Υπό τη σκιά των διακοινοτικών συνομιλιών, προωθείται η αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο
Eξερχόμενος από τη συνάντηση, ο Τούρκος υπουργός, με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, που δεν μπορούσε να κρύψει, δήλωσε ότι υπάρχει μια «πολύ θετική ατζέντα για το Κυπριακό», στην οποία συνεργάζονται όλα τα μέρη: Η Ελλάδα, η Τουρκία, οι δύο κοινότητες, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΗΕ. Με το δεδομένο αυτό, εκτίμησε ότι τη φορά αυτή, αντίθετα με το 2004, θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και ότι η «λύση» θα γίνει δεκτή στα δημοψηφίσματα και των δύο πλευρών. Εξέφρασε επίσης την ικανοποίησή του για την «επιτυχή» επίσκεψη, αντιστοίχως στην Αθήνα και την Άγκυρα, των εκπροσώπων των δύο κοινοτήτων.
Στο ίδιο κλίμα, ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ εξέφρασε αισιοδοξία για τις διακοινοτικές συνομιλίες και κάλεσε τις δύο πλευρές να προβούν σε συμβιβασμούς για την επίτευξη «λύσεως». Η είδηση δεν βρίσκεται μόνο στη χαρά του Νταβούτογλου για τις ευτυχείς για την Τουρκική πλευρά εξελίξεις και προοπτικές στο Κυπριακό. Βρίσκεται επίσης στην προώθηση της διεθνούς αναγνωρίσεως του ψευδοκράτους, με βάση το ολέθριο κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου και στη σκιά των διακοινοτικών συνομιλιών.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δεν πήγε μόνος στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσινγκτον. Είχε από κοντά και τον «υπουργό Εξωτερικών» του ψευδοκράτους και διευθέτησε γι’ αυτόν συνάντηση με τον κορυφαίο πολιτικό σύμβουλο του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ και με τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Ρούμπιν. Οι συναντήσεις, για να τηρηθούν τα προσχήματα, έγιναν, υποτίθεται, εκτός του γραφείου του πολιτικού συμβούλου του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ και εκτός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αυτό, όμως, το φύλλο συκής δεν μειώνει το γεγονός της αναβαθμίσεως και ουσιαστικά της αναγνωρίσεως του εκπροσώπου του ψευδοκράτους, που τα ίδια τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας καλούν όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν και να μην έχουν οποιαδήποτε σχέση με το παράνομο ψευδοκράτος, που ανακηρύχθηκε το 1983.
Γιατί, όμως, η ελεγχόμενη από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς Γραμματεία του ΟΗΕ και το Αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μη συναντηθούν με εκπρόσωπο του ψευδοκράτους, όταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης έσπευσαν να δεχθούν επίσκεψη στην Αθήνα εκπροσώπου του ψευδοκράτους, υπό τον μανδύα δήθεν εκπροσώπου της Τουρκοκυπριακής κοινότητας;
Πώς να μην προωθηθεί, ανεξαρτήτως των διεξαγομένων συνομιλιών, η αναγνώριση του ψευδοκράτους, όταν η ίδια η Ελληνική πλευρά αναγνωρίζει εκ των προτέρων, πριν από τις διαπραγματεύσεις, ότι η «λύση» θα έχει ως βάση δύο «ισότιμα» και «ισοκυρίαρχα» κράτη;
Τ’ αποτελέσματα της πολιτικής αυτής είναι ήδη ορατά και υποσκάπτουν τον σκληρό πυρήνα της διεθνούς νομικής υποστάσεως και αναγνωρίσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ίδιο προωθείται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι ιδιαίτερο η Τουρκική πλευρά. Σημαία είναι τώρα το κοινό ανακοινωθέν, που αποδέχθηκε η Ελληνική πλευρά και η προεικονιζόμενη σ’ αυτό «λύση». Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα, με το οποίο χαιρετίζει το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος ως βάση για «λύση».
Με την ίδια ευκαιρία, εφόσον επιβεβαιώνεται η «συνεργασία» της Άγκυρας για την προώθηση «λύσεως» στην Κύπρο, αποδεσμεύονται και ανοίγουν νέα κεφάλαια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εν τω μεταξύ, η Άγκυρα, έχοντας εξασφαλίσει αναγνώριση και επαίνους από τον Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ και από αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για τη «συμβολή» της στις προσπάθειες επιλύσεως του Κυπριακού, συνεχίζει την πολιτική των εκβιασμών, ενώ διεξάγονται οι διακοινοτικές συνομιλίες.
Το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Barbaros», συνοδευόμενο από την πιο σύγχρονη Τουρκική φρεγάτα και δύο υποβρύχια, διεξάγει προκλητικά έρευνες μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ. Θέλει να έχει γνώση από πρώτο χέρι για τα ενεργειακά αποθέματα της Κύπρου και να στείλει το μήνυμα ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό έχει πολύ ιδιαίτερη σημασία σε σχέση με τη συζητούμενη «λύση» δύο «ίσων» κρατών. Ποιος θ’ αποφασίζει τότε για την ΑΟΖ της Κύπρου; Η Άγκυρα δεν ενδιαφέρεται μόνο για το «μερίδιο» των Τουρκοκυπρίων. Διεκδικεί επιπλέον φιλέτα της Κυπριακής ΑΟΖ και εξαγωγή του φυσικού αερίου της Κύπρου με αγωγό μέσω Τουρκίας.
Ο Κύπριος Πρόεδρος είχε δηλώσει, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ότι θα διέκοπτε αμέσως τις διακοινοτικές συνομιλίες, εάν η Τουρκία επαναλάμβανε τις προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Σιωπά όμως και δεν αντιδρά, συνεχίζοντας τις διακοινοτικές συνομιλίες. Η Τουρκία συνεχίζει έτσι τη διπλή πολιτική των συνομιλιών και των στρατιωτικών προκλήσεων, βέβαιη ότι η εγκλωβισμένη Ελληνική πλευρά ακολουθεί, μετά το κοινό ανακοινωθέν, πολιτική μονοδρόμου. Με την ίδια λογική, προωθεί διεθνώς την αναγνώριση του ψευδοκράτους, επιδιώκοντας να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός, ανεξάρτητα από την έκβαση των διακοινοτικών συνομιλιών.
Δεν χρειάζεται να αναμένει γι’ αυτό τις «λεπτομέρειες» των διακοινοτικών συνομιλιών. Έχει ήδη πάρει, με το κοινό ανακοινωθέν, τις βασικές παραμέτρους που προσδιορίζουν τη «λύση». Έχει επίσης πάρει, κατ’ αρχάς, τη σύμφωνη γνώμη των Αθηνών, για μια τετραμερή διαδικασία (Ελλάδα, Τουρκία, δύο κοινότητες) που παρά τις κυβερνητικές διαψεύσεις, προάγει την ιδέα μιας τετραμερούς ή πενταμερούς διασκέψεως για τη συζήτηση της λεγόμενης διεθνούς πτυχής του Κυπριακού.
Με την πολιτική αυτή της Λευκωσίας και των Αθηνών και με βάση το ολέθριο κοινό ανακοινωθέν, η Κύπρος αυτοπαγιδεύεται και συμπράττει στην κατεδάφιση των διεθνών ερεισμάτων της, της ισχυρής νομικής της βάσεως και του δικαίου της. Επιβεβαιώνεται στην περίπτωσή της αυτό που έλεγε ο διάδοχος στο Γερμανικό Επιτελείο του στρατάρχη Μόλτκε φον Σλίφεν: «Την τελευταία φάση του αγώνα την κερδίζουμε με τη συνεργασία του αντιπάλου». Ναι, γιατί ολόκληρος ο Ελληνισμός πρέπει να κινητοποιηθεί για ν’ ανακόψει αυτό τον κατήφορο.