Το καλό το παλικάρι… ξέρει κι άλλο μονοπάτι

Ο σκόπελος ήταν η Βουλή για τους κινούντες τα νήματα, κυβερνητικούς, «τρόικα» και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Ήξεραν ότι νομοσχέδιο που θα προέβλεπε μη δεσμευτική τιμή που να ήταν κοντά στην τιμή που το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας πλήρωσε για να την εντάξει (στο Ταμείο) δεν θα περνούσε από τη Βουλή, όπως και η παροχή ασυλίας στα μέλη του ΤΧΣ.

Βρήκαν, λοιπόν, παρέα με τον… άλλο καρδιακό φίλο μας, τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν κ. Αλμούνια, το κόλπο με το οποίο θα περάσει το νομοσχέδιο χωρίς απώλειες και επικίνδυνους κλυδωνισμούς για την κυβέρνηση, μετά την προειδοποίηση του Γιώργου Παπανδρέου ότι δεν θα το ψηφίσει, όπως και οι δικοί του βουλευτές.

Το… μονοπάτι που στήνουν είναι ότι για την αύξηση κεφαλαίου της Eurobank, μέσω της οποίας η τράπεζα θα περάσει σε ξένα χέρια –άλλος ένας αφελληνισμός–, θα πρέπει να υπάρχει εκτίμηση δύο ανεξάρτητων (;) εκτιμητών.

Αυτό που δεν έχουν δημοσιοποιήσει (κρύβεται στα ψιλά γράμματα του πολυνομοσχεδίου-εξπρές, που ξεπερνάει και την… υπερταχεία) είναι ότι την τελική απόφαση για τον προσδιορισμό της τιμής της μετοχής θα την πάρει ο υπουργός! Είναι ή δεν είναι θαύμα η επιφοίτηση αυτή;

Αν, όπως μας λένε εγκυρότατοι χρηματοπιστωτικοί παράγοντες, η τιμή είναι γύρω στα 0,30 ευρώ, η Eurobank μάς αφήνει γεια, αν όμως πάει στα 0,55 ευρώ, παραμένει σε ελληνικά χέρια.

Το έργο θα φανεί στο τέλος. Προς το παρόν αναζητούνται οι προθέσεις της κυβέρνησης, ουσιαστικά των δύο αρχηγών, και κυρίως οι… επιθυμίες των δανειστών, της Μέρκελ και της παρέας της.