Πολεμική προβοκάτσια για να αλλάξει το κλίμα ετοίμαζε η τουρκική κυβέρνηση

Στο βίντεο που αναρτήθηκε την Πέμπτη στο youtube (τη γνησιότητα του οποίου δεν αμφισβητεί η τουρκική κυβέρνηση) ακούγεται ο Νταβούτογλου να αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός Ερντογάν θεωρεί σημαντική ευκαιρία μια επίθεση της -με δεσμούς με την Αλ Κάιντα- οργάνωσης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIS) κατά του τάφου του πατριάρχη της Οθωμανικής Δυναστείας Σαχ Σουλεϊμάν. Να σημειωθεί ότι το μνημείο που, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αποτελεί τουρκικό έδαφος βρίσκεται 40 χλμ στο εσωτερικό της Συρίας, σε περιοχή που έχει καταλάβει το ISIS, το οποίο διακηρύττει επιμόνως ότι αν δεν απομακρυνθεί η τουρκική φρουρά θα επιτεθεί. Στον διάλογο που διέρρευσε υπάρχει διχογνωμία για το αν καλύτερη επιλογή θα ήταν να στηθεί μια επίθεση κατά της τουρκικής φρουράς του μνημείου ή, όπως πρότεινε ο αρχηγός της ΜΙΤ, να σταλούν τέσσερις πράκτορες στην αφρούρητη συροτουρκική μεθόριο και να ρίξουν οκτώ πυραύλους σε ακατοίκητες περιοχές στο εσωτερικό της Τουρκίας. Η στρατιωτική επέμβαση που θα ακολουθούσε αναφέρεται ότι θα ήταν στα πρότυπα της επέμβασης της Τουρκίας στο Βόρειο Ιράκ το 2007, ενώ, αναλυτικά, λόγος γίνεται για τον εφοδιασμό και εξοπλισμό αντάρτικων συριακών ομάδων που λειτουργούν υπό τουρκική κηδεμονία και την αγορά από το Κατάρ πολεμοφοδίων για τους σύριους αντάρτες από τουρκική κρατική εταιρεία.

Στην Τουρκία υπήρχε έντονη ανησυχία ήδη από την προηγούμενη Κυριακή, όταν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατέρριψαν συριακό πολεμικό αεροσκάφος με την αιτιολογία ότι παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο, παρότι ο σύριος πιλότος που επέζησε ισχυρίζεται ότι απείχε αρκετά χιλιόμετρα από το σύνορο των δύο χωρών, βομβαρδίζοντας θέσεις ανταρτών στο εσωτερικό της Συρίας. Τονιζόταν ότι η παραβίαση δεν είναι αρκετός λόγος για την κατάρριψη του αεροσκάφους, με το δεδομένο ότι οι δύο χώρες δεν βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και ερωτηματικά δημιουργούσε ότι, σύμφωνα με όσα δόθηκαν στη δημοσιότητα, η κατάρριψη έγινε μόλις ένα λεπτό αφού διαπιστώθηκε η παραβίαση. Διατυπώθηκαν, ακόμη, φόβοι ότι η κυβέρνηση Ερντογάν θα χρησιμοποιούσε ένα πολεμικό επεισόδιο για να δικαιολογήσει την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την αναβολή των δημοτικών εκλογών της Κυριακής.

Η συντριπτική πλειοψηφία των τούρκων πολιτών είναι κατά της στρατιωτικής εμπλοκής της Τουρκίας στον συριακό εμφύλιο και αναλυτές από όλο το πολιτικό φάσμα εκτιμούν ότι η χώρα τους δεν έχει τίποτε να κερδίσει από μια τέτοια επιχείρηση, ενώ, αντίθετα, υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι. Ήδη βομβιστικές επιθέσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας από ισλαμιστές που μετέχουν στον συριακό εμφύλιο καταδεικνύουν την επικινδυνότητα της πολιτικής του ανοικτού, πορώδους συνόρου, προς χάριν της υποστήριξης των ανταρτών, ανάμεσα σε Τουρκία και Συρία, που ακολουθεί η κυβέρνηση του AKP. Παρότι υπάρχει η ανησυχία ότι μετά τη συμμαχία που φαίνεται να επιδιώκει να συνάψει ο Ερντογάν με τον τουρκικό στρατό κατά του Γκιουλέν, θα υπάρξει συνεργασία των δύο για την πραγματοποίηση μιας συριακής επέμβασης, στρατιωτικές πηγές εμμένουν ότι το μόνο που θέλει ο στρατός είναι να σφραγιστεί το σύνορο με τη Συρία, καθώς θεωρεί τη σημερινή κατάσταση μέγιστο κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια.

Αλλά, προφανώς, κατά την τουρκική παράδοση της εξαγωγής των εσωτερικών προβλημάτων με στρατιωτικές κρίσεις με τις γειτονικές χώρες, ο τούρκος πρωθυπουργός και το περιβάλλον του φαίνονται να εκτιμούν ότι ένα στρατιωτικό επεισόδιο με τη Συρία θα άλλαζε δραματικά την ατζέντα, θα τραβούσε την προσοχή μακριά από τα σκάνδαλα διαφθοράς και θα ενίσχυε καταλυτικά τη συσπείρωση της βάσης του ΑΚΡ. Δυτικοί δημοσιογράφοι και αναλυτές τονίζουν ότι είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι μια αξιόπιστη για τους νατοϊκούς συμμάχους χώρα, σε πλήρη αντίθεση με όσα συνέβαιναν πέρυσι τον Μάιο, όταν η αμερικανική πρωτεύουσα υποδεχόταν με μεγάλη κινητοποίηση τον Ερντογάν και ο Πρόεδρος Ομπάμα έλεγε ότι ο τούρκος πρωθυπουργός είναι ένας από τους πέντε διεθνείς ηγέτες με τους οποίους έχει την καλύτερη σχέση.

Καταλύτης οι εκλογές της Κυριακής… Ακραία η πόλωση

Καθώς σε κάθε του προεκλογική συγκέντρωση (σε καθημερινή βάση) ο τούρκος πρωθυπουργός ανεβάζει με ακραίο τρόπο τους τόνους, η πόλωση και η ένταση στο εσωτερικό της Τουρκίας ανεβαίνει σε επικίνδυνο βαθμό. Στις φτωχογειτονιές της Κωνσταντινούπολης, όπου αλεβίτικοι πληθυσμοί, που κλίνουν προς την Αριστερά, ζουν δίπλα σε πληθυσμούς συντηρητικών και εθνικιστών, οι οποίοι έχουν μεταφερθεί στην Πόλη από το εσωτερικό και τον Νότο της Τουρκίας, σταθμευμένα περιπολικά της αστυνομίας φυλάσσουν το σύνορο ανάμεσα στις διαφορετικές περιοχές για να αποφευχθούν νέες συγκρούσεις και θάνατοι.

Η ίδια η Κωνσταντινούπολη, η οικονομική και πολιτιστική «πρωτεύουσα» της Τουρκίας, όπου ζει 15.000.000 κόσμος και ο Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως δήμαρχος στη δεκαετία του ’90, θα παίξει κρίσιμο ρόλο στις εκλογές. Αν αλλάξει χέρια, θα είναι μια συντριπτική ήττα για το κυβερνητικό ΑΚΡ. Ο δημοφιλής υποψήφιος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) Μουσταφά Σαριγκιούλ (είναι ο τρίτος σε δημοφιλία πολιτικός της χώρας μετά τον Ερντογάν και τον πρόεδρο Γκιουλ) είναι μόλις λίγες μονάδες πίσω από τον κυβερνητικό υποψήφιο. Ο Σαριγκιούλ διατείνεται ότι δικές του μετρήσεις τον δείχνουν τρεις μονάδες μπροστά, ενώ οι εταιρείες έρευνας θεωρούν ότι οι δύο υποψήφιοι είναι τόσο κοντά που κανείς δεν μπορεί να προδικάσει με ασφάλεια το αποτέλεσμα.

Στρατηγική των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι στις μεγάλες πόλεις να στηρίξει το ένα τους υποψήφιους του άλλου απέναντι στον Ερντογάν. Έτσι, στην Πόλη και την Άγκυρα το κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) θα στηρίξει τους υποψηφίους του CHP, ενώ στα Άδανα και το Ερζερούμ το CHP θα στηρίξει τους υποψηφίους του MHP. Καθώς είναι δεδομένο ότι την πλειοψηφία της εθνικής ψήφου θα κερδίσει το κυβερνητικό ΑΚΡ, στόχος τους είναι να αυξήσουν τα ποσοστά τους όσο γίνεται παραπάνω σε ένα δεύτερο επίπεδο, τον αριθμό των δήμων που θα κερδίσουν. Νίκη για τον Ερντογάν, που θα τον βοηθήσει να αφήσει πίσω του την αποκάλυψη των σκανδάλων και να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας τον Αύγουστο, θα είναι αν το ΑΚΡ κερδίσει ποσοστό της τάξης του 40-50% των ψήφων σε όλη τη χώρα. Ήττα κεφαλαιώδους σημασίας θα είναι αν τα ποσοστά του πέσουν κάτω από το 40%. Με μια τέτοια ήττα, το ΑΚΡ δεν θα μπορούσε πλέον να συνεχίσει να μπλοκάρει την πορεία των αστυνομικών και δικαστικών ερευνών για τα σκάνδαλα διαπλοκής, ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι 100 περίπου βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, που προς το παρόν κρατούν χαμηλό προφίλ, θα εγκατέλειπαν το ΑΚΡ. Επιπλέον, θα ήταν σχεδόν βέβαιο ότι το προεδρικό χρίσμα θα διεκδικούσε ξανά ο Γκιουλ, ενώ ο Ερντογάν θα άλλαζε τους κανονισμούς του κόμματός του για να διεκδικήσει ξανά την πρωθυπουργία στις εκλογές του 2015. Αν δεν υπάρξουν νωρίτερα πολιτικές εξελίξεις βεβαίως. Τέλος, διατυπώνονται φόβοι για κρούσματα νοθείας στις εκλογές, καθώς υπάρχουν ήδη καταγγελίες ότι προσφέρονται χρήματα σε ψηφοφόρους για να αλλάξουν την ψήφο τους, δωροδοκούνται υπεύθυνοι εκλογικών επιτροπών για να αλλοιώσουν τ’ αποτελέσματα και νεκροί ή τούρκοι πολίτες που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό έχουν περιληφθεί στους εκλογικούς καταλόγους. Το γεγονός ότι έχουν τυπωθεί τρεις φορές περισσότερα ψηφοδέλτια από τον αριθμό των πολιτών που περιλαμβάνονται στους εκλογικούς καταλόγους έρχεται να ενισχύσει την ανησυχία αυτή.