ΑΗΤΤΗΤΗ Η ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΤ…
Τι διέθετε ο «Ζαννό» που αγνοούν οι σύγχρονοι τηλεοπτικοί αστέρες του δημοφιλέστερου ομαδικού σπορ; Την απίστευτη γνώση του αντικειμένου, την τσαχπινιά της μετάδοσης, το μπρίο και -κυρίως- τη γνώση πότε πρέπει να τηρήσει μικρή σιωπή, πότε να μην επαναλαμβάνεται και βεβαίως να μη φλυαρεί άσκοπα. Αυτά τα στοιχεία, δυστυχώς, δεν τα βρίσκεις πλέον στη Δημόσια Τηλεόραση.
Την Τετάρτη που πέρασε, το κρατικό κανάλι έπρεπε να διαχειριστεί τον σπουδαίο αγώνα της Ρεάλ Μαδρίτης με την Μπορούσια Ντόρτμουντ από το γήπεδο «Μπερναμπέου» της ισπανικής πρωτεύουσας. Δυστυχώς, πίσω από το μικρόφωνο δεν προέκυψε ο κατάλληλος, αλλά μια μετάδοση «δημοσίου υπαλλήλου».
Το λεξιλόγιο φτωχό, οι κρίσεις μηδενικές, η μετάδοση ραδιοφωνική, τα λάθη σε παίκτες αρκετά με μόνο μία συγγνώμη. Άκουγες τον τσίφτη να μεταδίδει και αναρωτιόσουν «τι άραγε μας περιμένει τον προσεχή Ιούνιο από τα βραζιλιάνικα γήπεδα», αφού η ΔΤ (που πιθανώς θα ονομάζεται τότε ΝΕΡΙΤ…) έχει το δικαίωμα διαχείρισης των αγώνων για όλους τους έλληνες τηλεφίλαθλους…
Κρίμα. Διότι από έναν αγώνα της Ρεάλ με την περυσινή φιναλίστ της διοργάνωσης περίμενες κάτι σπέσιαλ που θα διατηρούσε το ενδιαφέρον σου και θα σε οδηγούσε σε εκνευρισμό… Προσωπικά, ενοχλήθηκα πολύ με τη συχνή αναφορά στη λέξη «βασίλισσα» αλλά και με την παγκόσμια πρωτοτυπία ο μεταδίδων αγώνα να επιμένει -επί 90 λεπτά!- να αναφέρει ολόκληρο το ονοματεπώνυμο των «μισών» παικτών που κινούνταν στη σκακιέρα.
ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ Ρονάλντο (προφανώς για να μην τον μπερδεύουμε με άλλον Ρονάλντο, πιθανώς πρώτο εξάδελφο του διάσημου πορτογάλου γκολτζή!)
ΣΕΡΧΙΟ Ράμος.
ΜΑΡΚΟ Ρόις
ΤΣΑΜΠΙ Αλόνσο.
ΓΚΑΡΕΘ Μπέιλ.
Κάποιοι της Ρεάλ, όπως οι Καρβαχάλ (κορυφαίος του ματς), Σαχίν, Ίσκο, Κοεντράο κ.ά. προφανώς παραμένουν για τη ΔΤ «αβάπτιστοι»…
Όπως και οι Μικηταριάν, Χόφμαν, Χούμελ στην πλευρά των Γερμανών… Αλλά και στον αγώνα Παρί Σεν Ζερμέν – Τσέλσι (αργά σε κονσέρβα) τα ίδια και χειρότερα. Ο Κόουλ διέθετε όνομα (Ασλεϊ), ο Ετό δεν! Ο Τιάγκο Μόττα ήταν πλήρης στο γήπεδο, όπως και ο Δαβίδ Λουϊζ, ενώ οι Αλεξ και Ραμίρες παρέμειναν «αβάπτιστοι», ενώ οι Μάξγουελ, Σιρίγου, Καβάνι, Οσκαρ, Ματουϊντί, Ζαλέ, μάλλον έχουν δύσκολο ονοματάκι, οπότε να μην τα θέλουμε όλα δικά μας…
Κατά τα άλλα θα εξακολουθήσουμε να πληρώνουμε κανονικά (και με τον νόμο) χρήματα για λογαριασμό της κρατικής ΤV και να περιμένουμε (τρομάρα μας) τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Κάτι που μόνο οι φίλοι του καλλιτεχνικού πατινάζ απολαμβάνουν χάρη στη σταθερή αξία που ονομάζεται Αλέξης Κωστάλας (παραμένει κορυφαίος από την πρώτη στιγμή της κρατικής τηλεόρασης στην χώρα!).