Πρόβλημα στο Δημόσιο είναι οι ανάπηροι υπάλληλοι;

Με τα νομοσχέδια που συνεχώς ψηφίζονται, μήπως τελικά θα ήταν καλύτερα να εκτελεσθούν με συνοπτικές διαδικασίες, κάτι που άλλωστε οι σημερινοί δανειστές μας έπραξαν κατά το πρόσφατο παρελθόν;

Αφορμή, το νομοσχέδιο «Διοικητικές απλουστεύσεις, καταργήσεις – συγχωνεύσεις νομικών προσώπων και υπηρεσιών του δημοσίου τομέα – Τροποποίηση διατάξεων ΠΔ 318/1992 (A΄ 161) και λοιπές ρυθμίσεις». Συγκεκριμένα, στο άρθρο 42 «Επιγενόμενες εξαιρέσεις διαθεσιμότητας» αναφέρεται ότι «εξαιρείται μόνο ο υπάλληλος που έχει ετήσιο εισόδημα κάτω από 12.000 ευρώ όταν ο ίδιος ή η σύζυγος ή το τέκνο έχει 67% αναπηρία».

Ρωτάω τον κ. υπουργό: Μπορεί μια οικογένεια να επιβιώσει με δύο ανήλικα τέκνα, το ένα ανάπηρο με πάνω από 80% αναπηρία, άνεργη σύζυγο, ενοίκιο, δάνεια, χωρίς σπίτι, χωρίς περιουσιακά στοιχεία, με κάτω από 12.000 ευρώ; Πρόκειται ή όχι για κοροϊδία των αναπήρων, αδικία και εγκληματική ενέργεια; Αυτή η δήθεν δημοκρατική Βουλή πώς ψηφίζει τέτοιους νόμους στο όνομα του Θεού, του Συντάγματος και της Δημοκρατίας;

Όσο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα περάσει στην Ιστορία ως ο «καλύτερος» των Μνημονίων. Ο Πρόεδρος που ψήφισε όλα τα διατάγματα εις βάρος των αναπήρων και των καρκινοπαθών, εις βάρος του ελληνικού λαού. Να του θυμίσω κάτι, εφόσον υπήρξε κάποτε αθλητής, από τη σοφία του βυζαντινού λόγιου Ευσταθίου (1215). «Αέρα δέρεις;», κύριε Παπούλια!

Β. Γιαννάκοβας
Αθήνα