Καμπανάκι εξόδου
Την ίδια στιγμή αναταραχή επικρατεί στο πολιτικό σύστημα λόγω των απειλών στελεχών της Χρυσής Αυγής για τη δημοσιοποίηση συνομιλιών με βουλευτές και στελέχη από διάφορους πολιτικούς χώρους. Ο τρόπος αντιμετώπισης της Οργάνωσης εξελίχθηκε σε «μπούμερανγκ» καθώς τα στελέχη της, έστω και με παράνομους και αντισυνταγματικούς τρόπους, «παγίδεψαν» τον Τ. Μπαλτάκο κι ενδεχομένως αρκετούς άλλους.
Ήδη, σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία τα τελευταία εικοσιτετράωρα διακινούνται σενάρια για ανασύνθεση της κυβέρνησης και αλλαγή πρωθυπουργού. Οι εξελίξεις θα συνδεθούν και με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές αναμένουν σημαντική υποχώρηση της δύναμης της Νέας Δημοκρατίας ως συνέπεια του «πολιτικού σκανδάλου» που έχει ξεσπάσει. Κάτι τέτοιο θα σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για τον κ. Σαμαρά πρωτίστως και δευτερευόντως για την παράταξη της οποίας ηγείται.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τις ενδείξεις και τις πληροφορίες, ο κ. Σαμαράς θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση. Από τη μια, θα έχει να αντιμετωπίσει τις επικρίσεις μέσα από τη Νέα Δημοκρατία για την εκλογική αποτυχία σε ευρωεκλογές και περιφερειακές, δημοτικές. Και από την άλλη, τις πιέσεις κυρίως από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ αλλά και άλλων παραγόντων, που θα ζητούν αλλαγή του προσανατολισμού της κυβέρνησης. Ήδη ο κ. Βενιζέλος έχει μιλήσει για την ανάγκη να αλλάξουν οι ισορροπίες στον κυβερνητικό χώρο και, το πιο σημαντικό, για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης με προοδευτική κατεύθυνση. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί φυσικά να γίνει με πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά, ο οποίος έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα από την υπόθεση Μπαλτάκου και θα είναι σταθερά απολογούμενος για τους «ακροδεξιούς θύλακες» στο περιβάλλον του. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα αν δουν το φως της δημοσιότητας και άλλες συνομιλίες του πρώην γραμματέα με βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Άλλωστε ο κ. Μπαλτάκος παραδέχθηκε ότι είχε κι άλλες συναντήσεις και συνομιλίες ακόμη και με τον επικεφαλής της Οργάνωσης Ν. Μιχαλολιάκο.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι τη δεδομένη στιγμή θα κληθεί να στηρίξει τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό ο Φ. Κουβέλης, ο οποίος έχει κατ’ επανάληψη καταστήσει σαφές ότι θα ανταποκριθεί θετικά υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Οι οποίες είναι η αλλαγή πολιτικής και πρωθυπουργού. Ενδεικτικό των προθέσεων στον χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι το ότι έχουν ξεκινήσει ήδη να ασκούν πιέσεις στον κ. Σαμαρά. Πέραν του ότι του ζητούν επιτακτικά να απομακρύνει όλα τα «ακροδεξιά στοιχεία» από την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, παρεμβαίνουν και στη σύνθεση του ψηφοδελτίου της ΝΔ για τις ευρωεκλογές. Συγκεκριμένα, τον κάλεσαν να μη συμπεριλάβει σε αυτό τον Φ. Κρανιδιώτη, τον οποίο στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν κατηγορήσει για «ακροδεξιές απόψεις». Ακόμη κι αν η απαίτηση αυτή απορριφθεί από τον κ. Σαμαρά, τον προετοιμάζει για το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βρεθεί την επομένη των εκλογών, ιδίως αν επαληθευτούν οι δημοσκόποι και το ποσοστό της ΝΔ υποχωρήσει σημαντικά, ενδεχομένως και κάτω του 20%.
Πιέσεις
Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει ο κ. Σαμαράς στο «αίτημα» που θα τεθεί από το ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο, για… αλλαγή πρωθυπουργού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών, αν οι πιέσεις δεν προέρχονται και από το εξωτερικό, δεν πρόκειται να συμφωνήσει να εγκαταλείψει το Μέγαρο Μαξίμου. Βουλευτές που κινούνται στον στενό πυρήνα των υποστηρικτών του υποστηρίζουν ότι ο κ. Σαμαράς ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση δεν θα συναινέσει. Θα προτιμήσει να συγκρουστεί με όλους, αφού θα έχει τη στήριξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κανείς από τους πρωτοκλασάτους δεν πρόκειται να τον αμφισβητήσει ή να τον πιέσει.
Άλλοι, ωστόσο, βουλευτές υπενθυμίζουν ότι και ο Γ. Παπανδρέου ήταν παντοδύναμος και κανείς δεν πίστευε ότι θα εγκατέλειπε, και μάλιστα «αναίμακτα», την πρωθυπουργία. Διαμορφώθηκαν όμως έτσι τα πράγματα, που δεν του άφησαν περιθώριο αντίδρασης. Ποιος θα κληθεί να διαδεχθεί τον κ. Σαμαρά; Κανείς δεν μπορεί να κάνει ασφαλή πρόβλεψη αυτήν τη στιγμή. Αν, δηλαδή, θα είναι πρόσωπο από την ενεργό πολιτική ή βρίσκεται σε αποστρατεία… Ή αν θα είναι τεχνοκράτης με διεθνή απήχηση… Κατά καιρούς έχουν ακουστεί τα ονόματα των Δ. Αβραμόπουλου, Φ. Κουβέλη, Τ. Γιαννίτση, Αλ. Παπαδόπουλου κ.ά., αλλά κανείς δεν γνωρίζει με ποια κριτήρια θα γίνει η επιλογή του προσώπου, αφού βεβαίως ληφθούν υπόψη και οι επιθυμίες των δανειστών, κυρίως του Βερολίνου και των Βρυξελλών.
Αν επιβεβαιωθούν τα παραπάνω σενάρια και ο κ. Σαμαράς αποχωρήσει από την πρωθυπουργία, πολύ δύσκολα θα παραμείνει στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αργά ή γρήγορα, θα υποχρεωθεί να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την εκλογή του διαδόχου του. Ιδίως αν η εκλογική επίδοση της ΝΔ είναι πολύ κατώτερη του αναμενόμενου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο εσωτερικό της παράταξης υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό έντονη κινητικότητα από στελέχη όλων των βαθμίδων του κόμματος, τα οποία διαφωνούν με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση αλλά και με τις επιλογές του κ. Σαμαρά. Υπάρχουν κι εκείνοι που με τη σημερινή ηγεσία είτε δεν αξιοποιήθηκαν σε κυβέρνηση, κόμμα και κρατικό μηχανισμό είτε περιθωριοποιήθηκαν και φιλοδοξούν να πάρουν τη ρεβάνς από τον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του, που κινήθηκε όλα αυτά τα χρόνια με τη λογική των αποκλεισμών.
Παράλληλα, αναμένεται να ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για την επανένωση των δυνάμεων της Κεντροδεξιάς, πρωτοβουλία που δεν μπορεί φυσικά να αναληφθεί από τον κ. Σαμαρά. Πέρα από τις κάκιστες προσωπικές σχέσεις που έχει με τους εκτός ΝΔ πολιτικούς παράγοντες, τους χωρίζει και η πολιτική των Μνημονίων. Στη φάση αυτή ενδεχομένως να κληθούν να συμβάλουν πρόσωπα που αυτήν τη στιγμή δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δράσης. Όλα τα παραπάνω σενάρια, όπως είναι φυσικό, τελούν σε γνώση του πρωθυπουργού και του επιτελείου του. Στενοί συνεργάτες του, μάλιστα, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι τα σχέδια που κάνουν ορισμένοι εντός και εκτός ΝΔ θα μείνουν στα χαρτιά. Δηλαδή, ότι με όπλο τις πολύ θετικές εξελίξεις στην οικονομία, θα βγει ενισχυμένος από τις εκλογές του Μαΐου και θα είναι αυτός που θα οδηγήσει τη χώρα τουλάχιστον μέχρι τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου. Αφού, στο μεταξύ, όπως λένε, θα έχει ρυθμίσει και το ζήτημα του χρέους.