεν έχουμε πλέον Δημοκρατία, αλλά «ληστοκρατία» και ξενοκρατία. Το μέλλον της χώρας μας δεν αποφασίζεται στην Αθήνα, αλλά στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Εδώ εντολές εκτελούν. Ο Λόυδ Τζωρτζ είχε πει το 1912: «Το μέλλον της Ελλάδος αποφασίζεται στο Λονδίνο και όχι στην Αθήνα…». Τώρα, το μέλλον μας αποφασίζεται στην καγκελαρία της μαντάμ Μέρκελ. Η ζωή ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία των συγγραφέων. Ο Όργουελ στο γνωστό -προφητικό- μυθιστόρημά του «1984» προειδοποίησε για τον τεράστιο κίνδυνο κάθε είδους και χρώματος ολοκληρωτισμού. Τον ολοκληρωτισμό της γερμανοευρωπαϊκής ένωσης δεν τον φαντάστηκε. Το 1907, ο Αμερικανός Τζακ Λόντον προανήγγειλε μια παντοδύναμη «εταιρεία», τους «ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ», που επιβάλλουν την τυραννία τους στις ΗΠΑ και «πατάνε με σιδερένιο πέλμα τα πρόσωπά μας». Αυτή την παντοδύναμη «εταιρεία» είδαμε, με τη μορφή της Ευρωζώνης, να πατά με σιδερένιο πέλμα τα κράτη του Νότου. Κι ο Ρώσος Ευγένιος Ζαμιάτιν, μετά τις εμπειρίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, περιέγραψε το 1922, στο μυθιστόρημά του «Εμείς», μια ολοκληρωτική κοινωνία όπου έχουν εξαφανιστεί τα δικαιώματα των ανθρώπων. Οι σύγχρονοι «Ολιγάρχες» επέβαλαν την τυραννία τους με το ευρώ. Και τα δικαιώματα των εργαζομένων, που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα αιώνων, πήγαν περίπατο. Έτσι, ξαναγυρίσαμε στον εργασιακό Μεσαίωνα. Η συμμορία της «τρόικας», η παρέα του χυδαίου Τόμσεν, έχει έτοιμα τα αιμοσταγή φορομπηχτικά μέτρα για το 2014 και το 2015, τα καινούργια Μνημόνια. Αλλά, επειδή έρχονται εκλογές, θέλει να διευκολύνει τους υπηρέτες της για να παρουσιάσουν ψιχία «φιλολαϊκών» παροχών. Άδικος ο κόπος τους. Οι Έλληνες δεν είναι ιθαγενείς για να τους ξεγελάσουν οι αποικιοκράτες με καθρεφτάκια και χαϊμαλιά. Μεγάλος πονοκέφαλος του κ. Σαμαρά (όπως και του ιπποκόμου του Βενιζέλου) είναι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Κι επειδή δεν μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους του αριστερού κόμματος να… κάνουν πίσω, προσπαθεί να διαλύσει την αντιμνημονιακή Κεντροδεξιά, ελπίζοντας ότι οι οπαδοί της θα ψηφίσουν… Νέα Δημοκρατία. Τραγική η πλάνη του πρωθυπουργού. Το μόνο που θα καταφέρει σε μια τέτοια περίπτωση είναι να αποκτήσει απόλυτη αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι κανείς πλέον δεν ψηφίζει τους μνημονιακούς που κατέστρεψαν την Ελλάδα. Αυτούς που μας έφεραν μια νέα Βαυαροκρατία. «Τρόικα» ήταν τότε η αντιβασιλεία των Άρμανσμπεργκ, Κόβελ και Έιντεκ. Τότε οι Βαυαροί, για να μας «εκσυγχρονίσουν», έφεραν μαζί τους και μια καρμανιόλα. Κι επειδή κανένας Ρωμιός δεν φάνηκε πρόθυμος να χειριστεί το απαίσιο αυτό εργαλείο που έκοβε κεφάλια, έφεραν κι έναν δήμιο που τον πλήρωναν πλουσιοπάροχα. Καρμανιόλα είναι τώρα τα Μνημόνια της γερμανοευρωπαϊκής ένωσης. Και για τον ρόλο του δημίου έχουν τον Στουρνάρα, που κι αυτός αμείβεται για τις «υπηρεσίες» του πλουσιοπάροχα. Ο Αλέξανδρος Σούτσος έγραφε σε ένα στίχο του: «Η Βαυαρία είλωτας μας έχει και αποίκους. Χθες έστειλε τον Έιδεκ με τρισχιλίους λύκους…»! Η Γερμανία της Μέρκελ σήμερα μας έχει κάνει είλωτες και αποίκους και μας έστειλε την «τρόικα» με τους λύκους της… Δεν έγινε γνωστό εάν αυτοί οι «λύκοι» έδωσαν την ιδέα στον κ. Σαμαρά να διαλύσει την αντιμνημονιακή Δεξιά ή το σκέφθηκε ο ίδιος. Ξεκίνησε την «επιχείρηση» δίνοντας υπουργεία στους λιποτάκτες του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού του Καρατζαφέρη. Τώρα συνεχίζει με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η Κίρκη των Βρυξελλών «μάγεψε» τους ολιγόπιστους και τους μεταμόρφωσε, όπως συνέβη στην εποχή της «Οδύσσειας». Το «χρηματιστήριο των συνειδήσεων» οργιάζει προκειμένου να κόψουνε τον δρόμο στον Τσίπρα. Κι όμως, η αντιμνημονιακή Κεντροδεξιά θα μπορούσε να αποτελεί την έκπληξη των ευρωεκλογών, εάν Καμμένος, Πολύδωρας, Καρατζαφέρης, Καπερνάρος, Μαριάς και τόσα άλλα εκλεκτά στελέχη συστρατεύονταν κάτω από μια σημαία. Τότε, το σκηνικό θα άλλαζε.

Πάντως, αυτή η προεκλογική περίοδος θα ονομασθεί «προεκλογική επιχείρηση της ντροπής». Δεν πρόκειται να σωθεί με τέτοιες μεθοδεύσεις η Νέα Δημοκρατία. Κανείς δεν της συγχωρεί (ούτε οι πρώην ψηφοφόροι της) ότι αυτή πρωταγωνίστησε στην παράδοση της εθνικής κυριαρχίας μας στην ξενοκρατία. Ο εκλεκτός συνάδελφος και διαπρεπής οικονομολόγος κ. Κων. Κόλμερ, στο τελευταίο -εξαιρετικά ενδιαφέρον- βιβλίο του με τίτλο: «Η Σεισάχθεια δανείων και καταθέσεων» (εκδόσεις Λιβάνη) τονίζει: «Οι διευθύνοντες σήμερον την 3ην πρωθυπουργική δημοκρατία, έπαυσαν να θεωρούνται ”πατριώτες”, αφού διά την σωτηρία του αμαρτωλού πολιτικού κόσμου, εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία, υπογράψαντες τον κανονισμό 472/2013 του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, που επιβάλλει τριακονταπενταετή έλεγχο της οικονομίας μας από το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης…». Κι επισημαίνει το καίριον ζήτημα: «Όταν θέλεις να έχεις τον έλεγχο της οικονομίας σου, με τις όποιες ιδιομορφίες της, δεν σπεύδεις να παραιτηθείς του εθνικού νομίσματος και να υιοθετήσεις ξένο νόμισμα. Οθνείον νόμισμα, το ευρώ, με τα γνωστά προβλήματά του, που παρέλκει να αναφέρω. Φροντίζεις πρώτα να διορθώσεις τα στραβά κι ανάποδα στην ίδια την πατρίδα σου. Και είναι τόσα πολλά μετά τη Μεταπολίτευση. Το πάτριον νόμισμα και η συνεπακόλουθη εγχωρία νομισματική πολιτική -για να το στηρίξει- έχει ανάγκη ανεξαρτήτου Κεντρικής Τραπέζης. Δυστυχώς, η Τράπεζα της Ελλάδος έπαυσε να είναι ανεξάρτητος και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ΕΚΤ, αντί του εθνικού συμφέροντος…». Σημίτης, Γιωργάκης Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Βενιζέλος και σία, όλοι αυτοί, εργάσθηκαν για να μην υπάρχει ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή να μην μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Ελλάδα.

Πολύ σωστά, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, σε αυστηρό τόνο, κατήγγειλε την κυβέρνηση που ξεπουλά και χαρίζει τις τράπεζες σε ξένους κερδοσκόπους. «Χαρίζουν» -είπε- «δισεκατομμύρια, την ίδια στιγμή που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι του έλληνα πολίτη». Επεσήμανε τις τεράστιες ποινικές ευθύνες των εμπλεκομένων, έκανε λόγο για «κακουργηματική απιστία σε βάρος του Δημοσίου» και προειδοποίησε ότι οι ένοχοι θα πάνε στη Δικαιοσύνη. «Ξεπουλάνε την Ελλάδα κομμάτι κομμάτι», είπε ο κ. Τσίπρας. Κι αυτή είναι η αλήθεια. Έως πού θα φτάσει αυτή η διάλυση της χώρας; Και σ’ αυτό το αμείλικτο «κατηγορώ», τις σοβαρές καταγγελίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Κεδίκογλου, με ένα υβριστικό παραλήρημα, χωρίς να τολμήσει να απαντήσει επί της ουσίας. Και πώς να απαντήσει, αφού ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως αναφέρθηκε σε γεγονότα που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση;

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ απεδέχθη την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε ευρωπαίους υπαλλήλους, στον Δανό Πολ Τόμσεν, στον Αυστριακό Κλάους Μαζούχ και στον Γερμανό Ματίας Μορς. Εγκατέστησε στην Αθήνα τον κομισάριο Ράιχενμπαχ και τον γερμανό υφυπουργό Φούχτελ στη Θεσσαλονίκη, ενώ τη φύλαξη των συνόρων ανέλαβε η πολυεθνική «ΦΡΟΝΤΕΞ». Στις τρεις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες (Εθνική, Alpha και Πειραιώς) διορίστηκαν κοινοτικοί επίτροποι. Για όλα αυτά, κάποτε, οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν. Ο κεφαλαιοκρατισμός χτυπά την Ελλάδα. Μη λησμονούμε ότι ο κεφαλαιοκρατισμός θεωρεί, υποκριτικά, ότι οι αρχές της Δημοκρατίας είναι συνυφασμένες με την κυριαρχία του, προκειμένου να ευνοεί τη βία και την επιβολή φανερών ή μεταμφιεσμένων ολοκληρωτικών καθεστώτων και τον περιορισμό της ελευθερίας. Τέτοιο καθεστώς μάς έχουν επιβάλει οι Βρυξέλλες. Και ψεύδεται ασύστολα ή αυταπατάται ο κ. Σαμαράς, όταν ισχυρίζεται ότι «τελειώνει η κρίση και θα βγούμε στις αγορές». Με Μνημόνια και ευρώ ούτε τα δισέγγονά μας δεν θα ζήσουν σε ελεύθερη πατρίδα. Η Νέα Δημοκρατία κινείται υπό το κράτος πανικού εν όψει της κάλπης. Κάνει τα πάντα για να μειώσει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μ’ αυτό τον στόχο συντάσσονται και τα συντρίμμια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, που μεταμφιέζονται σε Ελιά, προβάλλοντας μια ανύπαρκτη Κεντροαριστερά. Πρόκειται για ύποπτο, τυχοδιωκτικό μνημονιακό συνονθύλευμα, που μαζί με το μολυσμένο Ποτάμι πασχίζουν απελπισμένα να ανακόψουν την άνοδο του Τσίπρα. Και τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση η συγκυβέρνηση των χρεοκοπημένων όταν βλέπει άτομα από το ΚΚΕ να καθυβρίζουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με χαρακτηρισμούς που σε εμάς τους παλαιότερους ξυπνούν μνήμες φρικιαστικές. Μας θυμίζουν το υβρεολόγιο της εκάστοτε κομμουνιστικής ηγεσίας κατά των ιδίων των κορυφαίων στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και το υβρεολόγιο του ΚΚΕ στις εκλογές του 1952 κατά του λαοφιλούς Πλαστήρα. Και στις δύο περιπτώσεις η Αριστερά τίποτε δεν κέρδισε. Αντιθέτως, ωφελήθηκε η Δεξιά. Στις μέρες μας τα τείχη έχουν πέσει. Αντιμνημονιακή Αριστερά και Δεξιά, παρά τις όποιες διαφορές, μπορούν να δώσουν τα χέρια για κοινό αγώνα κατά των μισθοφόρων της «τρόικας». Το ΚΚΕ νομίζει ότι μόνο του μπορεί να πραγματοποιήσει την αλλαγή; Που βασίζει αυτή την πεποίθησή του; Μήπως στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων; Επιτέλους, ας κοιτάξουν άπαντες την ουσία του προβλήματος. Εδώ υπάρχει μια συγκυβέρνηση μνημονιακής κλίκας, που παράγει συνεχώς αύξηση της δυστυχίας του λαού. Μπορεί να ενώσει το ΚΚΕ τις δυνάμεις του για ένα παλλαϊκό ξεσήκωμα; Λίγους μήνες πριν πεθάνει ο Λένιν, έγραφε στην εισήγησή του στο 2ο Συνέδριο του κόμματος (27-3-1923): «Μέσα στη θάλασσα του λαού, εμείς δεν είμαστε παρά μια σταγόνα στον ωκεανό και μπορούμε να διοικούμε μόνον όταν εκφράζουμε ακριβώς αυτό που θέλει ο λαός συνειδητά…». Το ΚΚΕ σήμερα (σύμφωνα με το σκεπτικό του Λένιν) είναι «μια σταγόνα στον ωκεανό». Φοβούμαι ότι δεν εκφράζει αυτό που θέλει συνειδητά ο λαός. Δηλαδή, την ενότητα των αντιμνημονιακών.