Ο καθένας έχει την τύχη του στην ζωή!
// Πως περνάτε στο «THE VOICE»;
Ζω μια δεύτερη εφηβεία. Σχολική. Σαν να κάθομαι ξανά στα θρανία. Και είμαι μαζί με τον Μιχάλη των STAVENTO στη γαλαρία. Η Βανδή και η Ασλανίδου είναι οι καλές μαθήτριες, οι απουσιολόγοι. Χαίρομαι που έρχομαι σε επαφή με νέους ανθρώπους που κάνουν όνειρα. Γιατί έτσι που έχει γίνει η ζωή πλέον στην χώρα μας, μόνο οι νέοι έχουν μια ενέργεια την οποία απολαμβάνω.
// Είστε πάντα τόσο «χύμα» στην επικοινωνία σας;
Πολλοί με λένε μονοκόμματο, αλλά είμαι πάντα ο εαυτός μου. Αυτό που έχω να πω θα το πω και φοβάμαι ότι στα λάιβ του «ΤΗΕ VOICE» θα πέσουν πολλά μπιμπ… (γέλια) γιατί δεν θα έχει και μοντάζ. Εγώ έχω μάθει ως άνθρωπος -και ο Θέμης Γεωργαντάς το ξέρει αυτό και ο Ανδρέας Κουρής- να συμπεριφέρομαι σαν να είμαι στο σπίτι μου. Το να είσαι ειλικρινής δεν σημαίνει ότι δεν σέβεσαι τα παιδιά.
// Την τηλεόραση ως μέσο πως την βλέπετε;
Η τηλεόραση δεν μου αρέσει ως μέσο. Είπα το ναι στον Γιάννη Λάτσιο για το συγκεκριμένο προϊόν γιατί ήθελα να ψάξω, να ακούσω ωραίες φωνές. Δεν θα το πιστέψετε αλλά κάθομαι στο σπίτι μου και ψάχνω ωραία τραγούδια που θα αναδείξουν τις φωνές αυτών των παιδιών.
// Διαβάζετε και τις τηλεθεάσεις;
Μην τρελαθούμε. Καθόλου. Δεν έχω την ευθύνη του τηλεοπτικού προϊόντος στα μπράτσα μου. Μου φτάνει το άγχος για τις πωλήσεις των δίσκων, τις κυκλοφορίες, θα μπλέξω και με τις θεαματικότητες; Τα ποσοστά και πως τα λένε όλα αυτά. Ούτε κατά διάνοια. Αν δεν πάει καλά το σόου δεν θα με καταραστούν κιόλας, γιατί δεν έχω την ευθύνη του στους ώμους μου. Αν και έχω πληροφορηθεί ότι σκίζει. Ξέρετε πόσες φωτογραφήσεις έκανα για το «THE VOICE»; Τόσες όσες δεν έχω κάνει για τη δική μου καριέρα εδώ και 15 χρόνια.
// Κουραστήκατε;
Από τα συνεχόμενα γυρίσματα επί οκτώ μέρες πρωί-βράδυ, ναι. Να βλέπεις τριάντα άτομα και να είσαι δίκαιος. Δύσκολο πράγμα η τηλεόραση. Και πολύ δύσκολο να μη βλέπεις τα παιδιά και να κάθεσαι με γυρισμένη πλάτη, και να αισθάνεσαι μόνο τη φωνή. Είναι πολύ περίεργη φάση.
Κάποια στιγμή ήμουν τόσο κουρασμένος που και τον Παβαρότι να άκουγα μπορεί να τον αδικούσα. Ένιωσα όταν έκλεισα την ομάδα μου και ήρθαν μετά και άλλες φωνές και δεν είχα το περιθώριο να τις πάρω, ότι αδίκησα ανθρώπους. Να μην απελπιστούν αυτά τα παιδιά, να έρθουν να με βρουν. Βέβαια, όταν τελείωσαν οι οντισιόν, μην σας πω ότι μου έλειψαν κιόλας. Είμαι και λίγος τρελός.
// Υπάρχει κάτι θετικό από όλη αυτήν την εμπειρία;
Το θετικό είναι ότι επιχειρηματίες μαγαζιών με έχουν πάρει τηλέφωνο και μου έχουν πει πως μας άρεσε αυτό το παιδί ή αυτή η κοπέλα και ας είναι παιδιά που κόπηκαν και έφυγαν πιο νωρίς από το σόου. Θέλουν να τους φέρω σ’ επαφή. Το να βρουν δουλειά νέα παιδιά, μέσα σε αυτήν την ανεργία και τη λαίλαπα, ξέρετε τι είναι; Ευλογία. Εκεί φτάσαμε. Εγώ μάλιστα θα πάρω μαζί μου στο κέντρο που θα τραγουδήσω το καλοκαίρι κάποια παιδιά από το σόου. Δίπλα μου. Να μου το θυμηθείτε, μερικά παιδιά από το «ΤΗΕ VOICE» θα γίνουν μεγάλα ονόματα στο τραγούδι.
// Ο Στιβ Κακέτσης είπε ότι το «ΤΗΕ VOICE» είναι βιομηχανία ονείρων χωρίς αντίκρισμα και ότι κανένα παιδί δεν θα κάνει καριέρα…
Αν κάποιοι έχουν τέτοιες μαντικές ικανότητες να μας πουν τι θα γίνει με το ΔΝΤ και την Ελλάδα μας και που είναι το μαλαισιανό μπόινγκ και τι θα γίνει στην Ουκρανία ή, αν θα πάμε για πόλεμο; Υπάρχουν άνθρωποι που μέσα από μαγικές σφαίρες ή μέσα από τον καφέ μπορούν να διακρίνουν το πόσο θα αντέξουμε ακόμη αυτήν την κατάσταση στην Ελλάδα; Να πάω να τον συναντήσω. Εγώ πιστεύω ότι ο καθένας έχει την τύχη του στη ζωή και δεν θα κριθεί από ένα σόου. Απλά, μέσα σε 15 λεπτά μπορεί να σε δει ένας παραγωγός και να πει ωραία φωνή έχει αυτό το παιδί ας το δοκιμάσουμε. Όλη η ζωή του καλλιτέχνη κινείται ανάμεσα στην επιτυχία και στην αποτυχία. Εγώ φέτος είχα μια φανταστική συνεργασία με την Άννα Βίσση -τελειώνουμε 30 Μαρτίου- που μου έδωσε ένα ακόμη συν. Κοιτάμε λοιπόν πάντα μπροστά όχι με βάση το οικονομικό όφελος, αλλά με το τι θέλει η ψυχούλα μας.