Παιγνίδια με το φυσικό αέριο

Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η άλλη πλευρά χρησιμοποιεί τις συνομιλίες και την άτυπη τετραμερή για να προωθήσει διεθνώς την εικόνα και να αναβαθμίσει το στάτους του ψευδοκράτους.

Η Τουρκία, έτσι, αυτή τη στιγμή, κινείται σε διπλή κατεύθυνση, ώστε εάν οι συνομιλίες οδηγηθούν σε αδιέξοδο, να έχει επιτύχει τόσο την αυτόματη αναβάθμιση του ψευδοκράτους και ταυτοχρόνως να έχει νομιμοποιηθεί το «μερίδιο» της τουρκοκυπριακής πλευράς στους υδρογονάνθρακες της κυπριακής ΑΟΖ, κατοχυρώνοντας έτσι και την εξαγωγή φυσικού αερίου προς την Τουρκία.

Έτσι, μετά τον Αχμ. Νταβούτογλου, ο οποίος με κάθε ευκαιρία και σε κάθε συνάντηση που είχε για το Κυπριακό εξήρε το νέο «μομέντουμ» που δημιούργησαν οι λεγόμενες χιαστί επισκέψεις του τουρκοκύπριου και του ελληνοκύπριου διαπραγματευτή σε Αθήνα και Άγκυρα (κατ’ ουσίαν τετραμερείς συνομιλίες), την περασμένη εβδομάδα υπήρξε μια ιδιαίτερα ξεχωριστή επίσκεψη στην Ουάσινγκτον του «υπουργού Εξωτερικών» του ψευδοκράτους Οζντίλ Ναμί.

Για τον κ. Ναμί είχε οργανωθεί ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα, που δεν περιορίσθηκε μόνο στις συνομιλίες στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Μπερνς, αλλά ο Τουρκοκύπριος έγινε δεκτός και στον Λευκό Οίκο για συνομιλίες με τον σύμβουλο του αμερικανού Προέδρου Κρίστοφερ Σμαρτ και τον υπεύθυνο για θέματα της περιοχής μας στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας Κρίστιαν Μπόμπροου.

Ο τουρκοκύπριος «υπουργός» μίλησε και στο Κέντρο Ουίλσον της Ουάσινγκτον και χαρακτήρισε «αισιόδοξο μήνυμα» το Κοινό Ανακοινωθέν και αποκαλύπτοντας το πώς αντιλαμβάνεται η τουρκική πλευρά τις συνομιλίες, είπε ότι στόχος είναι η εγκαθίδρυση ενός ομόσπονδου συστήματος με δύο ισότιμα συνιστώντα κρατίδια τα οποία θα ενωθούν και θα γίνουν μέλος της ΕΕ, έτσι ώστε οι αρχές να εφαρμόζονται σε ολόκληρο το νησί».

Ο κ. Ναμί, βασιζόμενος και στα αποτελέσματα των επαφών του στην Ουάσινγκτον, έκανε προκλητικές αναφορές στο θέμα του φυσικού αερίου, απειλώντας ότι εάν οι Ελληνοκύπριοι επιχειρήσουν να ελέγξουν μονόπλευρα τις ποσότητες του φυσικού αερίου, αυτός θα είναι «λόγος για τη μη επίτευξη λύσης» και χωρίς να κρύψει τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς επανέλαβε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό «να ιδρυθεί ένα ομοσπονδιακό κράτος και όλα τα έσοδα από τα προϊόντα των υδρογονανθράκων να ανήκουν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση». Την ιδία ώρα που ο κ. Ναμί απαιτεί διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου του νησιού, χωρίς βεβαίως να εξηγεί τι είναι διατεθειμένη να προσφέρει στα κεφάλαια του περιουσιακού, του εδαφικού, των εξουσιών κ.λπ. η τουρκοκυπριακή πλευρά για ένα τέτοιου είδους «πάρε -δώσε», χρησιμοποιεί και ένα λανθασμένο επιχείρημα λέγοντας ότι οι «Ελληνοκύπριοι που έχασαν λόγω οικονομικής κρίσης το επίπεδο ζωής που είχαν κερδίσει, θα πρέπει να ενδιαφερθούν τώρα για τη λύση». Διότι είναι προφανές ότι οι Ελληνοκύπριοι από μια τέτοιου είδους λύση, όπως αυτή που επιδιώκει η Τουρκία, μάλλον θα επιβαρυνθούν περισσότερο οικονομικά καθώς εκτός από τους πόρους του φυσικού αερίου θα χάσουν και σημαντικά κεφάλαια από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ, που θα κατευθυνθούν στο τουρκοκυπριακό «συνιστών» κράτος για να εξευρωπαϊστούν τα… αποτελέσματα της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής.

Δεν είναι τυχαία, πάντως, με τη συγκυρία των συνομιλιών και τη διεκδίκηση της Τουρκίας επί του φυσικού αερίου, ότι επανέρχονται καθημερινά τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο για την προοπτική εξαγωγής του φυσικού αερίου της Κύπρου και του Ισραήλ μέσω αγωγού προς την Τουρκία.

Πίσω από αυτά τα δημοσιεύματα δεν κρύβεται μόνο το σκληρό παιγνίδι μεταξύ των ιδίων των εταίρων της κοινοπραξίας που ελέγχει τα κοιτάσματα Λεβιάθαν και Αφροδίτη, επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως εκείνα των τουρκικών ομίλων Zorlu και Turcas, αλλά πλέον εμπλέκονται και αμερικανικοί κύκλοι που θεωρούν ότι το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσόγειου πρέπει να διατεθεί με τρόπο ώστε να αποδυναμωθεί η ενεργειακή εξάρτηση που έχει επιβάλλει η Μόσχα στην Τουρκία και στην Ευρώπη.

Στο ΔΣ της Turcas συμμετέχει και ο πρώην αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Μάθιου Μπράιζα, ο οποίος, σε δηλώσεις του σε τουρκική εφημερίδα, επέμεινε ότι υπάρχουν μυστικές επαφές της Noble Energy με τουρκικές εταιρείες (κάτι που διέψευσε η Noble), ενώ αξιοποιώντας και την εμπειρία από τη θητεία του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε και συγκεκριμένες προτάσεις, που κατά τη γνώμη του θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη λύση του Κυπριακού και τη διασφάλιση τουλάχιστον ενός κλίματος που θα επιτρέπει την ομαλή εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και τη ροή του προς την Τουρκία.

Ο κ. Μπράιζα είπε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας με ορισμένα μέτρα να λαμβάνονται για την κλειστή πόλη των Βαρωσίων, ενώ το λιμάνι της Αμμοχώστου θα μπορούσε να ανοίξει και θα μπορούσε να δοθεί για τα τουρκοκυπριακά προϊόντα ένα έγγραφο αναγνώρισης από την ΕΕ.

Στο εσωτερικό μέτωπο, ο κ. Αναστασιάδης, δυστυχώς, έχει επιλέξει την πλήρη σύγκρουση με τον Ν. Παπαδόπουλο, επιχειρώντας να επενδύσει πολιτικά στις αναταράξεις που συνεχίζονται στο εσωτερικό του ΔΗΚΟ, μετά την αλλαγή ηγεσίας και την παρουσία ισχυρού πυρήνα που συντάσσεται με τον πρώην πρόεδρο του κόμματος Μ. Καρογιάν και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Μ. Κυπριανού, οι οποίοι δεν ήταν αντίθετοι με την έναρξη των συνομιλιών στη βάση του συγκεκριμένου Κοινού Ανακοινωθέντος.

Το επιτελείο του Ν. Αναστασιάδη, που περίμενε υπομονετικά να πάρει τη ρεβάνς του «ΟΧΙ» από το ΔΗΚΟ, δοκιμάζει τώρα την τύχη του προσβλέποντας στην υπονόμευση του Νικόλα Παπαδοπούλου και την πιθανή διάσπαση του κόμματος.

Κρίσιμο σημείο για όλες τις πολιτικές εξελίξεις θα αποτελέσουν οι ευρωεκλογές που αν και είναι ίσως νωρίς θα δώσουν μια πρώτη εικόνα για το πώς οι κύπριοι ψηφοφόροι αλλά και τα μέλη του ΔΗΚΟ αντιμετωπίζουν την επιλογή του Ν. Παπαδόπουλου να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να ασκήσει σφοδρή αντιπολίτευση σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ενώ αντιθέτως να συμπορεύεται (προς το παρόν τουλάχιστον) με την κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τα μνημονιακά μέτρα.

Στις ευρωεκλογές δεν θα μετρηθεί μόνο το ΔΗΚΟ, όμως, αλλά και η Συμμαχία Πολιτών του Γ. Λιλλήκα, που κινείται ακόμη πιο αντιπολιτευτικά από το ΔΗΚΟ, καθώς από τα αποτελέσματα και τις επιδόσεις τους θα φανεί εάν μπορεί να υπάρξει αυτόνομη συνέχεια του κόμματος του πρώην υπουργού ή θα επιχειρηθεί μια συμμαχία με το ΔΗΚΟ, με αιχμή το Κυπριακό.

Κωνσταντίνος Τσάκαλος