ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ…

Στο πλαίσιο αυτό, τις επόμενες ημέρες θα επιχειρηθεί να μετακινηθεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στις… μεγάλες επιτυχίες της κυβέρνησης στην οικονομία. Θα δοθεί έμφαση στην υποχώρηση των spreads και στην αναμενόμενη έξοδο στις αγορές έστω και με ένα συμβολικό ποσό, κινήσεις, ωστόσο, που δεν έχουν άμεσο (θετικό) αντίκτυπο στους δοκιμαζόμενους από τη σκληρή λιτότητα πολίτες. Οι κινήσεις αυτές θα συνοδευτούν με το επιχείρημα, από κυβέρνηση και συστημικά Μέσα Ενημέρωσης, ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση κι έρχονται… καλύτερες ημέρες. Αν και όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι καλύτερες ημέρες θα καθυστερήσουν πολύ ακόμη. Οι εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας θα αξιοποιηθούν στην προσπάθεια να αμβλυνθεί το αρνητικό κλίμα για τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντ. Σαμαρά ώστε να μην υπάρξουν συνέπειες στις εκλογές του Μαΐου που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα και την ισχύ της δικομματικής κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τα Μέσα Ενημέρωσης προσπαθεί να αποδυναμώσει ή και να ακυρώσει την κριτική που ασκείται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την υπόθεση Μπαλτάκου. Στη βάση ότι όποιος ζητάει την παραίτηση των υπουργών Ν. Δένδια- Χαρ. Αθανασίου (που ο κ. Μπαλτάκος ενέπλεξε) επί της ουσίας υιοθετεί τους ισχυρισμούς της Χρυσής Αυγής. Πόσω μάλλον αν ζητούν την παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, κάτι που θα προκαλούσε μείζονα πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα, όπως υποστηρίζουν. Από την άλλη, κυβέρνηση και ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα φόβου στα κόμματα της αντιπολίτευσης, στη βάση ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης μπορεί να έχει καταγράψει συνομιλίες του με βουλευτές και στελέχη πέραν της Νέας Δημοκρατίας. Είχε προηγηθεί ο ισχυρισμός του τελευταίου ότι στο παρελθόν έχει συνομιλήσει με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Βούτση και Στ. Παναγούλη. Το επιχείρημα που αναπτύσσουν κυβέρνηση και ΜΜΕ ότι ο κ. Μπαλτάκος ενήργησε από μόνος του κι ως εκ τούτου δεν φέρει καμιά ευθύνη ο πολιτικός προϊστάμενός του (ο πρωθυπουργός) είναι έωλο και καθόλου πειστικό. Ο κ. Μπαλτάκος δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο, αλλά ένας πανίσχυρος παράγοντας στο Μέγαρο Μαξίμου και από τους πλέον στενούς συνεργάτες του κ. Σαμαρά. Άλλωστε, αρκετοί πρωθυπουργοί φορτώθηκαν τις ευθύνες και «χαντακώθηκαν» πολιτικά στο πρόσφατο παρελθόν από πρωτοβουλίες ή επιλογές στενών συνεργατών τους. Ο Κ. Σημίτης από τους Θ. Τσουκάτο και Γ. Πανταγιά, ο Κ. Καραμανλής από τους Θ. Ρουσόπουλο και Γ. Αγγέλου. Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις κανείς δεν πίστεψε ότι όλοι οι παραπάνω λειτούργησαν εν αγνοία των προϊσταμένων τους πρωθυπουργών. Αλλά ακόμη κι αν το αγνοούσαν, φορτώνονται την πολιτική ευθύνη για την επιλογή των συνεργατών τους.