επί του πιεστηρίου
Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα…
Μεγάλη μέρα ξημερώνει μεθαύριο. Απελευθέρωση, μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιά. Να κάνουμε τον σταυρό μας να μην κρατήσει άλλα τόσα χρόνια η νέα σκλαβιά, με γεύση τούτη τη φορά ευρωπαϊκή. Πολιτισμένη σκλαβιά. Μέχρι να βρεθεί κανένας μπουρλοτιέρης… Εκτός αν χωνέψουμε ότι δεν περιμένουμε τίποτε από τους άλλους και ότι από μας εξαρτώνται πολλά, ακόμη και όλα…
Άλλωστε, όλες αυτές τις μέρες που ήταν εδώ η αφεντιά της, η «τρόικα» εννοώ, δεν υπάρχει Έλληνας, ακόμη και ξένος που να έχει αμφιβολία για το ποιος κυβερνά αυτήν τη χώρα, που έχει γίνει το νυν και αεί. Βέβαια παλιά –τι παλιά, καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω– κρατούσαν κάποια προσχήματα. Τώρα κανένα. Αφεντικό ο Τόμσεν. Διαταγές βγάζει και κάθεται σούζα η κυβέρνηση. Γονατιστοί παρακαλάγαμε να δεήσει να πει ναι, έχετε πλεόνασμα. Αφού πήρε προηγουμένως όλα εκείνα που εξ αρχής ήθελε η «τρόικα». Έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία για το ποιος είναι ο ουσιαστικός κυβερνήτης της χώρας μας; Δεν φταίνε βέβαια αυτοί. Φταίμε εμείς που δεν φωνάζουμε. Να ʼστε όλοι καλά και του χρόνου πάλι τα ίδια θα λέμε… Εκτός…
Ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι ζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες». Ο χαρακτηρισμός ανήκει στον πρόεδρο της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων Ελλάδος Γιώργο Καββαθά. Ξέρει πως ζουν και τι τραβάνε. Έχουν μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη γιατί δεν έχουν πληρώσει την εισφορά τους στον ασφαλιστικό φορέα τους. Και πού είσαι ακόμα… Κατά τα άλλα πετύχαμε πλεόνασμα, με τον κόσμο να μην μπορεί να νοσηλευτεί.
Γεια σας